کتاب بهرام

فرانچسکو ردی (۱۶۲۶ – ۱۶۹۷) پزشک، زیست‌شناس و شاعر ایتالیایی، یکی از چهره‌های برجسته تاریخ علم بود که نقش مهمی در تحول زیست‌شناسی ایفا کرد. او در ۱۸ یا ۱۹ فوریه ۱۶۲۶ در ایتالیا متولد شد و در ۱ مارس ۱۶۹۷ درگذشت. ردی در طول زندگی خود به دلیل دستاوردهای علمی‌اش، به ویژه در زمینه زیست‌شناسی تجربی، شهرت یافت و به عنوان «پدر انگل‌شناسی نوین» شناخته شد. او بیشتر به‌خاطر تحقیقاتش در زمینه انگل‌ها، میکروب‌ها و رد نظریه‌های رایج زمان خود شهرت دارد.

نظریه‌ها و آزمایش‌های علمی:

فرانچسکو ردی نقش بسیار مهمی در رد نظریه‌های خلق‌الساعه (پدید آمدن موجودات زنده بدون واسطه از مواد غیر زنده) داشت. این نظریه که در قرون وسطی و رنسانس رایج بود، می‌گفت که موجودات زنده می‌توانند به‌طور مستقیم از مواد بی‌حیات به وجود بیایند. ردی با انجام مجموعه‌ای از آزمایش‌ها، این نظریه را به چالش کشید.

هربرت جورج وِلز (۱۸۶۶-۱۹۴۶) نویسنده‌ای برجسته، روزنامه‌نگار و جامعه‌شناس سوسیالیست اهل انگلستان است که به عنوان یکی از بنیان‌گذاران ادبیات علمی-تخیلی شناخته می‌شود. او با آثار خود نظیر ماشین زمان، مرد نامرئی، جزیره دکتر مورو و جنگ دنیاها به شهرت رسید و اغلب از او به عنوان «پدر علمی-تخیلی» یاد می‌شود. آثار وِلز نه تنها دنیای تخیلی و پیچیده‌ای را به تصویر می‌کشند بلکه از زاویه‌های اجتماعی، فرهنگی و فلسفی نیز نگاه عمیقی به آینده انسان و جوامع بشری دارند.

زندگی‌نامه و تحصیلات

وِلز در ۲۱ سپتامبر ۱۸۶۶ در شهر کنت انگلستان به دنیا آمد. او چهارمین و آخرین فرزند جوزف ولز، بازیکن کریکت بود. دوران کودکی و نوجوانی او به دلیل مشکلات مالی و آسیب‌های جسمانی دشوار بود. در دوران نوجوانی، پس از آنکه حادثه‌ای منجر به شکستگی پا و خانه‌نشینی او شد، وِلز به کتاب خواندن روی آورد که این امر به علاقه‌مندی او به نویسندگی منجر گردید. وی ابتدا در آکادمی تجاری توماس مورلی مشغول به تحصیل شد و سپس در سال ۱۸۸۸ از کالج امپریال لندن فارغ‌التحصیل شد.

جان لوگی بِرد (۱۴ اوت ۱۸۸۸ – ۱۴ ژوئن ۱۹۴۶) مهندس و مخترع بریتانیایی بود که به عنوان پدر تلویزیون شناخته می‌شود. او نخستین پخش تلویزیونی الکترونیکی را اختراع کرد و همچنین در زمینه توسعه پخش تلویزیون رنگی موفقیت‌های بزرگی به دست آورد. اختراعات وی، به‌ویژه تلویزیون الکترومکانیکی که او اختراع کرد، به عنوان مبنای اولیه فناوری تلویزیون الکترونیکی امروز شناخته می‌شود. اگرچه این فناوری توسط مخترعانی چون فیلو فارنزورث و ولادیمیر زورکین تکامل یافت، اما جایگاه جان لوگی بِرد در تاریخ تلویزیون همواره برجسته و مهم باقی مانده است.

زندگی و تحصیلات

جان لوگی بِرد در ۱۴ اوت ۱۸۸۸ در شهر هلنزبرو واقع در دانبارتونشایر در غرب اسکاتلند به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی خود را در دبیرستان لارکفیلد به پایان رساند و سپس به دانشگاه‌های استرثکلاید و گلاسگو رفت تا تحصیلات عالی خود را ادامه دهد. اما به دلیل وقوع جنگ جهانی اول، او تحصیلات دانشگاهی خود را ناتمام رها کرد و هیچگاه به تحصیل در دانشگاه بازنگشت. این تصمیم او به رغم ناتمام ماندن تحصیلاتش، به او این امکان را داد که زمان بیشتری را برای پیگیری علاقه‌های علمی خود، به‌ویژه در حوزه‌های الکترونیک و مخابرات اختصاص دهد.

