کتاب بهرام

آیا اختاپوس دو زیست است؟ اختاپوس‌ها  دوزیست (آمفیبی) نیستند. آن‌ها متعلق به گروه نرم‌تنان (Mollusca) و تحت رده سرپایان (Cephalopoda) هستند. اختاپوس‌ها موجودات دریایی هستند و تمام زندگی خود را در آب‌های شور اقیانوس‌ها و دریاها سپری می‌کنند. آن‌ها برای تنفس به آب نیاز دارند و از طریق آبشش‌های خود اکسیژن دریافت می‌کنند.

دو زیست ها (آمفیبی‌ها)، از جمله قورباغه‌ها، سمندرها و برخی دیگر از دوزیستان، موجوداتی هستند که می‌توانند هم در آب و هم در خشکی زندگی کنند. این توانایی به آنها اجازه می‌دهد بخش‌هایی از زندگی خود را در محیط‌های آبی و بخش‌هایی را در محیط‌های خشکی بگذرانند.

اما اختاپوس‌ها چنین قابلیت‌هایی ندارند و نیازمند محیط آبی برای بقا و انجام فرآیندهای زیستی خود هستند. بنابراین، اختاپوس‌ها آمفیبی نیستند و فقط در زیستگاه‌های دریایی یافت می‌شوند.

چرا به اختاپوس می گویند هشت پا؟

اختاپوس‌ها موجودات دریایی جذابی هستند که به خاطر داشتن هشت پا یا بازو مشهورند. این جانوران ویژگی‌های جالبی دارند که شناختنشان خالی از لطف نیست:

1. هشت بازو: اختاپوس‌ها هشت بازو دارند که هر کدام دارای مکنده‌هایی هستند. این مکنده‌ها به آنها کمک می‌کنند تا غذا را بگیرند، حرکت کنند و حتی با محیط اطراف تعامل داشته باشند.

2. استتار: اختاپوس‌ها توانایی تغییر رنگ و بافت پوست خود را دارند که به آنها کمک می‌کند با محیط اطرافشان استتار کنند و از دید شکارچیان پنهان بمانند.

3. هوش بالا: اختاپوس‌ها از هوشمندترین بی‌مهرگان هستند. آن‌ها قادرند مشکلات پیچیده را حل کنند، از ابزارها استفاده کنند و حتی از مخازن آزمایشگاهی فرار کنند.

4. جوهر افشانی: وقتی اختاپوس‌ها احساس خطر می‌کنند، می‌توانند جوهری سیاه از خود ترشح کنند. این جوهر نه تنها شکارچیان را گیج می‌کند بلکه به اختاپوس اجازه می‌دهد تا سریعاً فرار کند.

5. بدون اسکلت: اختاپوس‌ها اسکلت داخلی یا خارجی ندارند، که به آنها انعطاف‌پذیری بالایی می‌دهد و اجازه می‌دهد از فضاهای بسیار تنگ عبور کنند.

6. زیستگاه: اختاپوس‌ها در انواع مختلف زیستگاه‌های دریایی یافت می‌شوند، از آب‌های گرمسیری تا آب‌های سرد قطبی.

7. تغذیه: اختاپوس‌ها رژیم غذایی متنوعی دارند که شامل ماهی‌ها، سخت‌پوستان و نرم‌تنان دیگر می‌شود. آن‌ها شکارچیان ماهری هستند و از بازوها و مکنده‌های قوی‌شان برای گرفتن طعمه استفاده می‌کنند.

8. تولید مثل: بعد از جفت‌گیری، ماده تخم‌ها را در مکانی امن قرار می‌دهد و از آن‌ها مراقبت می‌کند تا زمانی که نوزادان از تخم بیرون بیایند. بعد از این فرآیند، معمولاً ماده‌ها می‌میرند. این نکات نمایی کلی از اختاپوس‌ها و ویژگی‌های جالبشان ارائه می‌دهد.

