کتاب بهرام

مگر چه ریخته ای در پیاله ی هوشم

که عقل و دین شده چون قصه ها فراموشم

✔

تو از مساحت پیراهنم بزرگ تری
ببین نیامده سر رفته ای از آغوشم

✔

چه ریختی سر شب در چراغ الکلی ام
که نیمه روشنم از دور و نیمه خاموشم

✔

همین خوش است همین حال خواب و بیداری
همین بس است که نوشیده ام ... نمی نوشم

✔

خدا کند نپرد مستی ام چو شیشه ی می
معاشران بفشارید پنبه در گوشم

✔

شبیه بار امانت که بار سنگینی است
سر تو بار گرانی است مانده بر دوشم ...

سعید بیابانکی