وقتی نام «شوکران» به گوش می‌رسد، ذهن بیشتر ما به‌سوی یک جام مرگبار می‌رود — همان سمی که جان سقراط، فیلسوف بزرگ آتن را گرفت. اما پشت این نام مخوف، یک گیاه واقعی، یک درختچه یا علف سمی، با تاریخی شگفت‌انگیز و چهره‌ای فریبنده پنهان شده است. این گیاه ترکیبی است از زیبایی، مرگ و راز. در این مقاله، با حقیقت گیاه شوکران آشنا می‌شویم: از ویژگی‌های گیاهشناسی تا کاربردهای تاریخی و علمی آن.
شوکران چیست؟ یک نام، دو گیاه!
نام «شوکران» در فارسی به دو گونهٔ گیاهی مختلف اشاره می‌کند که گاهی با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند:
شوکران آبی (Water Hemlock) — با نام علمی Cicuta، یکی از سمی‌ترین گیاهان آمریکای شمالی و اروپا.
شوکران خال‌دار (Poison Hemlock) — با نام علمی Conium maculatum، گیاهی دو ساله که منشأ سم معروف سقراط است.
در هر دو مورد، با گیاهانی طرف هستیم که ظاهر نسبتاً زیبایی دارند اما سمی و کشنده‌اند.
