کتاب بهرام

ایفا آنا پائولا هیتلر (به آلمانی: Eva Anna Paula Hitler) (۶ فوریه ۱۹۱۲ – ۳۰ آوریل ۱۹۴۵) که بیشتر با نام اِوا براون شناخته می‌شود، معشوقه آدولف هیتلر، رهبر رایش سوم و همسر او به مدت کمتر از ۴۰ ساعت بود. براون برای نخستین بار در سن ۱۷ سالگی در مونیخ و در حین کار به عنوان دستیار و مدل هاینریش هوفمان با هیتلر آشنا شد.

حدود دو سال بعد، ملاقات‌های مداوم خود با هیتلر را آغاز کرد. در اوایل رابطه‌اش با هیتلر، دو بار اقدام به خودکشی کرد. از سال ۱۹۳۶، او در اقامتگاه هیتلر در برگهوف، نزدیک برشتس‌گادن زندگی می‌کرد و در طول جنگ جهانی دوم به شدت تحت محافظت قرار داشت. براون یک عکاس بود و بسیاری از عکس‌ها و فیلم‌های رنگی باقی‌مانده از هیتلر توسط او گرفته شده است. او نقش مهمی در زندگی شخصی هیتلر ایفا کرد، اما تا میانه سال ۱۹۴۴، زمانی که خواهرش گرتل با افسر اس‌اس هرمان فگلاین ازدواج کرد، در انظار عمومی با هیتلر ظاهر نمی‌شد.

با نزدیک شدن به پایان جنگ و حتمی شدن سقوط آلمان نازی، او به برلین نقل مکان کرد تا در فورربونکر در کنار هیتلر باشد. در تاریخ ۲۹ آوریل ۱۹۴۵، در حالی که نیروهای ارتش سرخ به مرکز حکومتی برلین نزدیک می‌شدند، براون در یک مراسم مختصر با آدولف هیتلر ازدواج کرد؛ او ۳۳ ساله و هیتلر ۵۶ ساله بود. کمتر از ۴۰ ساعت بعد، این دو در اتاق مطالعه هیتلر خودکشی کردند. افکار عمومی آلمان از رابطه براون و هیتلر تا پس از مرگ آن‌ها مطلع نبود.

کارل فریهر فون درایس (Karl Friedrich Drais) یک مخترع و مهندس آلمانی است که به عنوان یکی از پیشگامان طراحی دوچرخه شناخته می‌شود. او در تاریخ 29 آوریل 1785 در شهر کارلسروهه (Karlsruhe) آلمان به دنیا آمد و در تاریخ 10 سپتامبر 1851 درگذشت.

زندگی و کارنامه

• تحصیلات: درایس در رشته‌های مختلفی از جمله مهندسی و معماری تحصیل کرده و در زمینه‌های علمی و فنی فعالیت داشت.
• اختراع درایس‌نه: در سال 1817، او وسیله‌ای به نام “دراسی‌نه” (Draisine) اختراع کرد. این وسیله به عنوان اولین دوچرخه شناخته می‌شود و به دو چرخ و یک بدنه متصل بود. درایس‌نه به دوچرخه‌سواران این امکان را می‌داد که با استفاده از پاهای خود به جلو حرکت کنند، بدون اینکه از پدال استفاده کنند.

فردیناند ماژلان: پیشگام اکتشافات دریایی

مقدمه فردیناند ماژلان (Fernão de Magalhães)، یکی از بزرگ‌ترین دریانوردان تاریخ، در بهار ۱۴۸۰ در سابروسا، پرتغال به دنیا آمد. او با رهبری ناوگانی از کشتی‌ها، نخستین کسی بود که به‌طور مستقیم و از سمت غرب به آسیا سفر کرد و اقیانوس آرام را کشف کرد. اگرچه ماژلان در میانهٔ سفر خود جان باخت، اما دستاوردهای او تأثیر عمیقی بر اکتشافات دریایی و نقشه‌برداری از کره زمین داشت.

سال‌های اولیه زندگی ماژلان در یک خانواده اشرافی متولد شد، اما با فوت والدینش در سن ده سالگی، زندگی‌اش دچار تغییرات عمده‌ای شد. او به لیسبون رفت و در دربار شاه جان دوم به‌عنوان پیشخدمت مشغول به کار شد. در این زمان، او فرصت پیدا کرد تا در زمینه‌های جغرافیا و ستاره‌شناسی تحصیل کند و مهارت‌های خود را توسعه دهد. در سن ۱۶ سالگی، ماژلان به مقام سلحشوری نائل آمد و این آغاز مسیر او به سمت دریانوردی بود.

برتراند راسل (۱۸۷۲-۱۹۷۰) یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان و متفکران قرن بیستم به شمار می‌رود. او نه تنها در زمینه‌های فلسفه و منطق، بلکه در ریاضیات و علوم اجتماعی نیز تأثیرات عمیقی گذاشت. راسل به عنوان یکی از بنیانگذاران فلسفه تحلیلی شناخته می‌شود و آثارش به ویژه در زمینه نظریه دلالت و تحلیل زبان بسیار مهم هستند.