آیا هشت پا جزو مهره داران است؟

خیر، هشت‌پا (اختاپوس) جزو مهره‌داران نیست. اختاپوس‌ها از بی‌مهرگان بوده و به گروه نرم‌تنان تعلق دارند. نرم‌تنان شامل حیواناتی هستند که بدنی نرم و بدون اسکلت داخلی یا خارجی دارند. اختاپوس‌ها همچنین به زیرگروه سرپایان (Cephalopoda) تعلق دارند که شامل جانورانی چون ماهی مرکب و ناتیلوس نیز می‌شود.

ویژگی‌های مهم اختاپوس‌ها که نشان‌دهنده بی‌مهرگی آنهاست عبارتند از:
1. بدن نرم: اختاپوس‌ها بدنی کاملاً نرم و انعطاف‌پذیر دارند.
2. عدم وجود اسکلت: آن‌ها هیچ اسکلت داخلی یا خارجی ندارند.
3. سرپایان: این گروه نرم‌تنان دارای بازوهای متعددی هستند که مستقیماً به سر متصل‌اند.

بنابراین، اختاپوس‌ها برخلاف مهره‌داران که ستون فقرات و اسکلت داخلی دارند، جزء بی‌مهرگان محسوب می‌شوند.

آیا هشت پا رنگ عوض می کند؟

بله، هشت‌پا (اختاپوس) توانایی تغییر رنگ خود را دارد. این قابلیت به آنها اجازه می‌دهد تا با محیط اطرافشان استتار کنند، از شکارچیان پنهان شوند و همچنین در ارتباطات اجتماعی و نمایش‌های جفت‌یابی شرکت کنند. اختاپوس‌ها از سلول‌های خاصی به نام کروماتوفورها (Chromatophores)، لوسوفورها (Leucophores) و ایریدوفورها (Iridophores) برای تغییر رنگ استفاده می‌کنند.

1. کروماتوفورها: این سلول‌ها حاوی رنگدانه‌هایی هستند و با انقباض و انبساط عضلات کوچک اطرافشان می‌توانند رنگ‌های مختلفی ایجاد کنند.
2. لوسوفورها: این سلول‌ها نور را منعکس می‌کنند و به اختاپوس‌ها کمک می‌کنند تا به رنگ سفید یا روشن‌تر تبدیل شوند.
3. ایریدوفورها: این سلول‌ها نور را بازتاب می‌دهند و می‌توانند رنگ‌های متالیک مانند نقره‌ای، طلایی، و آبی ایجاد کنند.

این توانایی تغییر رنگ نه تنها به عنوان یک ابزار دفاعی عمل می‌کند بلکه برای ارتباطات نیز استفاده می‌شود. برای مثال، اختاپوس‌ها می‌توانند با تغییر رنگ و الگوهای پوست خود پیام‌های مختلفی به دیگران ارسال کنند، مانند هشدار دادن به دیگر اختاپوس‌ها یا جذب جفت.

آیا هشت پا برای انسان خطرناک است؟

هشت‌پاها (اختاپوس‌ها) به طور کلی برای انسان‌ها خطرناک نیستند و معمولاً موجوداتی خجالتی هستند که از مواجهه با انسان‌ها پرهیز می‌کنند. با این حال، برخی از گونه‌های اختاپوس‌ها دارای زهرهایی قوی هستند که می‌توانند برای انسان‌ها خطرناک باشند.

یکی از مشهورترین و خطرناک‌ترین گونه‌ها، اختاپوس حلقه‌آبی (Blue-ringed octopus) است که در آب‌های اقیانوس آرام و هند یافت می‌شود. زهر این گونه حاوی تتروتوکسین (Tetrodotoxin) است که یک نوروتوکسین بسیار قوی است. سم این اختاپوس می‌تواند باعث فلج تنفسی و حتی مرگ شود اگر به سرعت درمان نشود. مهم است که بدانیم نیش این اختاپوس بسیار دردناک نیست و ممکن است فرد آسیب‌دیده تا زمانی که علائم جدی ظاهر شوند، متوجه نیش نشود.

با این وجود، بیشتر هشت‌پاها مسالمت‌آمیز هستند و ترجیح می‌دهند از رویارویی با انسان‌ها اجتناب کنند. در مواقع نادر که اختاپوس‌های غیرحلقه‌آبی احساس تهدید کنند، ممکن است از منقار خود برای دفاع استفاده کنند، اما این نیش‌ها معمولاً خطر جدی برای انسان ندارند.

