کتاب بهرام

بنشین برایت حرف دارم در دلم غوغاست!
وقتى که شاعر حرف دارد آخر دنیاست!

✔

شاعر بدون شعر یعنى لال! یعنى گنگ
در چشم هاى گنگ اما حرف دل پیداست!

✔

با شعر حق انتخاب کمترى دارى
آدم که شاعر مى شود تنهاست یا تنهاست!

✔

هرکس که شعرى گفت بى تردید مجنون است
هر دخترى را دوست مى دارد بدان لیلاست!

✔

هر شاعرى مهدى ست یا مهدى ست یا مهدى ست
هر دخترى تیناست یا ساراست یا رى راست!

✔

پروانه ها دور سرش یکریز مى چرخند
از چشم آدم ها خل است از دید من شیداست!

✔

در وسعتش هر سینه داغ کوچکى دارد
دریا بدون ماهى قرمز چه بى معناست!

✔

دنیا بدون شاعر دیوانه دنیا نیست
بى شعر، دنیا آرمانشهر فلاطون هاست!

✔

من بى تو چون دنیاى بى شاعر خطرناکم
من بى تو واویلاست دنیا بى تو واویلاست!

✔

تو نیستى وآه پس این پیشگویى ها
بیخود نمیگفتند فردا آخر دنیاست!

✔

تو نیستى و پیش من فرقى نخواهد کرد
که آخر پاییز امروز است یا فرداست!

✔

یلداى آدم ها همیشه اول دى نیست
هرکس شبى بى یار بنشیند شبش یلداست.

اشعار مهدی فرجی

وحشی نبودم تا تو رامم کرده باشی!
آهو نه..تا پابند دامم کرده باشی!

✔

من پخته بودم ، پخته بودم ، پخته بودم...
جز اینکه با یک عشوه خامم کرده باشی!

✔

مدیون قدری آب و مشتی دانه یکروز
مثل کبوترهای بامم کرده باشی!

✔

یادم نمی آید جوابم داده باشی
یادم نمی آید سلامم کرده باشی!

✔

با تو همین اندازه شیرین بود اگر بود ــ
زهری که با حرفی به کامم کرده باشی!

✔

میسوزم و دود مرا می بلعی...آنوقت
له میکنی وقتی تمامم کرده باشی!

✔

حالا چطوری من حلالت کرده باشم
وقتی تو اینطوری حرامم کرده باشی!

اشعار مهدی فرجی

حتّی درست تا لب ریل قطار رفت‌!
ترسید شاعرانه نمیرد، کنار رفت‌!

✔

برگشت پشت پنجره‌ی خانه‌اش نشست‌
یک دور مثل باد دقیقه شمار رفت‌!

✔

ـ من اینهمه مداد و ورق نفله کرده‌ام
در بیست و چند سال که بر یک مدار رفت‌!

✔

تقویم را ورق زد دنبال بچگی‌ش
حتی سراغ آلبومش چند بار رفت‌!

✔

لحظه به لحظه عقربه‌ها تندتر شدند
ساعت چهار آمد، ساعت چهار رفت‌!

✔

حتی غروب آمد، حتی غروب رفت‌
حتی بهار آمد، حتی بهار رفت‌!

✔

از صندلی بلند شد و مشت زد به میز
فرصت نشد قبول کند، زیر بار رفت!

✔

فردا درست ساعت نه‌ ... روزنامه‌ها؛
یک شاعر روانی زیر قطار رفت!

اشعار مهدی فرجی

نقد این غزل پر معنا: 

شعر پست‌مدرن که به‌خوبی در این غزل از مهدی فرجی تجلی یافته، تجربه‌ای نو و پیچیده از بن‌بست ذهنی و روحی یک شاعر (که می تواند نماد انسان بخصوص انسان مدرن! باشد) را به تصویر می‌کشد. در این قطعه، فرجی از زبان شاعرِ خودکشی‌کننده‌ای سخن می‌گوید که بین واقعیت و خیال، گذشته و حال، حضور و غیاب در نوسان است. این نوع از نوشتار با سرشت پست‌مدرن خود، نه تنها از عواطفِ نمایشی و کلیشه‌ای فاصله می‌گیرد بلکه در جستجوی آن چیزی است که در آستانه فراموشی و حذف قرار دارد.

