کتاب بهرام

علت اصلی ریختن برگ‌ها درختان در فصل پاییز به دو عامل اساسی برمی‌گردد:

۱. کاهش دما و نور: در فصل پاییز، تغییرات زیادی در دما و مدت روز رخ می‌دهد. کاهش مدت زمان نوری روز و همچنین سرد شدن آب و هوا باعث می‌شود که درختان برای حفظ انرژی و منابع، برگ‌های خود را رها کنند.

۲. کاهش فعالیت فتوسنتزی: درختان در فصل سرما نمی‌توانند به خوبی از نور خورشید برای فتوسنتز استفاده کنند، زیرا دما پایین می‌آید و منابع آبی کمتر می‌شود. بنابراین، برگ‌ها را که نیازمند زیادی انرژی هستند، رها می‌کنند تا منابع انرژی را به سمت بخش‌های مهم‌تری از درخت انتقال دهند، مانند ریشه‌ها.

این فرآیند به نام " پیری برگ" (به انگلیسی: leaf senescence)  شناخته می‌شود و یکی از ویژگی‌های طبیعی و عادی در چرخه حیات درختان در فصل پاییز است.

 پیری برگ leaf senescence چیست؟

آسمان در طیف رنگی از آبی به دلایل فیزیکی و شیمیایی خاصی به این شکل است:

۱. پراکندگی نور: نور خورشید که شامل طیف رنگ‌های مختلف است، وقتی به جو زمین می‌رسد، بر اثر پراکندگی با مولکول‌های هوا برخورد می‌کند. مولکول‌های هوا بیشتر از نور با موج زنجیری کوتاهتر پراکنده می‌شوند (موج زنجیری آبی و بنفش). این باعث می‌شود که آسمان در رنگ آبی دیده شود.

۲. ذرات کوچک معلق در هوا:

کروکودیل (Crocodile) خزنده‌ای از خانوادهٔ تمساحان (Crocodylidae)  هستند که در آب‌های شیرین و شور موجودند. آن‌ها از جمله گونه‌های زنده‌ای شناخته می‌شوند که پوستی بزرگ و سر به شکل کلاه دارند. این حیوانات در مناطق گرمسیری از آفریقا، آسیا، آمریکای جنوبی، استرالیا و آمریکای مرکزی یافت می‌شوند. آن‌ها بیشتر در آب‌های شیرین زندگی می‌کنند، اما می‌توانند در آب‌های شور هم زندگی کنند.

کروکودیل‌ها گونه‌های متنوعی دارند، اما ویژگی‌های مشترکی همچون بدن بسته، دهانهای بزرگ با دندان‌های تیز، چشم‌های بزرگ و ساختمان فیزیکی قدرتمند دارند. آن‌ها شکارچیان خوبی هستند و معمولاً حیوانات کوچک و گاهی حتی حیوانات بزرگتری مانند گاو و زرافه را شکار می‌کنند.

به دلیل برخی از ویژگی‌های آن‌ها مانند دهان قدرتمند و قدرت شنا زیاد، کروکودیل‌ها اغلب به عنوان یک نماد از خطر و تهدید در فرهنگ‌ها و هنرها نیز شناخته می‌شوند.

آیا کروکدیل ها از نسل دایناسورها هستند؟

کروکودیل‌ها و دایناسورها هر دو از راسته خزندگان (Reptilia) هستند، اما درخت تکاملی آنها متفاوت است.

1. دایناسورها:

نقش قارچ‌ها در ارتباطات زیستی بین درختان

قارچ‌ها (Fungi) نقش مهمی در ارتباطات زیستی بین درختان و گیاهان دارند که به عنوان “شبکه قارچی” (Mycorrhizal Network) یا شبکه مایکوریزا (Mycorrhizal Network) شناخته می‌شود. این شبکه شامل ریشه‌های قارچی است که به طور متقابل با ریشه‌های درختان و گیاهان تعامل دارند. در ادامه، به بررسی نقش‌های مهم قارچ‌ها در این ارتباطات می‌پردازیم.