جان باردین (۲۳ مه ۱۹۰۸ – ۳۰ ژانویه ۱۹۹۱) یکی از برجسته‌ترین مهندسان برق و فیزیک‌دانان آمریکایی بود که نقش بسزایی در تحولات علمی قرن بیستم داشت. او تنها فیزیک‌دانی است که تاکنون دو بار جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرده‌است. باردین به‌ویژه به‌عنوان یکی از مخترعان ترانزیستور شناخته می‌شود و تأثیرات بزرگی در زمینه‌های فیزیک و مهندسی برق بر جای گذاشت. همچنین، در سال ۱۹۹۰، نام او به‌عنوان یکی از ۱۰۰ آمریکایی تأثیرگذار قرن در مجله لایف منتشر شد.

زندگی‌نامه

جان باردین در شهر مدیسن ایالت ویسکانسین ایالات متحده متولد شد. پدرش، چارلز باردین، نخستین رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه ویسکانسین بود. جان باردین تحصیلات ابتدایی خود را در مدیسن به پایان رساند و در سن ۱۵ سالگی از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد. او در همان سن شروع به تحصیل در دانشگاه ویسکانسین کرد. برخلاف پدرش که در دنیای دانشگاهی فعالیت می‌کرد، باردین به مهندسی علاقه‌مند شد و رشته مهندسی برق را انتخاب کرد.

میرزا محمدعلی صائب تبریزی یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین شاعران سده یازدهم هجری قمری است که در دوران صفویه زندگی می‌کرد. او به عنوان بزرگ‌ترین غزلسرای آن زمان و شاخص‌ترین شاعر سبک هندی شناخته می‌شود. زندگی و آثار او نمایانگر ویژگی‌های خاص شعر فارسی در این دوران است و تأثیرات زیادی بر شعر فارسی و ادبیات هند داشت.

زندگی‌نامه:

صائب تبریزی در سال ۱۰۰۰ هجری قمری در اصفهان یا تبریز به دنیا آمد. او در خانواده‌ای از طبقهٔ برجسته به دنیا آمد؛ پدرش عبدالرحیم تبریزی تاجر شناخته‌شده‌ای بود و عمویش، شمس‌الدین تبریزی، خوشنویس معروف زمان خود بود. احتمالاً صائب خط خوشی داشت و نزد عمویش خوشنویسی آموخت. به گفته منابع تاریخی، صائب از خانواده‌ای بوده است که به دستور شاه عباس اول از تبریز به اصفهان کوچ کرده‌اند.

محمدحسین نظیری نیشابوری یکی از شاعران برجسته و صاحب سبک تاریخ شعر فارسی است که در قرن یازدهم هجری (قرن شانزدهم میلادی) زندگی می‌کرد و تأثیرات عمیقی بر جریانات شعری دوران خود و پس از آن گذاشت. او به‌ویژه با خلق اشعار زیبا و حکیمانه‌اش شناخته می‌شود که تا امروز در ادبیات فارسی جایگاه ویژه‌ای دارند.

زندگی‌نامه

محمدحسین نظیری نیشابوری در نیمهٔ دوم سده دهم هجری قمری (قرن شانزدهم میلادی) در نیشابور متولد شد. او از همان دوران جوانی به شعر و ادب علاقه‌مند بود و پس از گذراندن تحصیلات اولیه، به سرودن شعر روی آورد. نظیری در اوایل فعالیت‌های شاعری خود، به کاشان رفت که در آن زمان یکی از مراکز مهم شعر فارسی به شمار می‌رفت. در این شهر، او توانست در محافل و مجالس شعر، توانمندی خود را به نمایش بگذارد و از شاعران معتبر آن زمان پیشی گیرد.

ارسطو (Aristotle)، یکی از بزرگ‌ترین فیلسوفان یونان باستان و تأثیرگذارترین متفکران تاریخ غرب، در سال ۳۸۴ قبل از میلاد در استاگیرا، شهری در شمال یونان به دنیا آمد. او زندگی خود را با آموختن در آکادمی افلاطون در آتن آغاز کرد و در طول بیست سال حضور خود در این مکتب، پیشرفت‌های شگرفی در علوم نظری به دست آورد. لقب «علم» از سوی افلاطون به او داده شد که نشان‌دهنده استعداد و توانایی بی‌نظیرش در فهم و تدریس فلسفه بود.

دوران زندگی و تحصیلات

ارسطو در ۱۸ سالگی وارد آکادمی افلاطون شد و این مکان برای او محلی بود که در آن فلسفه، علوم طبیعی، و دیگر زمینه‌های علمی را آموخت. او به مدت بیست سال در آکادمی افلاطون به تحصیل و تدریس پرداخت و پس از مرگ افلاطون در سال ۳۴۷ ق.م. با اینکه به شدت شایسته رهبری آکادمی بود، نتوانست این موقعیت را به دست آورد. او پس از این ناکامی، به اسوس در آسیای صغیر رفت و با پایتیاس، خواهرزادهٔ فرمانروای آن منطقه، ازدواج کرد. در سال ۳۴۳ ق.م. به دعوت فیلیپ مقدونی، پادشاه مقدونیه، آموزش اسکندر مقدونی را بر عهده گرفت و تأثیر فراوانی بر شکل‌گیری شخصیت و اندیشه‌های او داشت.