به طور کلی، اگر هنگام غواصی یا شنا با هشت‌پا مواجه شدید، بهتر است به آنها احترام بگذارید و از تحریک یا دست زدن به آنها پرهیز کنید تا از هر گونه حادثه ناخواسته جلوگیری شود.

آیا خون هشت پا یا اختاپوس به رنگ آبی است؟

بله، خون هشت‌پاها (اختاپوس‌ها) به رنگ آبی است. این اختلاف رنگ به دلیل وجود یک پروتئین به نام هموسیانین در خون آنها است. هموسیانین حاوی مس است که وقتی با اکسیژن ترکیب می‌شود، رنگ آبی به خون می‌دهد. این پروتئین به انتقال اکسیژن در بدن اختاپوس‌ها کمک می‌کند، مخصوصاً در دماهای پایین و شرایط کم‌اکسیژن که در اعماق اقیانوس‌ها وجود دارد.

در مقابل، خون انسان‌ها و بسیاری از حیوانات دیگر حاوی هموگلوبین است که شامل آهن است و وقتی با اکسیژن ترکیب می‌شود، رنگ قرمز به خون می‌دهد. این تفاوت در مولکول‌های حامل اکسیژن نشان‌دهنده سازگاری‌های متفاوت موجودات زنده با محیط زیست و نیازهای فیزیولوژیک آنها است.

چرا اختاپوس سه قلب دارد؟

اختاپوس‌ها سه قلب دارند تا به آنها کمک کنند نیازهای اکسیژن و گردش خون خود را در محیط زندگی‌شان تامین کنند. این ساختار منحصربه‌فرد به نوع زندگی و فیزیولوژی خاص آنها مرتبط است. در اینجا چگونگی کارکرد این سه قلب توضیح داده می‌شود:

1. دو قلب شاخه‌ای (Branchial Hearts):
- این دو قلب در نزدیکی آبشش‌های اختاپوس قرار دارند.
- وظیفه اصلی این قلب‌ها پمپاژ خون بدون اکسیژن به آبشش‌ها است، جایی که خون با اکسیژن از آب غنی می‌شود.

2. یک قلب سیستمیک (Systemic Heart):
- این قلب وظیفه پمپاژ خون غنی از اکسیژن به بقیه بدن اختاپوس را دارد.
- پس از اینکه خون توسط قلب‌های شاخه‌ای به آبشش‌ها فرستاده و اکسیژن‌دار شد، قلب سیستمیک آن را به تمام بافت‌ها و اندام‌های بدن پمپاژ می‌کند.

این سیستم گردش خون سه‌قلبی به اختاپوس‌ها کمک می‌کند تا به طور موثر در شرایطی که اکسیژن کمتری در دسترس است، مانند اعماق اقیانوس‌ها، زنده بمانند. همچنین، اختاپوس‌ها معمولاً بسیار فعال هستند و به انرژی زیادی نیاز دارند، بنابراین وجود سه قلب به آنها امکان می‌دهد که نیازهای متابولیکی بالای خود را برآورده کنند.

چرا دماغ اختاپوس بزرگ است؟

دماغ اختاپوس‌ها به اندازه‌ای بزرگ است که می‌تواند عملکردهای پیچیده و حیاتی را انجام دهد. در واقع، وقتی درباره "دماغ" اختاپوس صحبت می‌کنیم، منظور بیشتر مغز آنهاست که در سرشان قرار دارد و بخش‌های مختلفی از سیستم عصبی آنها را شامل می‌شود. دلایل اصلی برای بزرگ بودن مغز اختاپوس‌ها عبارتند از:

1. هوش بالا:
- اختاپوس‌ها به عنوان یکی از باهوش‌ترین بی‌مهرگان شناخته می‌شوند. آنها توانایی یادگیری، حل مسئله، استفاده از ابزار و حتی نمایش رفتارهای پیچیده مانند تقلید و پنهان‌کاری را دارند. این سطح بالای هوش نیازمند یک مغز بزرگ و پیچیده است.

