تالاب‌ها به عنوان محیط‌هایی با ویژگی‌های خاص، میان خشکی و آب قرار دارند و می‌توانند در طول زمان وضعیت آب‌دار یا خشک داشته باشند. این مناطق طبیعی، به دلیل ماندگاری نسبی آب در آن‌ها، می‌توانند نقش مهمی در جلوگیری از سیلاب‌ها ایفا کنند و به عنوان زیستگاهی مناسب برای پرندگان و دیگر موجودات زنده عمل کنند. آب تالاب‌ها می‌تواند شور یا شیرین باشد و این تنوع، به غنای اکوسیستم‌های آن‌ها می‌افزاید.
کنوانسیون رامسر، که در سال ۱۹۷۱ به امضا رسید، به منظور حفظ و نگهداری تالاب‌ها در سطح بین‌المللی تأسیس شده است. این کنوانسیون فهرستی از تالاب‌های مهم جهان، معروف به «فهرست رامسر»، تهیه کرده است. کشورهایی مانند بریتانیا و کانادا در این فهرست رکورددار هستند؛ بریتانیا با ۱۶۴ تالاب و کانادا با ۱۳۰ هزار کیلومتر مربع تالاب، از لحاظ وسعت. مقر دائمی کنوانسیون در گلند، سوئیس واقع شده است.