بله، مورچه‌ها قلب دارند! اما ساختار و عملکرد قلب آنها با قلب انسان به شدت متفاوت است. قلب مورچه‌ها به شکل یک لوله‌ی کشیده شده آرایش دارد که در نزدیکی مرکز قفسه سینه‌شان قرار دارد. این ساختار لوله‌ای، مایع همولنف (نوعی مایع شبیه به خون با ترکیبات کمتری از جمله سلول‌ها و کمترین ظرفیت انتقال اکسیژن) را پمپاژ می‌کند. این فرایند به تغذیه همهٔ اعضای بدن مورچه کمک می‌کند و همچنین به آنها امکان حرکت با انقباض عضلات در طول زمان را می‌دهد.
علاوه بر این، قلب لوله‌ای مورچه‌ها دارای سوراخ‌های متعددی است که به مواد زائد مانند دی‌اکسید کربن اجازه می‌دهد تا پیش از بازدم، از طریق مارپیچ‌های کناره‌های بدن، به داخل کیسه‌های هوا رها شود. برخلاف انسان‌ها که قلب‌های چهار حفره‌ای دارند و این به پمپاژ خون غنی از اکسیژن در سراسر بدن کمک می‌کند، مورچه‌ها برای بسیاری از نیازهای حمل‌ونقل در آناتومی خود به این اندام لوله‌ای تکیه می‌کنند.
قلب مورچه‌ها ساختار ساده‌ای نسبت به قلب‌های مهره‌داران دارد. در اینجا توضیحات کلیدی درباره آن آورده شده است:
ساختار و عملکرد
1. ساختار:
