لاک پشتها از نظر علمی به عنوان جانورانی با هوش متوسط محسوب میشوند. در مقایسه با بسیاری از جانوران دیگر، قدرت یادگیری و حل مسئله آنها کمتر است، اما هنوز هم میتوانند تواناییهایی نشان دهند که به عنوان هوش در خود آنها تعبیر میشود. لاک پشت ها قادر به یادگیری الگوها و انجام وظایف ساده هستند. آنها میتوانند مکانها و مسیرها را یاد بگیرند و به آنها بازگردند. همچنین، لاک پشتها میتوانند درک اجسام و اشیاء را داشته باشند و به تفاوت بین آنها بپردازند. برخی از لاک پشتها همچنین میتوانند رفتارهای پیچیدهتری مانند تشخیص موقعیت منابع غذایی و به دست آوردن آنها را نشان دهند. اما به طور کلی، لاک پشتها در مقایسه با بسیاری از جانوران دیگر هوش کمتری دارند. آنها نه به صورتی که برخی از حیوانات هوشمند مانند بوزینه ها یا انسانها عمل کنند و نه به صورتی که تواناییهای پیچیدهتری مانند ابتکار و خلاقیت را داشته باشند.
وزن لاک پشت ها بستگی به گونه و اندازهٔ آنها دارد. لاک پشتها در اندازهها و وزنهای مختلفی وجود دارند. به عنوان مثال:
لاک پشت خزهخوار رایج (Testudo graeca): معمولاً دارای وزنی حدوداً 1 تا 2 کیلوگرم است، اما بعضی از فردهای بزرگتر میتوانند تا 4 یا 5 کیلوگرم وزن داشته باشند.
- لاک پشت زمینی آفریقایی (Geochelone sulcata) که یکی از بزرگترین گونههای لاک پشت است، میتواند وزنی بین 50 تا 100 کیلوگرم داشته باشد. برخی از فردهای بزرگتر این گونه میتوانند تا 200 کیلوگرم یا بیشتر وزن داشته باشند.
- لاک پشت دریایی (Chelonia mydas) که یک گونهٔ دریایی است، وزنی بین 100 تا 200 کیلوگرم دارد. بعضی از فردهای بزرگتر این گونه میتوانند تا 400 کیلوگرم یا بیشتر وزن داشته باشند.
مهم است بدانید که این اعداد تقریبی هستند و وزن لاک پشتها ممکن است بسته به شرایط زیستی و سن آنها متغیر باشد. همچنین، لاک پشتها در طول زمان ممکن است وزن بیشتری پیدا کنند و به مرور زمان رشد کنند.
لاک پشتها شنوایی محدودی دارند و نمیتوانند به صورتی که ما انسانها میتوانیم، صداها را به طور کامل تشخیص دهند. این به خاطر ساختار شنوایی آنها و عدم وجود گوش داخلی پیچیده است. در عوض، آنها به عنوان جانداران زمین، از حس بینایی و بو برای تشخیص محیط و ارتباط با اعضای هم زیست خود استفاده میکنند. لاک پشت ها قادر به دریافت ارتعاشات و امواج صوتی هستند، اما قدرت شنوایی آنها نسبت به بسیاری از جانوران دیگر کمتر است. آنها معمولاً به صداهایی با فرکانس پایینتر حساستر هستند و به صداهای با فرکانس بالاتر کمتر واکنش نشان میدهند.
از این رو، لاک پشتها ممکن است بتوانند به صداهایی مانند نویزهای آب، صدای غذا یا صدای حرکت در اطراف خود واکنش نشان دهند، اما نه به صداهای بسیار ضعیف یا پیچیده. به طور کلی، لاک پشتها بیشتر از حواس بینایی و بو برای تشخیص واکنش به محیط استفاده میکنند و شنوایی آنها در مقایسه با این حواس دیگر کمتر اهمیت دارد.
لاک پشتها عموماً صدایی خاص و مشخص ندارند. آنها اغلب به صورت آرام و بیصدا حرکت میکنند و خوشبختانه صداهای بلند و ناخوشایندی تولید نمیکنند. بعضی از لاک پشتها ممکن است در برخی شرایط خاص صدا تولید کنند. به عنوان مثال،