کتاب بهرام

هم‌نوع‌خواری جنسی (Sexual cannibalism) نوعی از هم‌نوع‌خواری است که در آن جنس مونث جنس مذکر هم‌نوع خود را قبل یا هنگام یا بعد از آمیزش جنسی می‌کُشد و می‌خورد. در مواردی نادر نقش‌های ذکر شده معکوس می‌گردد. در حالی که هم‌نوع‌خواری جنسی در برخی از گونه‌ها طبیعی است در برخی دیگر کاملاً غیرمعمول است. در این فرایند موجود نر (در اکثر موارد) توسط موجود ماده خورده می‌شود و ماده انرژی لازم جهت پرورش تخم‌ها و نسل بعد را پیدا می‌کند.

هم‌ نوع خواری جنسی یک رفتار غیرمعمول در جهان حیوانات است که برخی از گونه‌ها آن را اجرا می‌کنند. این رفتار معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که یک فرد از همان جنس بعد از آمیزش جنسی، جنس مخالف خود را می‌خورد. به عبارت دیگر، فرد نر یا ماده پس از آمیزش جنسی به جای تخمیر، فرد مخالف خود را می‌خورند.

این رفتار به طور معمول در برخی گونه‌های جانوری از جمله بعضی حشرات، موش‌ها، مارمولک‌ها، و برخی پرندگان مشاهده شده است، اما در اکثر گونه‌ها اتفاقات نادری است. این رفتار گاهی به صورت معکوس هم رخ می‌دهد، به این معنی که فرد ماده ممکن است نر را خورده و هضم کند.

اتمسفر نپتون، اورانوس و زحل فشارهای بسیار بالایی دارند که می‌توانند به گونه‌ای شدید، اتم‌های کربن را فشرده کرده و آن‌ها را به شکل الماس متبلور کنند. این پدیده به عنوان تبدیل کربن به الماس توسط فشارهای بسیار بالا شناخته می‌شود و در دنیای زمین شاهد آن نمی‌باشیم به دلیل فشارهای ناچیزتر.

محققان این حقیقت علمی را با آزمایش‌های خود در آزمایشگاه تأیید کرده‌اند که شرایط لازم برای تبدیل کربن به الماس در این سیارات گازی وجود دارد. این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که فشارها و دماهای اتمسفری این سیارات می‌تواند باعث تولید الماس شود، مانند شرایطی که در عمق‌های اقیانوس‌های زمین ممکن است باشد.

جدا از این، برخی محققان نیز پیش‌بینی می‌کنند که ممکن است در بخش‌هایی از اتمسفر زحل، سالانه مقادیر قابل توجهی از الماس تولید شود، اگرچه این ادعاها هنوز به تأیید نهایی نرسیده‌اند و نیاز به بررسی‌های بیشتر دارند.

مطلب بالا در برخی جوانب صحیح است، اما برخی جوانب آن بیشتر یک فرضیه است و نیازمند توضیحات بیشتری است:

ابرها در واقع وزن دارند، اما این وزن به دلیل خاصیت خودشان به شکلی مستقیم محاسبه نمی‌شود. ابرها از قطرات آب یا بلورهای یخی کوچکی که در هوا آزاد شده‌اند، تشکیل شده‌اند. این ذرات خیلی کوچک هستند و وزن آنها بسیار کم است. به علاوه، ابرها بسیار حجیم هستند و در ارتفاعات بالا در جو آزادانه حرکت می‌کنند.

وزن ابرها معمولاً به صورت مجموعه‌ای از ذرات آب و یخ کوچک که در آنها می‌بارد و به آنها می‌چسبد، محاسبه می‌شود. اما برای مقیاس‌های عمومی مانند هواپیماها یا شیمی‌مهندسی، این وزن‌ها به شدت نادیده گرفته می‌شوند، زیرا وزن آنها به اندازه‌ای کم است که تأثیر چندانی بر اشیاء پیشرفته ندارد.

وزن ابرها به چقدر می رسد؟

آب هیچ بویی نمی‌دهد، پس چرا باران پس از باریدن عطر مطبوعی تولید می‌کند؟ خب، این به خاطر یک مولکول به نام ژئوسمین است که توسط باکتری‌های ساکن در خاک تولید می‌شود. هنگامی که باران می‌بارد، حفره‌های هوایی ایجاد می‌کند که حاوی مقادیر کمی ژئوسمین هستند. باران این حفره‌های هوا را به دام می‌اندازد، سپس آنها را رها می‌کند و ژئوسمین را در هوا پخش می‌کند.

باران پس از باریدن عطر مطبوعی تولید نمی‌کند. احتمالاً آنچه که شما تجربه می‌کنید، این است که عطر در هوا آزاد می‌شود و با باران ترکیب می‌شود، که این می‌تواند عطری مطبوع را در هوا احساس کنید.

عطرها معمولاً ترکیبات شیمیایی هستند

 برخی از حیوانات از میدان مغناطیسی زمین برای جهت‌یابی و هدایت در مسیرهای مهاجرت یا به دنبال غذا استفاده می‌کنند. این پدیده به عنوان "جهت‌یابی مغناطیسی" شناخته می‌شود و در بسیاری از گونه‌ها، از پرندگان و ماهی‌ها تا لاک‌پشت‌ها و کرم‌ها مشاهده شده است.

