کتاب بهرام

زندگی و آثار سیّد محمّدحسین بهجت تبریزی (شهریار)

سیّد محمّدحسین بهجت تبریزی، معروف به شهریار، یکی از بزرگ‌ترین شاعران معاصر ایران بود که در تاریخ ۱۱ دی ۱۲۸۵ هجری خورشیدی در تبریز به دنیا آمد. او از شاعران برجسته‌ای بود که به زبان‌های فارسی و ترکی آذربایجانی شعر می‌سرود و آثارش در هر دو زبان، در میان مردم و ادب‌دوستان محبوبیت زیادی یافت. شهریار در سرودن انواع مختلف شعر از جمله قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی مهارت زیادی داشت، ولی بیشتر در قالب غزل شناخته شده است. غزل‌های مشهور او همچون «علی ای همای رحمت»، «خان ننه»، «حیدر بابایه سلام»، و «آمدی جانم به قربانت» جایگاه ویژه‌ای در ادبیات ایران دارند.

کودکی و خانواده

شهریار در خانواده‌ای اهل علم و ادب متولد شد. پدرش میرآقا بهجت خشگنابی، وکیل در تبریز بود و در برخی منابع، به‌ویژه در روایت‌های تاریخی، نام او به «سید اسمعیل موسوی» نیز اشاره شده است. به دلیل شیوع بیماری در تبریز در دوران کودکی، شهریار به روستای خشگناب در شهرستان بستان‌آباد نزد اجدادش رفت و دوران کودکی‌اش را در آنجا سپری کرد. این دوران تأثیر زیادی بر شکل‌گیری شخصیت و نگاه ادبی او داشت، به‌طوری که او بارها در اشعارش به یاد و خاطرات این دوران و زیبایی‌های طبیعی و فرهنگی آن اشاره کرده است.

فریدون مشیری، یکی از شاعران برجسته و تأثیرگذار معاصر ایران، در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۰۵ در تهران به دنیا آمد. او در خانواده‌ای فرهنگی و ادبی بزرگ شد؛ پدربزرگ پدری‌اش، میرزا محمود خان مشیر، در عصر قاجار مسئول امور مخابراتی غرب ایران بود و پدرش، ابراهیم مشیری افشار، در وزارت پست مشغول به کار بود. مادرش، خورشید، با لقب اعظم‌السلطنه، از خاندان اشراف قاجار بود و دایی‌اش، فضل‌الله بایگان، از پیشگامان تئاتر نوین ایران به شمار می‌رفت. این زمینه‌های فرهنگی و ادبی تأثیر عمیقی بر زندگی و آثار مشیری گذاشت.

تحصیلات و آغاز کار

فریدون مشیری سال‌های ابتدایی تحصیل خود را در تهران آغاز کرد، اما به دلیل مأموریت پدرش به مشهد رفت و بعد از چند سال دوباره به تهران بازگشت. او تحصیلات دبیرستان را در دارالفنون و دبیرستان ادیب گذراند. در دوران جوانی، با وقوع جنگ جهانی دوم و آشفتگی‌های سیاسی، مشیری به تحصیل ادامه داد و در سن ۱۸ سالگی به وزارت پست و تلگراف پیوست. این کار به مدت ۳۳ سال ادامه یافت و در کنار آن، او به فعالیت‌های مطبوعاتی نیز پرداخت.

نپتون (Neptune) هشتمین و دورترین سیاره از خورشید در منظومه شمسی است. این سیاره که به نام‌های مختلفی در فرهنگ‌های مختلف شناخته می‌شود، یکی از سیارات گازی است که ویژگی‌ها و شرایط خاص خود را دارد. نپتون به طور کامل توسط تلسکوپ‌های زمینی شناسایی شد و سپس در مأموریت‌های فضایی مختلف به دقت بررسی شده است.

ویژگی‌های عمومی سیاره نپتون

1. نام و ریشه واژه:

   • نپتون نام خود را از نپتون، خدای دریاها در اساطیر رومی گرفته است. این نام به دلیل رنگ آبی متمایز سیاره انتخاب شده است که به رنگ اقیانوس‌ها شباهت دارد.

سیاره ونوس (زهره)

سیاره ونوس، که به فارسی به نام "زهره" شناخته می‌شود، دومین سیاره از خورشید در منظومه شمسی است و به دلیل ویژگی‌های خاص خود، یکی از سیارات جذاب برای مطالعه در علم نجوم به شمار می‌آید.

ویژگی‌های عمومی سیاره زهره (ونوس):

1. نام و ریشه واژه:

   • نام "زهره" در زبان فارسی به معنای روشنایی و زیبایی است و به همین دلیل به این سیاره نسبت داده شده است.
   • در زبان انگلیسی به این سیاره "Venus" گفته می‌شود که از نام الهه زیبایی و عشق در اساطیر رومی گرفته شده است.

2. ابعاد و اندازه‌ها:

سیاره مشتری، که به فارسی به نام "مشتری" شناخته می‌شود، بزرگ‌ترین سیاره در منظومه شمسی است. این سیاره گازی، به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد خود، مورد توجه بسیاری از دانشمندان و علاقه‌مندان به فضا است.

ویژگی‌های عمومی مشتری:

1. نام: سیاره مشتری در زبان انگلیسی "Jupiter" نامیده می‌شود که از نام خدای بزرگ رومیان باستان گرفته شده است. در فارسی به این سیاره "مشتری" گفته می‌شود که از واژه‌های فارسی به معنی "برترین" یا "بزرگ‌ترین" است.

