کتاب بهرام

اجرام آسمانی (Celestial Bodies) به تمامی اشیاء و پدیده‌هایی اطلاق می‌شود که در فضا و خارج از جو زمین وجود دارند. این اجرام شامل ستارگان، سیارات، ماه‌ها، دنباله‌دارها، سیارک‌ها، کهکشان‌ها، سحابی‌ها و دیگر پدیده‌های فضایی می‌شود. در زیر فهرستی از انواع مختلف اجرام آسمانی آورده شده است:

1. ستارگان

• خورشید: نزدیک‌ترین ستاره به زمین و منبع اصلی نور و انرژی.
• ستارگان دیگر: مثل سیریوس، آلفا قنطورس، ریگِل، و ... که در کهکشان راه شیری و دیگر کهکشان‌ها قرار دارند.

2. سیارات

• سیارات داخلی: شامل عطارد، زهره، زمین و مریخ.
• سیارات خارجی: شامل مشتری، زحل، اورانوس و نپتون.
• سیاره کوتوله: مانند پلوتو که در گذشته به عنوان سیاره شناخته می‌شد.

تمدن‌های رودخانه‌ای (River Civilizations) به تمدن‌هایی اطلاق می‌شود که در کنار رودخانه‌های بزرگ شکل گرفته‌اند و برای بقای خود به منابع آبی این رودخانه‌ها وابسته بودند. این تمدن‌ها در مناطقی از جهان با آب و هوای گرم و خشک، که کمبود بارش باران وجود داشت، شکل گرفتند و رودخانه‌ها نقش حیاتی در کشاورزی، حمل‌ونقل و زندگی اجتماعی آن‌ها داشتند. تمدن‌های رودخانه‌ای، به‌ویژه در دوران باستان، تأثیر عمیقی بر تاریخ بشریت گذاشتند.

1. تمدن‌های رودخانه‌ای اصلی

تعداد زیادی از تمدن‌های بزرگ تاریخ در کنار رودخانه‌ها شکل گرفتند که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر است:

الف. تمدن میان‌رودان (Mesopotamia)

• رودخانه‌ها: دجله و فرات
• موقعیت جغرافیایی: جنوب غربی آسیا (عراق کنونی)

تمدن (Civilization) مفهومی است که به جامعه‌های پیچیده و سازمان‌یافته انسانی اشاره دارد. این جوامع معمولاً دارای ویژگی‌هایی مانند شهرنشینی، سیستم‌های حکومتی، فرهنگ پیشرفته، فناوری، نوشتار و تقسیم کار تخصص‌یافته هستند. تمدن‌ها در طول تاریخ شکل گرفته‌اند و تأثیر عمیقی بر رشد و توسعه بشریت داشته‌اند. در این مطلب، به بررسی تعریف تمدن، ویژگی‌های اصلی آن، مراحل شکل‌گیری و نمونه‌هایی از تمدن‌های باستانی و مدرن می‌پردازیم.

تعریف تمدن

تمدن به مجموعه‌ای از دستاوردهای مادی و معنوی یک جامعه انسانی گفته می‌شود که در طول زمان توسعه یافته‌اند. این دستاوردها شامل فرهنگ، هنر، علم، فناوری، سیستم‌های سیاسی و اقتصادی می‌شوند. تمدن‌ها معمولاً از جوامع کوچک‌تر و ساده‌تر مانند قبایل یا روستاها متمایز می‌شوند و نشان‌دهنده سطح بالاتری از سازمان‌دهی و پیشرفت هستند.

ویژگی‌های اصلی تمدن

تمدن‌ها دارای ویژگی‌های مشترکی هستند که آن‌ها را از جوامع ابتدایی متمایز می‌کنند. برخی از این ویژگی‌ها عبارتند از:

1. شهرنشینی:

   • وجود شهرهای بزرگ و پرجمعیت که مراکز تجاری، سیاسی و فرهنگی هستند.

   • شهرها به عنوان هسته اصلی تمدن، مکان تعامل و تبادل ایده‌ها و کالاها محسوب می‌شوند.

