اولین بار این اصطلاح توسط چارلز داروین در کتاب معروف خود، "منشأ انواع" (1859) معرفی شد. داروین با استفاده از مفهوم مبارزه برای بقا، فرآیند تکامل از طریق انتخاب طبیعی را توضیح داد. طبق این نظریه، در هر نسل، موجودات زنده با یکدیگر رقابت می‌کنند تا منابع محدودی که برای بقا نیاز دارند، به دست آورند. آن دسته از موجوداتی که ویژگی‌های برتری دارند و می‌توانند بهتر از دیگران با شرایط محیطی سازگار شوند، شانس بیشتری برای بقا و تولید مثل خواهند داشت. این ویژگی‌های برتر از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند.
انواع مبارزه برای بقا
مبارزه برای بقا می‌تواند به اشکال مختلفی رخ دهد:
رقابت درون‌گونه‌ای (Intraspecific Competition): این نوع رقابت زمانی اتفاق می‌افتد که اعضای یک گونه برای منابع مشترک با یکدیگر رقابت می‌کنند. برای مثال، دو شیر ممکن است برای تسلط بر یک قلمرو یا شکار در یک منطقه رقابت کنند.