مهدی فرجی، شاعر برجسته ایرانی، در ۹ بهمن ۱۳۵۸ در کاشان به دنیا آمد. فرجی یکی از شاعران مطرح معاصر ایران است که در آثار خود سعی دارد ارتباطی خاص و صمیمانه با خوانندگان برقرار کند. اشعار او عموماً به مسائلی انسانی، عاطفی و عاشقانه پرداخته و زبان ساده و صمیمی او به ویژه در شعرهایش، موجب محبوبیت او در میان مخاطبان شده است.

زندگی‌نامه و تحصیلات

مهدی فرجی تحصیلات خود را در زادگاهش، کاشان، گذراند. از سال ۱۳۷۵ او فعالیت‌های ادبی خود را آغاز کرد و اولین آثارش به طور جدی در مطبوعات منتشر شدند. فرجی در سال ۱۳۷۹ نخستین کتاب خود را با عنوان هزار اسم قلم خورده به چاپ رساند که مورد توجه قرار گرفت. در همان سال در کنگره شعر و قصه جوان کشور در هرمزگان برگزیده شد و به عنوان یکی از چهره‌های نوظهور شعر ایران شناخته شد.

ویژگی‌های شعر

حال من خوب است اما با تو بهتر می‌شوم.
آخ‌... تا می‌بینمت یک جور دیگر می‌شوم.

✔

با تو حس شعر در من بیشتر گل می‌کند
یاسم و باران که می‌بارد معطر می‌شوم.

✔

در لباس آبی از من بیشتر دل می‌بری
آسمان وقتی که می‌پوشی کبوتر می‌شوم.

✔

آنقَدَرها مرد هستم تا بمانم پای تو
می‌توانم مایه‌ی ـ گهگاه‌ـ دلگرمی شوم.

✔

میل‌، میل توست‌، امّا بی تو باور کن که من
در هجوم بادهای سخت‌، پرپر می‌شوم.

اشعار مهدی فرجی

نقد شعر: غزل زیبای مهدی فرجی که به زیبایی دنیای عاشقانه و درونی شاعر را به تصویر می‌کشد، هم جان‌دار و پرمایه است و هم روان و ساده. در این شعر، شاعر از رابطه عاشقانه‌ای صحبت می‌کند که در آن، «تو» به عنوان معشوق، نه تنها جان شاعر را بلکه دنیای ذهنی و روحی او را دگرگون می‌کند.

غمش رهایی و خوشحالی اش گرفتاری!
هزار خوش دلی آکنده با خود آزاری!

✔

درست می شنوی؛ عاشقانه می گویم
بدان که شعر دروغ است و عشق، بیماری!

✔

سراغی از تو نگیرم بگو چه کار کنم؟
که جان به لب شدم از قهر و آشتی، آری!

✔

به دوست داشتنت افتخار خواهم کرد
ولی کلافه ام از این جنون ادواری!

✔

اگر دوباره سراغی گرفتم از تو، نباش
مرا رها کن و خود را بزن به بیزاری!

✔

دو روز بی خبرم از تو و نمی میرم
چنین نبود گمانم به خویشتن داری!

✔

دلم به زندگی سخت و مرگ راحت بود
مگر تو باز بگویی که دوستم داری!

اشعار مهدی فرجی

نقد شعر: 

شعر زیبای مهدی فرجی در قالبی عاشقانه و پست‌مدرن به زبان ساده و در عین حال عمیق، احساسات پیچیده‌ی انسانی را به تصویر می‌کشد. در این شعر، شاعر به بیان تضادهایی می‌پردازد

گیاه سنبل الطیب (Valerian) یک گیاه دارویی است که در طب سنتی بسیاری از کشورها استفاده می‌شود و به‌ویژه به‌عنوان دارویی طبیعی برای کاهش اضطراب، استرس، بی‌خوابی و اختلالات خواب شناخته می‌شود. نام علمی این گیاه Valeriana officinalis است و معمولاً در مناطق مختلف اروپا، آسیا و آمریکای شمالی می‌روید.

