کتاب بهرام

Uber یک سرویس ارائه دهندهٔ خدمات حمل و نقل است که از طریق اپلیکیشن موبایل می‌توانید تاکسی یا خودروی خصوصی را برای سفرهای شهری یا بین شهری سفارش دهید. این سرویس اولین بار در سال ۲۰۰۹ در شهر سان فرانسیسکو، آمریکا شروع به فعالیت کرد و به سرعت در سراسر جهان گسترش یافت. با استفاده از اپلیکیشن Uber، شما می‌توانید درخواست سفر خود را ثبت کنید و به راحتی راننده‌ای را برای شما تخصیص دهد.

اپلیکیشن نمایشگری دارد که نشان می‌دهد که راننده در کجا قرار دارد و زمان تا رسیدن به مقصد تخمینی را نشان می‌دهد. همچنین، از طریق اپلیکیشن می‌توانید قیمت سفر را مشاهده کنید و پرداخت را از طریق کارت اعتباری یا سایر روش‌های الکترونیکی انجام دهید. یکی از ویژگی‌های برجسته Uber این است که آن راه حلی برای رانندگان خصوصی است که می‌توانند با استفاده از خودروهای خود درآمدزایی کنند. رانندگان Uber باید شرایط خاصی را برآورده کنند و در زمان‌های مختلف در دسترس باشند تا بتوانند سرویس را ارائه دهند. در حال حاضر، Uber در بیش از ۶۰۰ شهر در سراسر جهان فعالیت می‌کند و یکی از محبوب‌ترین سرویس‌های حمل و نقل شخصی در دنیا است.

اولین تاکسی سرویس در دنیا در سال ۱۸۳۰ در پاریس، فرانسه تأسیس شد. این سرویس تاکسی با نام "Voiture de place" یا "Voiture de remise" شروع شد و توسط پیرس گالیبیه در اختیار عموم قرار گرفت. این تاکسی‌ها معمولاً به وسیله اسب‌ها کشیده می‌شدند و مسافران می‌توانستند از آنها برای سفر در شهر استفاده کنند. همچنین، در سال ۱۸۳۴ در لندن تاکسی هاکنی (Hackney Carriages) که نوعی تاکسی با اسب بود، به صورت رسمی معرفی شدند. این تاکسی‌ها با همان طراحی کلاسیک و شناخته شده‌ی سقف آنها امروزه همچنان در لندن وجود دارند. از آن زمان تاکسی‌ها با تغییرات و تحولات متعددی در سراسر جهان پیشرفت کرده‌اند و امروزه ما با تاکسی‌های مختلفی با انرژی برق، سوخت و گاز مواجه هستیم.

با گذر زمان، صنعت تاکسی بهبود یافته و تکنولوژی‌های جدید به آن اضافه شده‌اند. در دهه ۱۹۰۰، تاکسی‌های الکتریکی و گازی به صورت گسترده در شهرها مورد استفاده قرار گرفتند. در سال ۱۹۰۷، شرکت تاکسی متروپولیتن (Metropolitan Taxi Company) در لندن اولین تاکسی موتوری را معرفی کرد که با استفاده از موتور بنزینی کار می‌کرد. در دهه ۱۹۶۰، شرکت‌های تاکسی شروع به استفاده از رادیو برای ارتباط با رانندگان خود کردند. این امکان به آنها اجازه می‌داد تا درخواست‌های مشتریان را به طور مستقیم دریافت کنند و راننده‌ها را به مقصد مشتری هدایت کنند. با ظهور اینترنت و تکنولوژی‌های هوشمند، صنعت تاکسی نیز تحول کرده است. اپلیکیشن‌های تاکسی مانند Uber و Lyft در دهه ۲۰۱۰ به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفتند. این اپلیکیشن‌ها به مشتریان امکان می‌دهند تاکسی را به راحتی سفارش دهند، قیمت را مشاهده کنند و راننده را مشخص کنند. همچنین، پرداخت از طریق این اپلیکیشن‌ها نیز بسیار آسان شده است. به طور کلی، صنعت تاکسی همواره در حال تغییر و بهبود است و تکنولوژی‌های جدید به آن افزوده می‌شوند تا تجربه سفر را برای مسافران بهتر و راحت‌تر کنند.

