تفسیر رباعی شمارهٔ ۱۶۶ خیام
متن شعر:
بر گیر پیاله و سبو ای دلجوی
فارغ بنشین بکشتزار و لب جوی
بس شخص عزیز را که چرخ بدخوی
صد بار پیاله کرد و صد بار سبوی
تفسیر و تحلیل شعر:
این رباعی خیام به موضوعاتی چون لذت‌جویی از زندگی، ناپایداری آن و چرخهٔ طبیعی حیات می‌پردازد. خیام با دعوت به نوشیدن و لذت بردن از زندگی، به نوعی به فلسفهٔ زندگی و مرگ اشاره می‌کند. این رباعی می‌تواند به دو صورت تفسیر شود، که در ادامه به هر دو جنبه پرداخته می‌شود.
تفسیر اول: اعتقاد به تناسخ
بیت اول:
بر گیر پیاله و سبو ای دلجوی
فارغ بنشین بکشتزار و لب جوی