راسل به دنبال ایجاد یک بنیاد منطقی برای ریاضیات بود و در این مسیر با آلفرد نورث وایت‌هد همکاری کرد. او تلاش کرد تا از طریق منطق کلاسیک، ساختارهای پیچیده ریاضی را تبیین کند. مقاله معروف او با عنوان «در باب دلالت» به عنوان یکی از ارکان فلسفه معاصر شناخته می‌شود.

علاوه بر فعالیت‌های علمی، راسل به عنوان یک فعال سیاسی و صلح‌طلب نیز شناخته می‌شود. او مخالف جنگ و امپریالیسم بود و برای اعتقاداتش هزینه‌های زیادی پرداخت، از جمله زندانی شدن و اخراج از دانشگاه در دوران جنگ جهانی اول. نظرات انتقادی او درباره هیتلر و استالین و همچنین موضع‌گیری‌اش در برابر جنگ ویتنام نشان‌دهنده تعهد عمیق او به اصول انسانی و حقوق بشر است.

آدولف هیتلر (Adolf Hitler) یکی از جنجالی‌ترین و تأثیرگذارترین شخصیت‌های تاریخ معاصر است که به عنوان رهبر حزب نازی (Nazi Party) و دیکتاتور آلمان (Germany) در دوره جنگ جهانی دوم شناخته می‌شود. او با ایدئولوژی فاشیستی (Fascist Ideology) و نژادپرستی (Racism) به قدرت رسید و مسئولیت بسیاری از جنایات جنگی و نسل‌کشی‌ها را بر عهده داشت. در اینجا به بررسی زندگی، سیاست‌ها، و تأثیرات هیتلر می‌پردازیم.

۱. زندگی‌نامه

الف) دوران کودکی و جوانی

• تولد: آدولف هیتلر در تاریخ ۲۰ آوریل ۱۸۸۹ در شهر براوناو آم این (Braunau am Inn) در اتریش به دنیا آمد. او فرزند آلوئیس هیتلر (Alois Hitler) و کلارا هیتلر (Klara Hitler) بود.

• تحصیلات: هیتلر در جوانی به هنر علاقه‌مند بود و به وین (Vienna) نقل مکان کرد تا به تحصیل در هنر بپردازد. اما او نتوانست در آکادمی هنرهای زیبا (Academy of Fine Arts) پذیرفته شود و به دلیل مشکلات مالی و عدم موفقیت در تحصیل، زندگی سختی را تجربه کرد.

ب) ورود به سیاست

جلال‌الدین محمد بلخی، معروف به مولوی، مولانا و رومی، شاعر برجسته فارسی‌زبان ایرانی است که در ۶ ربیع‌الاول ۶۰۴ هجری قمری (۱۲۰۷ میلادی) به دنیا آمد و در ۵ جمادی‌الثانی ۶۷۲ هجری قمری (۱۲۷۳ میلادی) درگذشت. نام کامل او «محمد بن محمد بن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلال‌الدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» شناخته می‌شد. از سده‌های بعدی، به‌ویژه از سدهٔ نهم هجری، القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای او به کار رفته و برخی اشعارش نشان می‌دهد که او خود را با تخلص‌هایی چون «خاموش» و «خَموش» معرفی کرده است.

نفوذ مولوی فراتر از مرزهای ملی و قومیتی است. ایرانیان، افغان‌ها، تاجیک‌ها، ترکیه‌ای‌ها، یونانیان و دیگر مسلمانان آسیای میانه و جنوب شرق آسیا در طول هفت قرن اخیر به شدت تحت تأثیر میراث معنوی او قرار گرفته‌اند. اشعار مولوی به‌طور گسترده‌ای به زبان‌های مختلف دنیا ترجمه شده و در غرب، او به عنوان «محبوب‌ترین» و «پرفروش‌ترین» شاعر در ایالات متحده شناخته می‌شود.

فروغ‌زمان فرّخزاد (۸ دی ۱۳۱۳ – ۲۴ بهمن ۱۳۴۵) شاعر ایرانی بود. او شش کتاب شعر منتشر کرد که از نمونه‌های برجسته شعر نو فارسی به شمار می‌روند. فرّخزاد کار خود را با مجموعه‌های «اسیر»، «دیوار» و «عصیان» در قالب شعر نیمایی آغاز کرد و به عنوان یکی از پیشگامان شعر نو فارسی شناخته می‌شود.

آشنایی او با ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلم‌ساز سرشناس ایرانی، و همکاری با وی، تحولی فکری و ادبی در فرّخزاد ایجاد کرد. پس از بازگشت به شعر، او با انتشار مجموعه «تولدی دیگر» تحسین گسترده‌ای را برانگیخت. سپس با انتشار مجموعه «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» جایگاه خود را به عنوان شاعری برجسته در شعر معاصر ایران تثبیت کرد. آثار و اشعار فرّخزاد به زبان‌های مختلفی از جمله انگلیسی، ترکی، عربی، چینی، فرانسوی، اسپانیایی، ژاپنی، آلمانی و عبری ترجمه شده‌اند.

