مردی بود که از راه دزدی کفن مردگان و فروش آنها زندگی می‌کرد. هر وقت کسی در روستا می‌مرد، او شبانه به قبرستان می‌رفت، قبر را می‌شکافت و کفن مرده را می‌دزدید. سال‌ها به این کار ادامه داد تا اینکه یک روز احساس کرد عمرش به پایان رسیده و پایش لب گور است.
پسرش را که تنها فرزندش بود صدا زد و گفت: «پسرم، من در تمام عمرم کاری کردم که نفرین و ناسزای همه را به جان خریدم. هیچ‌کس در این دنیا نیست که بعد از مرگم از من به نیکی یاد کند. از تو می‌خواهم کاری کنی که وقتی پیر شدی، مثل من از کارهایت پشیمان نشوی و همه از تو به خوبی یاد کنند.»
