چارلز رابرت داروین (۱۸۰۹-۱۸۸۲)، زیست‌شناس و زمین‌شناس برجسته انگلیسی، یکی از تاثیرگذارترین شخصیت‌ها در تاریخ علم به شمار می‌آید. او بیشتر به دلیل نظریه فرگشت و معرفی مفهوم انتخاب طبیعی شناخته شده است. داروین از طریق تحقیق و مشاهده در طبیعت، این ایده را مطرح کرد که همه موجودات زنده از نسل‌های مشترک تکامل یافته‌اند و این فرایند از طریق انتخاب طبیعی صورت می‌گیرد. در واقع، طبق نظریه داروین، در هر نسل موجودات زنده‌ای که ویژگی‌های بهتر و مناسب‌تری برای بقا در محیط خود دارند، بیشتر احتمال دارد که زاد و ولد کنند و این ویژگی‌ها به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود.
یکی از دستاوردهای مهم داروین، کتاب خاستگاه گونه‌ها (1859) است که در آن شواهد خود را برای حمایت از نظریه فرگشت و انتخاب طبیعی ارائه می‌دهد. این کتاب به سرعت توجهات بسیاری را در جهان علمی به خود جلب کرد و باعث شد که فرگشت به عنوان یک نظریه علمی پذیرفته شود. تا دهه 1870 میلادی، این نظریه به طور گسترده در میان محققان شناخته و پذیرفته شده بود.
علاوه بر تاثیرات مستقیم بر زیست‌شناسی، نظریه داروین تاثیرات گسترده‌ای در دیگر زمینه‌های علمی داشت. با گذشت زمان، و پس از توسعه سنتز مدرن در اوایل قرن بیستم، انتخاب طبیعی به عنوان اصلی‌ترین مکانیزم فرگشت شناخته شد و پژوهش‌های بی‌شماری در زمینه‌های مختلف زیست‌شناسی بر پایه آن انجام شد.
داروین به عنوان یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان تاریخ بشری شناخته می‌شود، چرا که نظریه‌های او نه تنها به درک ما از تنوع زیستی کمک کردند، بلکه زمینه‌ساز پیشرفت‌های بسیاری در علوم مختلف شدند. این نظریه نه تنها اساس علم زیست‌شناسی مدرن را شکل داد، بلکه درک ما از زندگی، تغییرات و تکامل موجودات زنده را به شدت عمیق‌تر کرد.
در مجموع، داروین با انتشار نظریه‌های خود، انقلابی در علم زیست‌شناسی ایجاد کرد و به یکی از بنیان‌گذاران علوم مدرن تبدیل شد. انتخاب طبیعی و فرگشت، امروزه به عنوان یکی از مفاهیم بنیادی در علم زیست‌شناسی شناخته می‌شود و همچنان تأثیرات گسترده‌ای در دیگر حوزه‌های علمی و فلسفی دارد.