2. کنترل اندام‌ها:
- اختاپوس‌ها هشت بازوی بسیار منعطف دارند که هرکدام دارای تعداد زیادی مکنده هستند. این بازوها می‌توانند به صورت مستقل از مغز مرکزی عمل کنند، اما همچنان نیاز به هماهنگی و کنترل دقیق دارند. بنابراین، مغز بزرگ کمک می‌کند تا این هماهنگی به بهترین شکل انجام شود.

3. حسگرهای پیچیده:
- اختاپوس‌ها دارای سیستم‌های حسی پیچیده‌ای هستند که به آنها کمک می‌کند محیط اطراف خود را به خوبی درک کنند. آنها می‌توانند تغییرات شیمیایی در آب را تشخیص دهند، دید خوبی دارند و می‌توانند با لمس دقیق اشیا را شناسایی کنند. این حسگرهای پیچیده نیاز به پردازش زیاد اطلاعات دارند که توسط مغز بزرگتر انجام می‌شود.

4. رفتارهای اجتماعی و تطبیقی:
- در برخی شرایط، اختاپوس‌ها رفتارهای اجتماعی نشان می‌دهند و می‌توانند با محیط‌های مختلف به خوبی تطبیق یابند. این رفتارهای اجتماعی و تطبیقی نیازمند مغزی با قابلیت تحلیل و پردازش اطلاعات بالا است.

به طور خلاصه، مغز بزرگ اختاپوس‌ها به آنها امکان می‌دهد تا رفتارهای پیچیده و هوشمندانه‌ای را نشان دهند و با دقت و انعطاف‌پذیری بالا با محیط خود تعامل کنند.

هشت پا چگونه شکار می کند؟

هشت‌پا یا اختاپوس یکی از شکارچیان بسیار ماهر و کارآمد در اقیانوس‌ها است. روش‌های شکار هشت‌پا به دلیل هوش بالا، انعطاف‌پذیری بدن، و توانایی‌های منحصربه‌فردش بسیار متنوع و پیچیده هستند. در زیر چند مورد از روش‌های معمول شکار هشت‌پا را توضیح می‌دهیم:

1. استتار و کمین:
- هشت‌پاها توانایی بالایی در تغییر رنگ و بافت پوست خود دارند تا با محیط اطراف خود همرنگ شوند. این قابلیت به آنها کمک می‌کند تا در صخره‌ها، مرجان‌ها یا بستر دریا پنهان شوند و بدون جلب توجه نزدیک به طعمه‌های خود کمین کنند.

2. استفاده از بازوها:
- هشت‌پاها از هشت بازوی قوی و منعطف خود برای گرفتن طعمه استفاده می‌کنند. هر بازو دارای مکنده‌های زیادی است که به آنها قدرت چسبندگی بسیار بالایی می‌دهد. آنها بازوهای خود را به سرعت به سمت طعمه پرتاب کرده و آن را محکم می‌گیرند.

3. تزریق زهر:
- پس از گرفتن طعمه، برخی از گونه‌های هشت‌پا قادر به تزریق زهر از طریق نیش‌های خود به داخل بدن طعمه هستند. این زهر اغلب باعث فلج شدن یا کشتن طعمه می‌شود و هضم آن را برای هشت‌پا آسان‌تر می‌کند.

4. استفاده از منقار:
- هشت‌پاها دارای منقاری قوی و تیز در دهان خود هستند که می‌توانند از آن برای شکستن پوسته سخت موجوداتی مانند خرچنگ‌ها و صدف‌ها استفاده کنند. منقار هشت‌پا یکی از ابزارهای اصلی آنها برای دسترسی به گوشت طعمه‌های سخت‌پوست است.

5. شکار فعال:
- برخی از هشت‌پاها به طور فعال به دنبال طعمه‌های خود می‌گردند. آنها از حسگرهای شیمیایی و لمسی پیشرفته خود برای شناسایی و دنبال کردن طعمه استفاده می‌کنند. سپس با حرکات سریع و دقیق، طعمه را شکار می‌کنند.

6. پرتاب آب:
- بعضی از هشت‌پاها می‌توانند جریان‌های قوی آب را پرتاب کنند تا طعمه‌های پنهان شده در ماسه یا صخره‌ها را بیرون بیاورند.

