کتاب بهرام

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۷۸
ریشی درون جامه داشتم و شیخ از آن هر روز بپرسیدی که چونست و نپرسیدی کجاست دانستم از آن احتراز می‌کند که ذکر همه عضوی روا نباشد و خردمندان گفته‌اند هر که سخن نسنجد از جوابش برنجد.
تا نیک ندانی که سخن عین صواب است باید که به گفتن دهن از هم نگشایی
گر راست سخن گویی و در بند بمانی به زانکه دروغت دهد از بند رهایی

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۷۹
وگر نامور شد به قول دروغ

دگر راست باور ندارند ازو

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۸۱
از نفس پرور هنروری نیاید و بی هنر سروری را نشاید
چو گاو ار همی بایدت فربهی چو خرتن به جور کسان در دهی.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۸۲
گه اندر نعمتی مغرور و غافل گه اندر تنگ دستی خسته و ریش
چو در سرا و ضرّا حالت این است ندانم کی به حق پردازی از خویش.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۸۳
ارادت بی چون یکی را از تخت شاهی فرو آرد و دیگری را در شکم ماهی نکو دارد
وقتیست خوش آن را که بود ذکر تو مونس ور خود بود اندر شکم حوت چو یونس.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۸۴
گر به محشر خطاب قهر کند انبیا را چه جای معذرتست.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۸۵
نیک بختان به حکایت و امثال پیشینیان پند گیرند زان پیشتر که پسینیان به واقعه او مثل زنند. دزدان دست کوته نکنند تا دستشان کوته کنند.
پند گیر از مصائب دگران تا نگیرند دیگران به تو پند.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش 86

اَجَلّ کائنات از روی ظاهر آدمیست و اَذلّ موجودات سگ، و به اتّفاقِ خردمندان سگِ حق شناس به از آدمی ناسپاس. سگی را لقمه‌ای هرگز فراموش نگردد ور زنی صَد نوبتش سنگ و گر عمری نوازی سفله‌ای را به کمتر تندی آید با تو در جنگ.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۸۷
شب تاریک دوستان خدای می‌بتابد چو روز رخشنده
از تو بکه نالم که دگر داور نیست وز دست تو هیچ دست بالاتر نیست.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت :بخش ۸۸
گدای نیک انجام به از پادشای بد فرجام