محمّدعلی بهمنی (۲۷ فروردین ۱۳۲۱ – ۹ شهریور ۱۴۰۳) شاعر و غزل‌سرای ایرانی بود.

بهمنی به عنوان یکی از برترین غزل‌سرایان معاصر شناخته می‌شود و غزل معاصر بخشی از موفقیت خود را مدیون تلاش‌های او و حسین منزوی می‌داند. او همچنین در قالب‌های نیمایی و دیگر اشعار کلاسیک آثار زیادی دارد و یکی از چهره‌های برجسته در عرصه ترانه‌سرایی به شمار می‌آید. بسیاری از ترانه‌ها و اشعار او با صدای ناصر عبداللهی اجرا شده است.

زندگی

وی دربارهٔ تولد خود می‌گوید: «دو ماه به زمان تولد من باقی مانده بود که برادرم در دزفول بیمار شد. خانواده برای عیادت او به دزفول رفتند و من در قطار به دنیا آمدم. به همین دلیل در شناسنامه‌ام نوشته شد “متولد دزفول”، زیرا دایی‌ام در ثبت احوال آن منطقه کار می‌کرد و در همان زمان شناسنامه‌ام را تهیه کرد. البته من مدت زیادی در دزفول نبودم و تنها ۱۰ روز یا یک ماه آنجا سپری کردیم؛ در واقع تهرانی هستیم. پدرم اهل ده ونک و مادرم اهل اوین است. ما در اصل ساکن بندرعباس بودیم و دوران کودکی‌ام را به صورت پراکنده در تهران، بخش شمیرانات، شهر ری، کرج و… گذراندم، چرا که پدرم در راه‌آهن مشغول به کار بود و مأموریت‌های ایستگاهی داشت. از سال ۱۳۵۳ به بندرعباس نقل مکان کردم.»

او در چاپخانه با فریدون مشیری، که در آن زمان مسئول صفحه شعر و ادب هفت‌تار چنگ مجله روشنفکر بود، آشنا شد. نخستین شعر او در سال ۱۳۳۰، زمانی که تنها ۹ سال داشت، در مجله روشنفکر منتشر شد. از آن زمان، شعرهای او به‌طور پراکنده در بسیاری از نشریات کشور و مجموعه‌های مختلف شعر به چاپ رسیده است.

سیمین خلیلی، معروف به سیمین بهبهانی (زاده ۲۸ تیر ۱۳۰۶ – درگذشته ۲۸ مرداد ۱۳۹۳)، معلم، نویسنده، شاعر و غزل‌سرای معاصر ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران بود. او در طول زندگی خود بیش از ۶۰۰ غزل سرود که در بیست کتاب منتشر شده‌اند. شعرهای سیمین بهبهانی به موضوعاتی چون عشق به میهن، زمین‌لرزه، انقلاب، جنگ، فقر، تن‌فروشی، آزادی بیان و حقوق برابر برای زنان پرداخته‌اند. به دلیل سرودن غزل‌های فارسی در وزن‌های بی‌سابقه، او به «نیمای غزل» معروف است. سیمین بهبهانی دو بار در سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۲ نامزد دریافت جایزه نوبل ادبیات شد و همچنین چندین جایزه بین‌المللی را از آن خود کرد.

زندگی شخصی

سیمین خلیلی در ۲۸ تیر ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد. او فرزند عباس خلیلی (شاعر، نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) و فخرعظما ارغون بود. عموی پدرش، میرزا حسین میرزاخلیل، از رهبران مشروطه بود و پدربزرگش، علامه ملاعلی رازی خلیلی تهرانی، شناخته شده است. پدرش عباس خلیلی (۱۲۷۲ نجف - ۱۳۵۰ تهران) به دو زبان فارسی و عربی شعر می‌سرود و حدود ۱۱۰۰ بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده بود. او همچنین رمان‌های متعددی را تألیف کرده که همگی به چاپ رسیده‌اند.

حسین منزوی (زاده ۱ مهر ۱۳۲۵ – درگذشته ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۳) شاعر ایرانی و برنده اولین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش شعر کلاسیک بود.

او به‌ویژه به عنوان شاعری در زمینه غزل شناخته می‌شود، اما در سرودن شعر نیمایی، شعر سپید و ترانه نیز مهارت داشت. نقش او در احیای غزل معاصر بسیار چشمگیر ارزیابی شده و برخی منتقدان کارهای او را انقلابی در غزل امروز می‌دانند و آن را با تحولات نیما در شعر فارسی مقایسه می‌کنند.

منزوی در ترانه‌سرایی نیز توانمند بود و آلبوم «نسیما» به خوانندگی علیرضا افتخاری شامل سروده‌های اوست. بسیاری از غزل‌هایش توسط خوانندگان معروفی چون علیرضا افتخاری، کوروش یغمائی، محسن نامجو، همایون شجریان، داریوش اقبالی و محمد نوری اجرا شده است.