کتاب بهرام

سروها نام عمومی برای انواع درختان یا درختچه‌های مخروطی از جنس Cupressus در خانواده Cupressaceae هستند که معمولاً در مناطق گرم و معتدل و زیر گرمسیری آسیا، اروپا و آمریکای شمالی یافت می‌شوند.

توصیف

درختان سرو معمولاً به ارتفاع‌هایی تا ۲۵ متر (۸۲ فوت) می‌رسند و به ویژه در جوانی دارای فرم هرمی هستند. بسیاری از آن‌ها با برگ‌های همیشه سبز و سوزنی شکل خود شناخته می‌شوند و مخروط‌های بذر آن‌ها شبیه به بلوط است. برخی از گونه‌ها در بلوغ دارای سرهای پهن و گسترش‌یافته می‌شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به صورت درختچه‌هایی با ارتفاع کمتر از ۶ متر (۲۰ فوت) ظاهر شوند.

پوست درختان سرو متفاوت است، به طوری که برخی از گونه‌ها سطحی صاف دارند، در حالی که بیشتر آن‌ها دارای پوستی هستند که به ورقه‌ها یا نوارهای نازک تقسیم می‌شود و معمولاً با گذشت زمان ریزش می‌کند. برگ‌های درختان سرو جوان به صورت گسترش‌یافته و شبیه به میخ هستند و معمولاً تشکیل‌های کوچک و مقیاس‌مانند دارند که به طور محکم به شاخه‌های قدیمی چسبیده‌اند. این برگ‌ها معمولاً معطر هستند و دارای حفره‌های غده‌ای بر روی سطح خارجی خود هستند و به صورت جفت‌های مخالف بر روی ساقه قرار می‌گیرند که به شاخه‌ها ظاهری چهارگوش می‌دهد.

گونه‌ها

سروها شامل دوازده گونه از مخروطی‌های همیشه سبز زینتی و چوبی هستند که به جنس Cupressus از خانواده Cupressaceae تعلق دارند. بسیاری از درختان همیشه سبز معطر و صمغی که به نام سرو شناخته می‌شوند، به جنس‌های دیگر از همان خانواده تعلق دارند، به ویژه گونه‌های سرو کاذب و سرو کاج. نام سرو گاهی برای برخی از گونه‌های فستیک و همچنین سرو کچل استفاده می‌شود و معمولاً به سرو کاج در شرق کانادا اشاره دارد.

گونه‌های شناخته‌شده به عنوان سرو شامل موارد زیر است:

Cupressus sempervirens: سرو ایتالیایی یا سرو مدیترانه‌ای که بومی منطقه شرقی مدیترانه و ایران است.
Hesperocyparis lusitanica: سرو مکزیکی که بومی مکزیک و آمریکای مرکزی است.
Chamaecyparis lawsoniana: سرو لاوسون یا سرو پورت اورفورد که بومی اورگن و شمال کالیفرنیا است.
Taxodium ascendens: سرو برکه که بومی آمریکای شمالی است.
Taxodium distichum: سرو کچل که بومی جنوب شرقی ایالات متحده است.
Taxodium mucronatum: سرو مونتزوما که بومی مکزیک، گواتمالا و جنوب مرکزی ایالات متحده است.
Calocedrus decurrens: سرو بخار، سرو بخار کالیفرنیا که بومی آمریکای شمالی، به ویژه کالیفرنیا، اورگن، نوادا و مکزیک است.
Platycladus orientalis: سرو چینی که بومی چین و کره است.
Thujopsis dolabrata: که به نام‌های آسونارو و هیبا نیز شناخته می‌شود و بومی ژاپن است. 

سایر گونه‌ها

سروهای دیگر شامل:

سرو آفریقایی (گونه‌های Widdringtonia) که بومی آفریقای جنوبی است.
سرو کچل، سرو برکه و سرو مونتزوما (گونه‌های Taxodium) که بومی آمریکای شمالی هستند.
سرو باتلاقی چینی (Glyptostrobus pensilis) که در ویتنام و در حال انقراض است.
سرو کوهستانی (Austrocedrus chilensis) که بومی شیلی و آرژانتین است.
 

سروهای کاج (گونه‌های Actinostrobus و Callitris) که بومی استرالیا و کالدونیای جدید هستند.
سرو کاذب (گونه‌های Chamaecyparis) که در آسیا و آمریکای شمالی یافت می‌شوند.
سرو فوجیان (Fokienia hodginsii) که بومی جنوب شرقی چین است.
سرو گواتیکاس (Pilgerodendron uviferum) که بومی پاتاگونیا و تیرا دل فوگو است.
سرو ژاپنی (Chamaecyparis obtusa) که در شرق آسیا یافت می‌شود.
سرو پاتاگونیا (Fitzroya cupressoides) که بومی جنوب شیلی و آرژانتین است.

سرو مدیترانه‌ای (Cupressus sempervirens) که به خاطر طول عمرش مشهور است و یک گیاه محبوب در باغ‌ها است.
سرو مونتری (Cupressus macrocarpa) که بومی شبه‌جزیره مونتری در کالیفرنیا است.
سرو نوتکا (Cupressus nootkatensis) که بومی شمال غرب اقیانوس آرام آمریکاست.
سرو سیبری (Microbiota decussata).
سرو تابستانی (Bassia scoparia) که در خانواده آمارانتاسه قرار دارد.
سرو قرمز غربی (Thuja plicata) که بومی آمریکای شمالی است.

سروها به عنوان درختان زینتی و چوبی در باغ‌ها و پارک‌ها بسیار محبوب هستند و به خاطر زیبایی و تنوع گونه‌هایشان مورد توجه قرار دارند.