یک شتر در یک وهله می‌تواند حدوداً ۱۵-۲۰ لیتر آب بنوشد. شترها توانایی ذخیره آب در بدن خود را دارند و می‌توانند برای مدت طولانی بدون آب مصرف کنند. این ویژگی به آنها در زمان‌های کم آبی و آب‌های نامناسب در مناطق خشک کمک می‌کند. همچنین، شترها برخلاف بسیاری از حیوانات، از تعرق کمتری برخوردار هستند که به آنها امکان ذخیره آب بیشتری را می‌دهد.

قدیمی‌ترین فسیل سوسک‌ها که تاکنون کشف شده است، به نام Rhyniognatha hirsti است. این فسیل در سنگ‌های سیلوری (دوره‌ای حدود ۴۳۰ میلیون سال پیش) کشف شده است. Rhyniognatha hirsti یک سوسک اولیه و از خانواده‌ی Rhyniognathidae است که در دوران سیلوری زندگی می‌کرده است. این فسیل سوسک، از نظر ظاهری به سوسک‌های مدرن شباهت دارد، اما به دلیل تکامل ناقص در دوران سیلوری، برخی ویژگی‌های مدرن سوسک‌ها را ندارد. با این حال، کشف این فسیل نشان می‌دهد که سوسک‌ها به عنوان یک گروه زیستی در زمان‌های بسیار قدیمی تر از دوره سیلوری وجود داشته‌اند.

شخصیت شلدون کوپر در سریال تئوری بیگ بنگ (The Big Bang Theory) از روی شخصیت آلبرت انیشتین ساخته نشده است. اگرچه شلدون کوپر دارای برخی ویژگی‌های منحصر به فرد و عقاید علمی است که در برخی جوانب مشابهی با آلبرت انیشتین قرار دارد، اما این شخصیت کاملاً خیالی و ابداعی است.

شخصیت شلدون کوپر توسط نویسندگان سریال، چاک لوری و بیل پرادی، بر اساس تجربیات و خلقیات خود آنها ساخته شده است. شلدون کوپر یک شخصیت کمدی است که به عنوان یک  دانشمند  با مشکلات اجتماعی و ارتباطی بیشتری نسبت به آلبرت انیشتین، به تصویر کشیده شده است. بنابراین، می‌توان گفت که شخصیت شلدون کوپر در سریال تئوری بیگ بنگ بر اساس ترکیبی از عناصر مختلف و البته با تأثیرات خود نویسندگان ساخته شده است و به طور مستقیم از شخصیت آلبرت انیشتین الهام نگرفته است.

 آلبرت اینشتین، فیزیکدان برجسته و نظریه‌پرداز برجسته آلمانی-سوئیسی بود که به عنوان یکی از ذهن‌های برجسته قرن بیستم شناخته می‌شود. او به خاطر نظریه نسبیت خاص و نظریه نسبیت عام، جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد. اما انیشتین برای رانتدگی معروف نبود. در واقع، انیشتین به عنوان یک فیزیکدان و عالم برجسته، به عنوان یک شخصیت علمی و آکادمیک معروف است و اصولاً به دنبال فعالیت‌های سیاسی و رانتدگی نبود. انیشتین به دلیل داشتن دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی منحصر به فرد، در برخی مواقع در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی نظراتی ابراز می‌کرد، اما او بیشتر به عنوان یک عالم و محقق در زمینه فیزیک شناخته می‌شود تا رانتدگی.

مجسمه آزادی (Statue of Liberty) یکی از نمادهای شناخته شده و مشهور در آمریکا است. این مجسمه در جزیره بدری (Bedloe Island) در نزدیکی شهر نیویورک قرار دارد و به عنوان هدیه‌ای از فرانسه به آمریکا در سال ۱۸۸۶ افتتاح شد. مجسمه آزادی بالغ بر ۹۳ متر (۳۰۴ فوت) ارتفاع دارد. از پایه تا سر مجسمه، ارتفاع آن حدود ۴۶ متر (۱۵۰ فوت) است. وزن دقیق مجسمه آزادی در حدود ۲۲۵ تن (۲۴۸ تن) است. این وزن شامل سازه فلزی مجسمه و پایه آن می‌باشد. مجسمه آزادی نمادی از آزادی و استقلال است و به عنوان یک مقصد گردشگری مهم در نیویورک و آمریکا شناخته می‌شود.