به طور کلی، هشت‌پاها با ترکیبی از هوش بالا، انعطاف‌پذیری بدن، و توانایی‌های ویژه خود، به عنوان شکارچیان بسیار موفقی در زیستگاه‌های دریایی شناخته می‌شوند.

هشت پا چگونه تولید مثل می کند؟

هشت‌پاها دارای روش‌های تولید مثلی جالب و پیچیده‌ای هستند. تولید مثل هشت‌پاها شامل مراحل چندگانه‌ای است که در زیر به آن‌ها پرداخته می‌شود:

1. جفت‌گیری:
- در طول فصل جفت‌گیری، نرها و ماده‌ها به دنبال یکدیگر می‌گردند. نرها برای جذب ماده‌ها ممکن است رفتارهای نمایشی مانند تغییر رنگ یا حرکات خاصی را نشان دهند.

2. انتقال اسپرم:
- نرها یک بازوی تخصصی به نام hectocotylus دارند که با آن اسپرم را به ماده منتقل می‌کنند. این بازو کیسه‌های کوچکی حاوی اسپرم (spermatophore) را به داخل حفره‌ی مانتوی ماده وارد می‌کند. این فرآیند ممکن است دقایق تا ساعت‌ها طول بکشد.

3. تخم‌گذاری:
- پس از جفت‌گیری، ماده‌ها تخم‌های خود را که ممکن است به چند ده هزار عدد برسد، در مکان‌های محافظت‌شده مانند غارها یا زیر صخره‌ها قرار می‌دهند. تخم‌ها معمولاً به صورت خوشه‌ای و به یکدیگر متصل هستند.

4. مراقبت از تخم‌ها:
- ماده‌ها به شدت از تخم‌ها مراقبت می‌کنند. آنها با جابه‌جا کردن آب تازه بر روی تخم‌ها، جریان اکسیژن را فراهم می‌آورند و همچنین تخم‌ها را از شکارچیان و انگل‌ها محافظت می‌کنند. در طول این دوره، ماده‌ها غذای کمی می‌خورند یا اصلاً نمی‌خورند و انرژی خود را صرف مراقبت از تخم‌ها می‌کنند.

5. هچ شدن تخم‌ها:
- پس از چند هفته تا چند ماه (بسته به گونه)، نوزادان هشت‌پا از تخم‌ها بیرون می‌آیند. آنها ابتدا به شکل لارو هستند و بعد از گذراندن مرحله‌ی لاروی، به شکل بالغ درمی‌آیند.

6. مرگ ماده:
- در بسیاری از گونه‌های هشت‌پا، ماده‌ها پس از باز شدن  تخم‌ها می‌میرند. این پدیده به عنوان یک بخش طبیعی از چرخه زندگی آنها محسوب می‌شود.

هشت‌پاها برخلاف بسیاری از موجودات دریایی دیگر، مراقبت والدینی شدیدی از تخم‌های خود دارند که این موضوع به بقای بهتر نسل آنها کمک می‌کند.

هشت پا چگونه از خود دفاع می کند؟

هشت‌پاها دارای چندین مکانیسم دفاعی پیچیده و موثر هستند که به آنها کمک می‌کند تا از خود در برابر شکارچیان محافظت کنند. این مکانیسم‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

1. استتار:
- هشت‌پاها توانایی تغییر رنگ و بافت پوست خود را دارند تا با محیط اطراف خود هماهنگ شوند. این قابلیت توسط سلول‌های خاصی به نام کروماتوفورها (chromatophores) و لوسوفورها (leucophores) و همچنین ارگان‌های ویژه‌ای به نام اریدوفورها (iridophores) ممکن می‌شود که به آنها اجازه می‌دهد رنگ، الگو و حتی بافت پوست خود را تغییر دهند تا در محیط‌های مختلف مخفی شوند.