سِر فردریک ویلیام مایرز (Frederick William Myers) یکی از چهره‌های برجسته علمی و ادبی قرن نوزدهم بود که علاوه بر فعالیت‌های آکادمیک خود در زمینه‌های مختلفی چون ادبیات و روان‌شناسی نیز تأثیرات شایانی بر جای گذاشت. او در کالج چلتنهام و سپس در کالج ترینیتی دانشگاه کمبریج تحصیل کرد و در سال ۱۸۶۴ مدرک کارشناسی خود را دریافت نمود. مایرز نه تنها از جوایز دانشگاهی بهره‌مند شد، بلکه در ادامه به مدت نه سال، از ۱۸۶۵ تا ۱۸۷۴، به عنوان همکار علمی در کالج ترینیتی مشغول به کار شد و در همین دوران از ۱۸۶۵ تا ۱۸۶۹ به تدریس مطالعات کلاسیک نیز پرداخت. در سال ۱۸۷۲ به عنوان بازرس مدرسه منصوب شد و در این مدت نیز در فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی خود پیشرفت‌های قابل توجهی داشت.

فعالیت‌های ادبی

مایرز همچنین نویسنده‌ای با آثار برجسته در زمینه شعر و نقد ادبی بود. در سال ۱۸۶۷، شعر بلند خود با عنوان قدیس پولس را منتشر کرد که مورد توجه قرار گرفت. در سال ۱۸۸۲ مجموعه‌ای از اشعار خود تحت عنوان احیاء جوانی و دیگر اشعار منتشر کرد که بازتابی از افکار و دیدگاه‌های او نسبت به مسائل انسانی و فلسفی بود. علاوه بر این، مایرز کتاب‌هایی نیز در زمینه نقد ادبی نوشت، از جمله اثر مهمی در سال ۱۸۸۱ با نام وردزورث و کتاب دو جلدی کلاسیکال و مدرن که در سال ۱۸۸۳ منتشر شد. این اثر دوم شامل جستاری در خصوص شاعر بزرگ رومی، ویرجیل، بود و نشان‌دهنده علاقه او به مطالعه و تحلیل آثار کلاسیک و ارتباط آن‌ها با دنیای مدرن بود.

ابوالحسن علی بن جولوغ سیستانی، معروف به فَرُّخی سیستانی، از شاعران برجسته پارسی‌گوی سده پنجم هجری است که در سبک خراسانی می‌سرود. فرخی سیستانی با تبحر در شعر و ادب فارسی، به عنوان یکی از بهترین قصیده‌سرایان تاریخ ادبیات ایران شناخته می‌شود. سروده‌های او عمدتاً در ستایش شاهان و ممدوحان بوده و بیشتر بر برانگیختن سلاطین به عدل و بخشش متمرکز است.

زندگی و تاثیرات هنری

فرخی سیستانی علاوه بر مهارت در شعر، در موسیقی نیز توانمند بود. این استعدادها سبب شدند که او بتواند به دربار ابوالمظفر شاه چغانیان و سپس به دربار سلطان محمود غزنوی راه یابد و در این دربارها به مقام و منزلت ویژه‌ای دست یابد.

ابوالقاسم حسن بن احمد عنصری بلخی یکی از شاعران بزرگ و برجسته زبان فارسی در دوران قرون وسطی بود. او در سال ۳۵۰ هجری قمری در بلخ (منطقه‌ای که اکنون در افغانستان است) به دنیا آمد و از دوران جوانی به ادبیات و شعر علاقه‌مند شد. عنصری در دربار امیر نصر، برادر سلطان محمود غزنوی، به غزنه دعوت شد و در آن‌جا به شعر و ادب پرداخت. سلطان محمود غزنوی نیز به استعداد او توجه نشان داد و به او عنوان «ملک‌الشعرایی» را اعطا کرد. عنصری در سال ۴۳۱ هجری قمری درگذشت و در طول زندگی خود تأثیر زیادی بر شعر فارسی گذاشت.

آثار و ویژگی‌های شعر عنصری

شعرهای بازمانده از عنصری بالغ بر دو هزار بیت است که شامل انواع مختلفی از اشعار چون قصیده، غزل، رباعی، قطعه، ترکیب‌بند و مثنوی می‌شود. مهم‌ترین ویژگی‌های اشعار عنصری عبارت است از:

• قصاید ستایش‌گونه: بخش عمده‌ای از قصیده‌های او در مدح و ستایش پادشاهان غزنوی، به‌ویژه سلطان محمود غزنوی و مسعود غزنوی است. این قصیده‌ها اغلب بدون مقدمه و به‌صورت مستقیم به توصیف می‌پردازند.