 مجسمه آزادی با دست بالا و در حال نگاه کردن به جلو به عنوان نمادی از آزادی و استقلال و همچنین پذیرش مهاجران به آمریکا شناخته می‌شود. در دست راست او، یک تخته با نوشته‌ی "July 4, 1776" (۴ ژوئیه ۱۷۷۶) قرار دارد که تاریخ استقلال آمریکا را نشان می‌دهد. مجسمه آزادی از مس ساخته شده است و سطح بیرونی آن با پوششی از برنز مسی روکش شده است. در طول سال‌ها، رنگ برنز مجسمه آزادی به علت اکسیداسیون و تاثیرات آب و هوا از سبزه به قرمزکبود تغییر کرده است. در سال ۱۹۸۴، مجسمه آزادی به عنوان یک میراث جهانی توسط سازمان یونسکو شناخته شد. هر سال، میلیون‌ها نفر از سراسر جهان به نیویورک می‌آیند تا این نماد بزرگ را ببینند و تجربه کنند. مجسمه آزادی همچنین به عنوان نمادی از دوستی و همبستگی بین فرانسه و آمریکا شناخته می‌شود و به عنوان یکی از آثار معروف مهندسی و هنری در دنیا محسوب می‌شود.

خیر، ادعایی که اکثر مردم نیمی از جوانه‌های چشایی خود را از دست داده‌اند صحیح نیست. یکی از افسانه‌های رایج درباره مردم، این است که نیمی از جوانه‌های چشایی در زمان بزرگسالی از بین می‌رود. این افسانه اغلب به این دلیل مطرح می‌شود که برخی افراد در بزرگسالی قادر به تشخیص طعم‌ها به خوبی نیستند و این را به از دست دادن جوانه‌های چشایی خود نسبت می‌دهند. اما واقعیت این است که اکثر افراد توانایی تشخیص طعم‌ها و بوها را در طول عمر خود حفظ می‌کنند. البته، با پیر شدن، برخی تغییرات طبیعی مرتبط با سن ممکن است در حس چشایی رخ دهد، اما این تغییرات معمولاً ناچیز و کمتر از ادعاهای رایج هستند. در کل، بیشتر افراد می‌توانند از جوانه‌های چشایی خود بهره‌برداری کنند و توانایی تشخیص طعم‌ها را داشته باشند.

پیلاتر اهل فرانسه بود. او در سال ۱۷۵۳ در شهر لا مانش در فرانسه متولد شد و طی زندگی خود در این کشور فعالیت کرد. پیلاتر به عنوان یک مخترع و پیشرو در زمینه پرواز و پاراشوت‌سازی در فرانسه شناخته شده است و نقش مهمی در توسعه تکنولوژی‌های پروازی در این کشور داشت.

بله، زنبورها قادر به دیدن نور فرابنفش هستند. اکثر زنبورها، از جمله زنبور عسل، قادر به تشخیص و دیدن طیف نور فرابنفش هستند. برخلاف بشر که قادر به دیدن رنگ‌های قرمز، آبی و سبز هستیم، زنبورها قادر به دیدن رنگ های فرابنفش نیز هستند. این ویژگی زنبورها برای آن‌ها در شناسایی گل‌ها و میوه‌ها بسیار مفید است، زیرا برخی گل‌ها القاکننده‌های نور فرابنفش خاصی دارند که به زنبورها کمک می‌کند آن‌ها را بیابند و از آن‌ها شیرینه بیشتری بدست آورند.

زنبورها از طریق نور فرابنفش نیز می‌توانند الگوهای خاصی را شناسایی کنند. برای مثال، گل‌ها القاکننده‌های نور فرابنفش خاصی دارند که به زنبورها اطلاع می‌دهد که شهدای گل در کجای گل قرار دارد.