کتاب بهرام

چشم خونی، رئیس گله ی گاومیش ها همچنان از خطر بلند پروازی ها شیبا حرف می زد و بخصوص به روسای گله ها هشدار می داد که دیر یا زود خطر شیبا از خطر شکارچی ها مهمتر و بدتر خواهد بود. این اخبار به گوش شیبا هم می رسید. او می دانست که همیشه افرادی هستند که یا از روی حسادت دشمنی می کنند و یا به این خاطر که منافع خودشان را درخطرمی بینند.

خیلی زود در جنگل به گروهی که شیبا تشکیل داده بود اسم گروه نجات بخش داده شد. هیچ کس نمی دانست چه کسی این اسم را روی آن گروه گذاشت، ولی همه آنها را به این اسم صدا می کردند. چشم خونی با شنیدن اسم گروه نجات بخش آتش می گرفت. از شدت عصبانیت می خواست فریاد بزند ولی مجبور بود که خودش را کنترل کند. او می دانست که نباید اینقدر دست روی دست بگذارد. به همین خاطر تصمیم گرفت که هر چه زودتر کلک گروه نجات بخش را بکند.

توسن  و گلادیا  در کمال ناباوری به سمت شیبا و دوستانش رهسپار شدند.  آنها را در کنار برکه پیدا کردند و اخبار بد را فوراً به آنها اطلاع دادند. شیبا و دوستانش از شنیدن کلمه ی ضد شورش به شدت خشمگین شده بودند.

ارغوانی مرتباً می گفت: چی؟ این ها یعنی چی؟ اصلاً چه معنی میده؟

آنها فکرش را هم نمی کردند که در میان گیاهخواران دشمن پیدا کنند.

 فصل سوم : گروه ضد شیبا

برخلاف تصور گلادیا  و نقره نعل  و شیبا و دوستانش، چشم خونی  به سرعت گروه ضد شورش را تشکیل داد. صبح روز بعد در کمال ناباوری همه، یک گروه بیست نفره از قوی ترین گاومیش ها، اولین اعضای گروه ضد شورش را تشکیل دادند.  آنها بلافاصله در جنگل و در میان گله ها جار می زدند که به دستور چشم خونی،  تشکیل گروه نجات بخش یاغی گری اعلان شده و از این به بعد هیچکس حق عضویت در گروه نجات بخش را ندارد. در غیر این صورت دستگیر و به شدت مجازات خواهد شد.

اوضاع اما به همان شکل که تندر فکر می کرد نبود. چون فردای آن روز، چشم خونی  ده گاو را به عنوان گروه ضد شورش به سراغ شیبا فرستاد. به سرپرست گروه که قویدل بود؛  گفته بود که به شیبا می گویی که یا باید تسلیم بشود یا این که با او و افرادش می جنگی و اگر لازم شد آنها را می کشی!

وقتی که گروه ضد شورش شیبا و دوستانش را پیدا کردند، سرپرست گروه  حرف های چشم خونی  را به شیبا گفت.

خبر ملحق شدن قویدل و افرادش که برای مبارزه یا دستگیری شیبا رفته بودند به چشم خونی  رسید. چشم خونی از شنیدن این خبر از شدت خشم دور خودش می پیچید و با آن صدای کلفت خودش داد و بیداد راه انداخته بود. طوری که تمام گله را ترسانده بود.

او مرتباً فریاد می زد: قویدل خائن! اگه دستم بهت برسه خودم می کشمت!

اخبار همچنان به سرعت در جنگل بین گیاهخواران پخش می شد. خبر محلق شدن دو گروه از گاومیش ها به شیبا برای همه مایه ی خوشحالی و جشن شده بود. گیاهخواران مرتباً این پیروزی را به همدیگر تبریک می گفتند و در حلقه ها و دسته های کوچک و بزرگ جشن می گرفتند. روباه هم بین گیاهخواران تردد می کرد و هرچه می شنید را فوراً به گرگ و کفتار اطلاع می داد.

 فصل چهارم : باج بزرگ

چشم خونی تصمیم داشت که نصف گله اش را برای کشتن شیبا و دوستانش و حتی آن گاومیش هایی که به او خیانت کرده بودند اعزام کند. گوش چروکین  به شدت او را از این افکار نهی می کرد و می گفت که این یک خودکشی بزرگ است و تو داری با دست خودت از روی لجبازی بچگانه گله ات را از دست می دهی.

چشم خونی  می گفت که نباید دست روی دست گذاشت تا شیبا سلطان جنگل بشود.

یک بوفالو مامور شد که به شیبا این پیغام را از طرف روسای گله ها برساند که آنها می خواهند در مورد موضوع مهمی با او صحبت کنند. شیبا که مشتاق این بود که روسای گله ها؛ مانع مبارزه و بیرون راندن شکارچی ها و در سر راه او نباشند، فوراً این پیشنهاد ملاقات را پذیرفت. او دقیقاً می دانست که چشم خونی می خواهد باز هم به او پیشنهاد برزگی و مقام و ریاست گله بدهد.

نقره نعل  بالاخره موفق شده بود که با یک گورخر از گله ی خودش دوستی برقرار کند. کسی که از بلوف های او  در مورد آینده ی درخشان خودش ناراحت نمی شد. اسم آن گورخر کاکوتی بود. کاکوتی؛ گورخری ساده لوح ولی در عین حال دوست دار پیشرفت از طریق افراد دیگر بود.