ویژگی‌ها و شناسایی گیاه سنبل الطیب:

• رنگ و شکل ظاهری: سنبل الطیب گیاهی چندساله است که ارتفاع آن می‌تواند بین ۳۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر باشد. برگ‌های آن بلند و باریک است و گل‌های سفید یا صورتی دارد که در دسته‌های بزرگ به صورت خوشه‌ای ظاهر می‌شوند.
• رایحه: یکی از ویژگی‌های خاص گیاه سنبل الطیب، رایحه آن است که بوی نسبتاً تند و خاصی دارد که به‌ویژه در ریشه آن بیشتر حس می‌شود. این بوی تند ممکن است برای برخی افراد ناخوشایند باشد.

ترکیبات فعال:

فال قهوه (به انگلیسی: Tasseography یا Coffee Fortune Telling همچنین Coffee Reading)  یکی از روش‌های پیشگویی و شانس است که به طور خاص در فرهنگ‌های خاورمیانه و مدیترانه‌ای، به ویژه در کشورهای ترکیه، ایران، لبنان و کشورهای عربی، رایج است. این نوع فال‌گیری از طریق تحلیل و تفسیر نقش‌هایی که در ته فنجان قهوه پس از نوشیدن آن باقی می‌ماند، صورت می‌گیرد. در ادامه به بررسی تاریخچه، نحوه انجام، و معنای نمادهای مختلف در فال قهوه می‌پردازیم.

تاریخچه فال قهوه

فال قهوه ریشه در فرهنگ‌های قدیمی دارد و به احتمال زیاد از عثمانی به سایر نقاط جهان گسترش یافته است. در قرن شانزدهم میلادی، قهوه در سرزمین‌های عربی و عثمانی محبوب شد و به تدریج این روش فال‌گیری نیز شکل گرفت. در ترکیه و کشورهای عربی، فال قهوه به عنوان یکی از سرگرمی‌های اجتماعی در کنار نوشیدن قهوه و چای رواج دارد. این سنت به تدریج به ایران و دیگر مناطق منطقه نیز راه پیدا کرد.

نحوه انجام فال قهوه

سلول گرده (Pollen Grain) دانه‌ای است که توسط اندام نر گیاهان گلدار (Anther) تولید می‌شود و وظیفه آن انتقال ژن‌های نر از گل‌های نر به گل‌های ماده در فرآیند گرده‌افشانی است. این دانه‌ها به اندازه‌ای ریز هستند که با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند و برای انجام کار خود به کمک عوامل مختلفی چون باد، آب یا حشرات به گل‌های ماده منتقل می‌شوند.

1. ساختار سلول گرده

سلول گرده از دو لایه اصلی تشکیل شده است: دیواره بیرونی (Exine) و دیواره درونی (Intine). این ساختار، وظیفه محافظت از محتویات داخلی سلول گرده را در برابر شرایط محیطی، مانند خشکی و تابش‌های UV، بر عهده دارد.

گرده (Pollen) یک ماده‌ بیولوژیکی بسیار مهم است که توسط گل‌ها تولید می‌شود و بخش اصلی فرایند لقاح در گیاهان گلدار را تشکیل می‌دهد. گرده‌ها از دانه‌های ریز و میکروسکوپی تشکیل شده‌اند که درون اندام‌های تولیدمثل نر گیاهان به نام "تاست" (Anther) تولید می‌شوند. این دانه‌ها به کمک باد، حشرات یا سایر عوامل به گل‌های ماده منتقل می‌شوند تا فرآیند لقاح انجام گیرد.

ویژگی‌های گرده

1. ساختار: گرده به طور عمده از سلول‌های گیاهی به نام "سلول گرده" (Pollen Grain) ساخته شده است که دارای یک دیواره مقاوم به نام "لایه ی بیرونی" (Exine) هستند. این دیواره معمولاً از ماده‌ای به نام "کوتین" (Cutin) یا "اسپوروپولنین" (Sporopollenin) ساخته شده که مقاومت بالایی در برابر شرایط محیطی ایجاد می‌کند.