2. سیستم حکومتی:

تاریخ جهان یک سفر پیچیده و چندوجهی است که شامل تمدن‌ها، فرهنگ‌ها، جنگ‌ها، انقلاب‌ها و پیشرفت‌های علمی است. در اینجا خلاصه‌ای از تحولات مهم تاریخ بشر به صورت خطی و کلیدی ارائه می‌شود:

1. دوره پیش از تاریخ

دوره پیش از تاریخ شامل زمان‌هایی است که انسان‌ها هنوز نوشتار نداشتند و تاریخ به صورت شفاهی منتقل می‌شد. در این دوره، انسان‌ها به شکار و گردآوری مواد غذایی پرداخته و کم‌کم به کشاورزی روی آوردند. این دوران به دو بخش عمده تقسیم می‌شود:

• دوره سنگی: در این دوره انسان‌ها از ابزارهای سنگی برای شکار، دفاع و زندگی روزمره استفاده می‌کردند.
• دوره نوسنگی: شروع کشاورزی و سکونت در یک مکان خاص (یکجانشینی)، که به انقلاب کشاورزی شناخته می‌شود، یکی از بزرگترین تحولات تاریخ بشری است.

2. تمدن‌های نخستین

با ظهور کشاورزی، اولین تمدن‌های بشری شکل گرفتند:

کوه‌نوردی یکی از فعالیت‌های هیجان‌انگیز و شگفت‌انگیز است که علاوه بر تقویت جسمانی، تاثیرات عمیقی بر روان انسان دارد. یکی از جالب‌ترین نکات در مورد کوه‌نوردی این است که ارتفاعات بلند می‌توانند تغییرات شگفت‌آوری در بدن و ذهن انسان ایجاد کنند.

در ارتفاعات بالا، جایی که هوا رقیق‌تر می‌شود، بدن شروع به سازگاری با شرایط جدید می‌کند. این فرآیند به نام آداپتاسیون به ارتفاعات شناخته می‌شود و می‌تواند تأثیرات حیرت‌انگیزی بر سلامتی داشته باشد. به طور خاص، یکی از تغییرات جالب این است که بدن انسان به تدریج تعداد گلبول‌های قرمز خون را افزایش می‌دهد تا اکسیژن بیشتری حمل کند، چرا که در ارتفاعات بالا اکسیژن کمتری در هوا وجود دارد.

عنوان: تفاوت‌های مفهومی "صبح" و "ظهر" در سراسر دنیا: چگونه ساعت‌ها بر اساس جغرافیا و فرهنگ تغییر می‌کنند؟

زمان‌بندی و مفهوم ساعت‌ها از جمله نکات جالبی است که در سراسر دنیا بر اساس موقعیت جغرافیایی و فرهنگ‌های مختلف ممکن است تفاوت‌هایی داشته باشد. اگرچه "ظهر" و "صبح" به طور کلی در همه کشورها مفهومی مشابه دارند، نحوه تعریف و استفاده از این زمان‌ها در برخی موارد متفاوت است.

1. ظهر (12:00 ظهر):
   در بیشتر کشورها، "ظهر" به زمانی اطلاق می‌شود که خورشید در بالاترین نقطه آسمان قرار دارد. این زمان معمولاً حدود ساعت 12:00 ظهر در ساعت محلی است، اما ممکن است بسته به موقعیت جغرافیایی کمی تغییر کند. در واقع، "12 ظهر" نمایانگر وسط روز است و در تمامی نقاط دنیا با همین مفهوم شناخته می‌شود.

2. صبح (از ساعت 5 یا 6 صبح):

مفهوم "صبح": آغاز روز و اهمیت آن در زندگی انسان‌ها

مقدمه:

صبح، به عنوان آغاز روز، یکی از مهم‌ترین بخش‌های زمان روزانه انسان‌ها است. این زمان، که معمولاً با طلوع خورشید و روشن شدن آسمان همراه است، نه تنها به‌عنوان یک واحد زمانی در تقویم و ساعت‌نگاری شناخته می‌شود، بلکه از نظر فرهنگی، اجتماعی و روان‌شناختی نیز دارای اهمیت زیادی است. در این مطلب، به بررسی مفهوم صبح، ویژگی‌های آن، تأثیر آن بر زندگی انسان‌ها، و باورهای مختلف در رابطه با صبح خواهیم پرداخت.