برخی از مطالعات نشان داده‌اند که برخی از پرندگان مهاجر، به ویژه کبوترها و پرستوها، از میدان مغناطیسی زمین برای تعیین مسیرهای مهاجرت طولانی‌شان استفاده می‌کنند. این حساسیت به پالس‌های مغناطیسی زمین اغلب در قسمت‌های خاصی از مغز حیوانات وابسته است که به عنوان "سیستم جهت‌یابی مغناطیسی" شناخته می‌شود.

پژوهش‌ها نشان داده است که برخی از حیوانات می‌توانند از میدان مغناطیسی زمین برای یافتن مسیرهای مهاجرت، نظام غذایی یا جستجوی غذا، و حتی برای بازگشت به محل تولد خود استفاده کنند.

علت اصلی ریختن برگ‌ها درختان در فصل پاییز به دو عامل اساسی برمی‌گردد:

۱. کاهش دما و نور: در فصل پاییز، تغییرات زیادی در دما و مدت روز رخ می‌دهد. کاهش مدت زمان نوری روز و همچنین سرد شدن آب و هوا باعث می‌شود که درختان برای حفظ انرژی و منابع، برگ‌های خود را رها کنند.

۲. کاهش فعالیت فتوسنتزی: درختان در فصل سرما نمی‌توانند به خوبی از نور خورشید برای فتوسنتز استفاده کنند، زیرا دما پایین می‌آید و منابع آبی کمتر می‌شود. بنابراین، برگ‌ها را که نیازمند زیادی انرژی هستند، رها می‌کنند تا منابع انرژی را به سمت بخش‌های مهم‌تری از درخت انتقال دهند، مانند ریشه‌ها.

این فرآیند به نام " پیری برگ" (به انگلیسی: leaf senescence)  شناخته می‌شود و یکی از ویژگی‌های طبیعی و عادی در چرخه حیات درختان در فصل پاییز است.

 پیری برگ leaf senescence چیست؟

آسمان در طیف رنگی از آبی به دلایل فیزیکی و شیمیایی خاصی به این شکل است:

۱. پراکندگی نور: نور خورشید که شامل طیف رنگ‌های مختلف است، وقتی به جو زمین می‌رسد، بر اثر پراکندگی با مولکول‌های هوا برخورد می‌کند. مولکول‌های هوا بیشتر از نور با موج زنجیری کوتاهتر پراکنده می‌شوند (موج زنجیری آبی و بنفش). این باعث می‌شود که آسمان در رنگ آبی دیده شود.

۲. ذرات کوچک معلق در هوا:

کروکودیل (Crocodile) خزنده‌ای از خانوادهٔ تمساحان (Crocodylidae)  هستند که در آب‌های شیرین و شور موجودند. آن‌ها از جمله گونه‌های زنده‌ای شناخته می‌شوند که پوستی بزرگ و سر به شکل کلاه دارند. این حیوانات در مناطق گرمسیری از آفریقا، آسیا، آمریکای جنوبی، استرالیا و آمریکای مرکزی یافت می‌شوند. آن‌ها بیشتر در آب‌های شیرین زندگی می‌کنند، اما می‌توانند در آب‌های شور هم زندگی کنند.

کروکودیل‌ها گونه‌های متنوعی دارند، اما ویژگی‌های مشترکی همچون بدن بسته، دهانهای بزرگ با دندان‌های تیز، چشم‌های بزرگ و ساختمان فیزیکی قدرتمند دارند. آن‌ها شکارچیان خوبی هستند و معمولاً حیوانات کوچک و گاهی حتی حیوانات بزرگتری مانند گاو و زرافه را شکار می‌کنند.

به دلیل برخی از ویژگی‌های آن‌ها مانند دهان قدرتمند و قدرت شنا زیاد، کروکودیل‌ها اغلب به عنوان یک نماد از خطر و تهدید در فرهنگ‌ها و هنرها نیز شناخته می‌شوند.

آیا کروکدیل ها از نسل دایناسورها هستند؟

کروکودیل‌ها و دایناسورها هر دو از راسته خزندگان (Reptilia) هستند، اما درخت تکاملی آنها متفاوت است.

1. دایناسورها:

نقش قارچ‌ها در ارتباطات زیستی بین درختان

قارچ‌ها (Fungi) نقش مهمی در ارتباطات زیستی بین درختان و گیاهان دارند که به عنوان “شبکه قارچی” (Mycorrhizal Network) یا شبکه مایکوریزا (Mycorrhizal Network) شناخته می‌شود. این شبکه شامل ریشه‌های قارچی است که به طور متقابل با ریشه‌های درختان و گیاهان تعامل دارند. در ادامه، به بررسی نقش‌های مهم قارچ‌ها در این ارتباطات می‌پردازیم.

1. تبادل مواد مغذی (Nutrient Exchange)

یکی از نقش‌های اصلی قارچ‌ها در شبکه مایکوریزا، تبادل مواد مغذی است. قارچ‌ها از طریق ریشه‌های خود به ریشه‌های گیاهان متصل می‌شوند و به آن‌ها کمک می‌کنند تا مواد مغذی بیشتری از خاک جذب کنند. این امر به ویژه در مورد عناصری مانند فسفر (Phosphorus) و نیتروژن (Nitrogen) که برای رشد و توسعه گیاهان ضروری هستند، بسیار حائز اهمیت است. قارچ‌ها با گسترش ریشه‌های خود در خاک، سطح تماس بیشتری با خاک ایجاد می‌کنند و به این ترتیب دسترسی گیاهان به مواد مغذی افزایش می‌یابد.