2. جنسیت: مشتری از نوع سیارات گازی است و هیچ سطح جامدی ندارد. بیشتر ترکیبات آن از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده‌اند.

سیاره‌ی مریخ، چهارمین سیاره از خورشید در منظومه شمسی است و به دلیل رنگ قرمزش که ناشی از وجود اکسید آهن در سطح آن است، به "سیاره سرخ" معروف شده است. این سیاره، که در حدود 227 میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارد، یکی از جذاب‌ترین و مورد توجه‌ترین سیارات برای کاوش‌های فضایی است. در ادامه، به بررسی ویژگی‌های مختلف این سیاره می‌پردازیم.

ویژگی‌های فیزیکی مریخ

1. ابعاد و اندازه:

   • قطر مریخ حدود 6,779 کیلومتر است که تقریباً نصف قطر زمین است.
   • جرم مریخ تقریباً 0.107 جرم زمین است.
   • به دلیل اندازه کوچکتر، مریخ گرانش ضعیف‌تری نسبت به زمین دارد؛ در واقع گرانش آن حدود 38 درصد گرانش زمین است.

2. سطح و ویژگی‌های جغرافیایی:

سسیل رودز (Cecil Rhodes) یکی از شخصیت‌های برجسته تاریخ استعمارگری بریتانیا در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بود. او نه تنها به عنوان یک بازرگان و سیاستمدار در تاریخ آفریقا شناخته می‌شود، بلکه نقش بسیار مهمی در گسترش استعمار بریتانیا در جنوب قاره آفریقا ایفا کرد. زندگی و دستاوردهای سسیل رودز تأثیرات عمیقی بر تاریخ آفریقا و سیاست‌های بین‌المللی آن زمان داشت.

زندگی‌نامه

سسیل رودز در تاریخ ۵ ژوئیه ۱۸۵۳ در هرتفوردشر انگلستان به دنیا آمد. او پنجمین فرزند خانواده بود. در دوران کودکی، به علت مشکلات تنفسی و ابتلا به بیماری آسم، پزشکان به خانواده پیشنهاد دادند که برای بهبود حال سسیل، او را به مناطق گرم‌تر بفرستند. به همین دلیل، خانواده رودز تصمیم گرفتند تا سسیل را به جنوب آفریقا بفرستند. ورود به آفریقا در سال ۱۸۷۰، نقطه آغاز زندگی جدیدی برای او بود.

سروها نام عمومی برای انواع درختان یا درختچه‌های مخروطی از جنس Cupressus در خانواده Cupressaceae هستند که معمولاً در مناطق گرم و معتدل و زیر گرمسیری آسیا، اروپا و آمریکای شمالی یافت می‌شوند.

توصیف

درختان سرو معمولاً به ارتفاع‌هایی تا ۲۵ متر (۸۲ فوت) می‌رسند و به ویژه در جوانی دارای فرم هرمی هستند. بسیاری از آن‌ها با برگ‌های همیشه سبز و سوزنی شکل خود شناخته می‌شوند و مخروط‌های بذر آن‌ها شبیه به بلوط است. برخی از گونه‌ها در بلوغ دارای سرهای پهن و گسترش‌یافته می‌شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به صورت درختچه‌هایی با ارتفاع کمتر از ۶ متر (۲۰ فوت) ظاهر شوند.

درخت نراد (Fir tree)

درخت نراد یکی از درختان همیشه‌سبز و سوزنی‌برگ است که از سرده Abies در خانواده Pinaceae قرار دارد. این سرده شامل حدود ۴۰ گونه درختی است که عمدتاً در مناطق معتدل نیم‌کره شمالی یافت می‌شوند. درختان نراد به دلیل ویژگی‌های زیست‌محیطی خاص خود، در طبیعت و صنایع مختلف کاربردهای زیادی دارند.

ویژگی‌های زیست‌محیطی درخت نراد

درختان نراد برای رشد به خاک‌هایی با شرایط خاص نیاز دارند. این درختان نمی‌توانند خاک‌هایی با رطوبت زیاد، اسیدی زیاد یا خشکی زیاد را تحمل کنند. به عبارت دیگر، نراد به خاک‌های مرطوب و مناسب با شرایط متعادل نیاز دارد. بهترین آب و هوا برای این درختان، آب و هوای مدیترانه‌ای است که شامل تابستان‌های خشک و گرم و زمستان‌های ملایم است.

درخت نارون (Ulmus): معرفی و گونه‌ها

درخت نارون که در متون طب سنتی با نام "دردار" نیز شناخته می‌شود، عضوی از خانواده Ulmaceae و سرده Ulmus است. این درختان بیشتر در نواحی معتدل نیمکره شمالی یافت می‌شوند و به دلیل ویژگی‌های ظاهری و زیست‌محیطی خاص، از دیرباز مورد توجه مردم و دانشمندان در زمینه‌های مختلف، از جمله زیست‌شناسی، کشاورزی و طب سنتی بوده‌اند.

ویژگی‌های ظاهری و زیستی

درختان نارون معمولاً برگریز یا نیمه‌برگریز هستند و به‌طور معمول درختانی مقاوم به سرما و خشکی به شمار می‌روند. ارتفاع این درختان می‌تواند به بیش از ۳۰ متر برسد و تنه‌ای بلند و مستقیم دارند. برگ‌های آن‌ها معمولاً دراز، دندانه‌دار و زبر هستند و به رنگ سبز تیره می‌باشند. گل‌های نارون کوچک و بدون گلبرگ هستند و به‌صورت گروهی در پاییز یا اوایل بهار ظاهر می‌شوند.