2. جوهرپاشی:
- یکی از معروف‌ترین روش‌های دفاعی هشت‌پاها جوهرپاشی است. هشت‌پاها کیسه‌های جوهری دارند که حاوی ماده‌ای تیره رنگ است. هنگامی که احساس خطر می‌کنند، جوهر را به بیرون می‌پاشند تا دید شکارچی را مختل کرده و فرصت فرار بیشتری برای خود ایجاد کنند. برخی از گونه‌ها نیز می‌توانند جوهرهایی تولید کنند که حاوی مواد شیمیایی هستند که بوی شکار هشت‌پا را پخش می‌کنند، بنابراین شکارچیان را گیج می‌کنند.

3. حرکت سریع:
- هشت‌پاها می‌توانند به سرعت شنا کنند. آنها با جت‌پراپالسیون (jet propulsion) حرکت می‌کنند، به این صورت که آب را با فشار از طریق سیفون (siphon) خود به بیرون پمپاژ می‌کنند و به این ترتیب به سرعت در آب پیش می‌روند.

4. خودبخشی:
- اگر یک هشت‌پا توسط شکارچی گرفتار شود، می‌تواند یکی از بازوهایش را رها کند تا از دست شکارچی فرار کند. بازوی از دست رفته بعداً دوباره رشد می‌کند. این توانایی به عنوان خودبخشی یا اتوتومی (autotomy) شناخته می‌شود.

5. پوست زمخت و سفت:
- برخی از گونه‌های هشت‌پا دارای پوست سخت و زمخت هستند که می‌تواند آنها را در برابر گازهای شکارچیان مقاوم‌تر کند.

6. مخفی شدن:
- هشت‌پاها معمولاً در شکاف‌ها، غارها، و زیر صخره‌ها مخفی می‌شوند. آنها می‌توانند بدن خود را متراکم کنند و وارد فضاهای بسیار کوچک شوند که بسیاری از شکارچیان قادر به دسترسی به آن‌ها نیستند.

این مکانیسم‌های دفاعی متنوع باعث شده‌اند تا هشت‌پاها بتوانند در محیط‌های دریایی مختلف به خوبی بقا کنند و از دست شکارچیان فرار کنند.

هشت پا چگونه غذا می خورد؟

هشت‌پاها از طریق دو راه مختلف غذا می‌خورند: از طریق چرخش دهان و استفاده از توپان‌ها.

1. چرخش دهان:
هشت‌پاها دارای دهانی به شکل مبتلا (بیضی) هستند که دو قوس بریده شده دارد. این دهان معمولاً در مرکز زیر بدن آنها قرار دارد. هنگامی که هشت‌پا غذا می‌خورد، از طریق این دهان می‌خورد و سپس غذا را به کمک دندان‌ها و سوال مصرف می‌کند.

2. استفاده از توپان‌ها:
برخی از گونه‌های هشت‌پا از توپان‌ها برای غذاخوردن استفاده می‌کنند. توپان‌ها مانند دو دستکش بزرگ هستند که بسته به نوع گونه، می‌توانند حرکت کنند یا ثابت باشند. این توپان‌ها معمولاً دارای خطوط و خطوطی از دندان‌های کوچک هستند که به کمک آنها می‌توانند غذاها را گرفته و به دهان خود ببرند.

از آنجا که هشت‌پاها مخلوط‌خوار هستند، آنها از مواد غذایی مختلفی از جمله ماهی، خرچنگ، کرم، حلزون و حتی کرم ماهی استفاده می‌کنند. هشت‌پاها معمولاً شکار می‌کنند یا بر روی جانوران کوچک شکار می‌کنند، اما برخی از گونه‌ها ممکن است از طریق فیلتر کردن ذرات غذایی از آب هم مصرف کنند.

هشت پا چگونه حرکت می کند؟

هشت‌پاها دارای چندین روش حرکتی هستند که به آنها امکان می‌دهد در محیط آبزی به خوبی حرکت کنند. این روش‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

1. خزیدن با استفاده از بازوها:
- هشت‌پاها دارای هشت بازوی عضلانی هستند که همگی پوشیده از مکنده‌هایی هستند. آنها می‌توانند با استفاده از این بازوها بر روی بستر دریا حرکت کنند. حرکات بازوها بسیار هماهنگ و چابک است، به طوری که می‌توانند به سرعت تغییر جهت دهند یا خود را به سمت جلو بکشند.

