کتاب بهرام

ضرب‌المثل "یک من ماست چقدر کره می‌دهد" به معنای این است که از مقدار کمی چیزی، چیزی زیاد و ارزشمند به دست نمی‌آید. این ضرب‌المثل معمولاً زمانی به کار می‌رود که کسی انتظار زیادی از چیزی کوچک و ناچیز دارد. به عبارتی دیگر، این ضرب‌المثل اشاره دارد به این که اگر مقدار اولیه چیزی کم باشد، حاصل آن نیز نمی‌تواند زیاد و ارزشمند باشد.

به طور کلی این مثل به نوعی محدودیت در انتظارات اشاره دارد که نباید از چیزهای کوچک یا کم، بیش از حد انتظار داشت.

ضرب‌المثل "یک من ماست چقدر کره می‌دهد" در واقع به کمبود و محدودیت منابع و تلاش‌های کوچک اشاره دارد. این مثل به‌طور مستقیم به این معنی است که اگر یک من (واحدی از وزن) ماست داشته باشیم، انتظار نمی‌توان داشت که مقدار زیادی کره از آن به دست آید. به عبارت دیگر، کمیت و کیفیت چیزی که در اختیار داریم به‌طور مستقیم بر نتیجه‌ای که از آن می‌گیریم تأثیر می‌گذارد.

این ضرب‌المثل به‌طور غیرمستقیم به تفاوت میان تصور آسان بودن کاری و دشواری واقعی آن اشاره می کند. این تفسیر از آن جهت منطقی است که نشان می‌دهد نمی‌توانیم از منابع کم، توقع دستاوردهای زیاد داشته باشیم. از این منظر، این ضرب‌المثل به ما یادآوری می‌کند که کارهای دشوار و پیچیده نیاز به منابع بیشتر، زمان بیشتر و انرژی بیشتری دارند و نباید فکر کنیم که دستیابی به آنها ساده است.

به‌طور خلاصه، این ضرب‌المثل می‌تواند هم به معنای محدودیت‌های منابع و هم به چالش‌های واقعی در زندگی اشاره داشته باشد که فراتر از انتظارات ساده و اولیه ما هستند.