1. تبادل مواد مغذی (Nutrient Exchange)

یکی از نقش‌های اصلی قارچ‌ها در شبکه مایکوریزا، تبادل مواد مغذی است. قارچ‌ها از طریق ریشه‌های خود به ریشه‌های گیاهان متصل می‌شوند و به آن‌ها کمک می‌کنند تا مواد مغذی بیشتری از خاک جذب کنند. این امر به ویژه در مورد عناصری مانند فسفر (Phosphorus) و نیتروژن (Nitrogen) که برای رشد و توسعه گیاهان ضروری هستند، بسیار حائز اهمیت است. قارچ‌ها با گسترش ریشه‌های خود در خاک، سطح تماس بیشتری با خاک ایجاد می‌کنند و به این ترتیب دسترسی گیاهان به مواد مغذی افزایش می‌یابد.

اسیدهای آمینه (Amino Acids)

اسیدهای آمینه (Amino Acids) مولکول‌های بنیادی (Fundamental Molecules) هستند که پروتئین‌ها (Proteins) را تشکیل می‌دهند و نقش‌های حیاتی در بدن موجودات زنده (Living Organisms) ایفا می‌کنند. در ادامه به بررسی ساختار، انواع، عملکرد و اهمیت اسیدهای آمینه می‌پردازیم.

1. ساختار اسیدهای آمینه

هر اسید آمینه از سه بخش اصلی تشکیل شده است:

• گروه آمینی (Amino Group): شامل یک نیتروژن (Nitrogen) و دو هیدروژن (Hydrogen) است.
• گروه کربوکسیل (Carboxyl Group): شامل یک کربن (Carbon)، دو اکسیژن (Oxygen) و یک هیدروژن است.
• زنجیره جانبی (Side Chain): این بخش خاص هر اسید آمینه است و ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی آن را تعیین می‌کند.

فرق اصلی بین آنالوگ و دیجیتال در مهندسی الکترونیک و ارتباطات به شکل زیر است:

1. نوع سیگنال:
- آنالوگ: سیگنال آنالوگ پیوسته است و در طول زمان به صورت متناوب تغییر می‌کند. به عبارت دیگر، این سیگنال مقادیر متناوب و پیوسته‌ای از جنس مثلاً ولتاژ یا جریان را نمایش می‌دهد. به طور کلی، آنالوگ به معنای "پیوسته" است.

- دیجیتال: سیگنال دیجیتال گسسته است و فقط دو حالت 0 و 1 را به صورت پالس‌های الکتریکی در زمان نمایش می‌دهد. به عبارت دیگر، این سیگنال مقادیر گسسته و دیجیتالی دارد که در فضای زمانی مشخصی ارسال می‌شود.

2. پردازش:

هیپنوتیزم (به انگلیسی : Hypnosis) یک پدیدهٔ واقعی است که در آن فرد به وضعیتی از تمرکز و تغییر وضعیت ذهنی دور از وضوح و آگاهی عمیق وارد می‌شود. این فرآیند ممکن است باعث تغییراتی در رفتار، احساسات و پاسخ‌های جسمی فرد شود. اما باید توجه داشت که هیپنوتیزم بسته به شخصیت و تمرین هیپنوتیست و همچنین همکاری و آمادگی فرد قابل تحت‌الشعاع است.

بسیاری از افراد تحت هیپنوتیزم قادر به تجربهٔ وضعیت‌های مختلفی هستند، از جمله تسکین درد، بهبود خاطرات، تسریع در یادگیری و مهارت‌های اجتماعی، اما تأثیرات دقیق و جهت‌گیری این فرآیند بسته به شخصیت و موقعیت فرد متفاوت است. در عمل، هیپنوتیزم به عنوان یک فن ارتباطی و تأثیرگذاری روانی در برخی موارد مفید بوده و مورد استفاده قرار گرفته است، اما باید با دقت و به‌طور حرفه‌ای اجرا شود.

آیا هیپنوتیزم خطرناک است؟