2. جت‌پراپالسیون (jet propulsion):
- این روش اصلی و سریع‌ترین راه حرکت برای هشت‌پاها است. آنها آب را به درون حفره‌ای در بدن خود جذب می‌کنند و سپس آن را با فشار از طریق سیفون (عضوی لوله‌ای شکل) به بیرون می‌رانند. این عمل باعث ایجاد نیروی پیشرانی می‌شود که هشت‌پا را به جلو می‌برد. با تغییر جهت سیفون، هشت‌پا می‌تواند جهت حرکت خود را به سرعت تغییر دهد.

3. شنا کردن با استفاده از بازوها:
- اگرچه این روش معمولاً برای مسافت‌های کوتاه استفاده می‌شود، هشت‌پاها می‌توانند با تکان دادن بازوهای خود در آب شنا کنند. این حرکت بیشتر شبیه به پرپر زدن است و برای جابه‌جایی‌های کوچک یا مانورهای دقیق مفید است.

4. راه رفتن یا دویدن در بستر دریا:
- برخی از گونه‌های هشت‌پا می‌توانند با استفاده از دو بازوی خاص (معمولاً بازوهای سوم جفت) در بستر دریا به نوعی راه بروند یا بدوند. این حرکت شبیه به گام برداشتن است و اغلب برای فرار از شکارچیان یا جستجوی غذا استفاده می‌شود.

این روش‌های حرکتی متنوع به هشت‌پاها اجازه می‌دهد تا در محیط‌های مختلف دریایی به خوبی جابه‌جا شوند و با شرایط مختلف سازگاری پیدا کنند.

اختاپوس ها چه می خورند؟

اختاپوس‌ها موجودات گوشت‌خوار هستند و رژیم غذایی آنها شامل طیف وسیعی از موجودات دریایی می‌شود. بسته به نوع و محیط زیست، اختاپوس‌ها ممکن است موارد زیر را در رژیم غذایی خود داشته باشند:

1. ماهیان کوچک:
- بسیاری از اختاپوس‌ها از ماهی‌های کوچک تغذیه می‌کنند که در آب‌های اطراف آنها زندگی می‌کنند.

2. خرچنگ‌ها و سخت‌پوستان:
- خرچنگ‌ها، لابسترها و سایر سخت‌پوستان از منابع غذایی اصلی اختاپوس‌ها هستند. آنها با استفاده از بازوهای قدرتمند و مکنده‌های خود، این موجودات را شکار می‌کنند و با منقار قوی‌شان پوسته‌های سخت آنها را می‌شکنند.

3. نرم‌تنان:
- اختاپوس‌ها نیز از گونه‌های مختلف نرم‌تنان مانند حلزون‌ها و دوکفه‌ای‌ها تغذیه می‌کنند. آنها می‌توانند با استفاده از بزاق سمی خود، صدف‌های این موجودات را باز کنند.

4. پلی‌کت‌ها:
- برخی از اختاپوس‌ها از کرم‌های دریایی مانند پلی‌کت‌ها تغذیه می‌کنند که در بستر دریا زندگی می‌کنند.

5. دیگر موجودات دریایی:
- اختاپوس‌ها ممکن است از دیگر موجودات دریایی نیز تغذیه کنند، از جمله جوجه‌ماهی‌ها، ستاره‌های دریایی، و حتی برخی گونه‌های دیگر اختاپوس‌ها.

اختاپوس‌ها شکارچیان ماهری هستند و برای شکار طعمه‌های خود از تاکتیک‌های مختلفی استفاده می‌کنند. آنها می‌توانند با استفاده از رنگ‌آمیزی و تغییر شکل بدن خود را به خوبی استتار کنند و سپس با استفاده از بازوهای قوی و چسبنده‌شان طعمه را بگیرند. همچنین، برخی از اختاپوس‌ها از بزاق سمی استفاده می‌کنند تا طعمه‌های خود را بی‌حرکت کنند و سپس آنها را مصرف کنند.

مطالب دیگر:

  مطالب مفید در مورد انسان ها

  در مورد روباه ها چه می دانید؟

   مطالب خواندنی در مورد اقیانوس ها

  مطالب خواندنی در مورد ببرها

  مطالب خواندنی در مورد جوجه تیغی