1. تعریف صبح

صبح به طور عمومی به زمانی اطلاق می‌شود که شب به پایان می‌رسد و روز آغاز می‌شود. در بیشتر نقاط دنیا، صبح به‌طور معمول از زمانی که اولین نشانه‌های روشنایی در آسمان ظاهر می‌شود آغاز می‌شود. بسته به موقعیت جغرافیایی و فصول سال، زمان شروع صبح می‌تواند متغیر باشد. برای مثال، در نواحی نزدیک به قطب‌ها، زمان طلوع خورشید ممکن است در فصول مختلف سال به‌طور چشمگیری تغییر کند.

ظهر (به انگلیسی: noon) به معنای "وسط روز" است و یکی از اصطلاحات مهم در تقسیم‌بندی زمان در طول روز به شمار می‌آید. ظهر معمولاً زمانی است که خورشید به بالاترین نقطه آسمان می‌رسد و روز به طور رسمی به نیمه می‌رسد. این مفهوم در بسیاری از فرهنگ‌ها و زبان‌ها مشابه است، اما در عین حال، ممکن است برخی جزئیات و تفاوت‌های کوچک در نحوه تعریف و استفاده از آن وجود داشته باشد.

1. تعریف علمی ظهر

ظهر علمی، زمانی است که خورشید به دقیق‌ترین موقعیت خود در آسمان می‌رسد، یعنی زمانی که خورشید در خط عمودی بر فراز ناظر قرار دارد. این زمان دقیقاً نیمه‌راه میان طلوع و غروب خورشید است و در این لحظه، سایه‌ها کوتاه‌ترین حالت خود را دارند. در واقع، ظهر علمی زمانی است که خورشید در خط مدار رأس‌السرطان یا مدار رأس‌الجدی قرار دارد.

روشنفکری (به انگلیسی: intellectualism یا enlightenment)به معنای تمایل به تفکر انتقادی، جستجو برای حقیقت و باور به اهمیت دانش و آموزش است. این مفهوم در تاریخ بیشتر به افرادی اطلاق شده که به‌دنبال تجدید نظر در باورهای اجتماعی، سیاسی، و فرهنگی زمان خود بوده‌اند و تلاش کرده‌اند تا از قیود سنتی و جزم‌اندیشی رهایی یابند. روشنفکران معمولاً به‌دنبال تحول اجتماعی و عقلانی در جامعه خود هستند و در بسیاری از مواقع، منتقد نظام‌های سیاسی، دینی و فرهنگی بوده‌اند.

روشنفکری در تاریخ، به ویژه در دوران روشنگری اروپا، به‌عنوان یک جریان فکری مستقل مطرح شد که تأکید زیادی بر علم، عقلانیت و آزادی فردی داشت. روشنفکران این دوره باور داشتند که تنها از طریق آموزش و گسترش آگاهی، انسان‌ها می‌توانند به پیشرفت اجتماعی و سیاسی دست یابند. در جوامع غیرغربی، مفهوم روشنفکری ممکن است با مسائلی چون هویت فرهنگی، استقلال سیاسی و مقاومت در برابر استعمار نیز ارتباط داشته باشد.

تاریخ و تکامل مفهوم روشنفکری

شعبده‌بازی (به انگلیسی: Magic یا Sleight of Hand)  یک هنر نمایشی است که در آن افراد با استفاده از تکنیک‌های خاص و مهارت‌های دست، ذهن و چشم‌های تماشاگران را فریب می‌دهند تا اتفاقاتی غیرممکن به نظر برسد. این هنر در طول تاریخ، به‌ویژه در فرهنگ‌های مختلف، برای سرگرمی، شگفت‌زده کردن تماشاگران و گاهی نیز برای اهداف مذهبی یا اجتماعی مورد استفاده قرار گرفته است. در اینجا، به بررسی تاریخچه، انواع شعبده‌بازی و تکنیک‌های استفاده‌شده در آن می‌پردازیم.

تاریخچه شعبده‌بازی

شعبده‌بازی قدمت طولانی دارد و از دیرباز در جوامع مختلف وجود داشته است. در تاریخ مصر باستان، یونان و روم، شواهدی از شعبده‌بازانی که با دستکاری اشیاء و استفاده از تکنیک‌های فریب‌دهنده برای سرگرمی تماشاگران می‌پرداختند، موجود است.

• مصر باستان: در دوران فراعنه، افرادی به عنوان "جادوگران" شناخته می‌شدند که با استفاده از تکنیک‌های دستکاری، فریب و تظاهر به داشتن قدرت‌های ماورایی، مردم را سرگرم می‌کردند.