کتاب بهرام

کلاغ، یک پرنده از خانوادهٔ کلاغ‌سانان است که به طور گسترده در سراسر جهان یافت می‌شود. آنها از نظر ظاهری متفاوت هستند، اما معمولاً دارای بدنی بزرگ و قوی، پرهایی سیاه یا خاکستری و منقاری قوی هستند. کلاغ‌ها عمدتاً از تغذیه ی خوراکی های متنوعی زندگی می‌کنند. آنها می‌توانند در محیط‌های مختلفی نظیر شهرها، جنگل‌ها، بیابان‌ها و سواحل زندگی کنند و اغلب در گروه‌های بزرگ مشاهده می‌شوند.

این پرنده‌ها از لحاظ رفتاری همچنین بسیار جالب هستند؛ آنها هوش فراوانی دارند و اغلب بازی‌های اجتماعی پیچیده‌ای میان خودشان انجام می‌دهند. علاوه بر این، کلاغ‌ها معمولاً به عنوان نمادی از هوش، تخریب و یا غم و اندوه در ادبیات و فرهنگ‌های مختلف دنیا ظاهر می‌شوند. به دلیل توانایی‌هایشان در یادگیری، برخی گونه‌های کلاغ حتی به اندازه انسان‌ها می‌توانند مشکلاتی را حل کنند و از طریق ابزار و یادگیری انتقالی موفقیت آمیز مشکلات را حل کنند.

کلاغ چگونه غذا می خورد؟

کلاغ‌ها یک نوع پرنده است که از تنوع غذایی وسیعی بهره می‌برند و به طور عمومی به عنوان گونه‌ای کلونی‌گرا شناخته می‌شوند که در مکان‌های مختلف شهری و روستایی پیدا می‌شوند. غذای آن‌ها شامل موارد زیر است:

1. حشرات و کرم‌ها: کلاغ‌ها به طور فراوان از حشرات و کرم‌ها به عنوان غذا استفاده می‌کنند. این شامل کرم‌های زیرزمینی، کرم‌های حشراتی و حشرات کوچک مانند مگس‌ها، زنبورها، کفش‌دوزک ها و سوسک‌ها می‌شود.

2. مواد گیاهی: برخی از کلاغ‌ها به تکه‌های کوچکی از گیاهان همچون میوه، بذرها و غذاهای گیاهی دیگر نیز نیاز دارند.

3. غذاهای پرپروتئین: کلاغ‌ها می‌توانند به طور فراوان از غذاهایی مانند موش‌ها، موش‌های بیابانی، سوسک‌های بزرگ و حتی جوجه‌های کوچک دیگر پرورش‌دهنده‌ها استفاده کنند.

4. زباله‌ها و باقیمانده‌های غذایی: بسیاری از کلاغ‌ها در شهرها و مناطق پر جمعیت، از زباله‌ها و باقیمانده‌های غذایی انسانی نیز بهره می‌برند و آن‌ها را به عنوان منابع غذایی مصرف می‌کنند.

در کل، کلاغ‌ها گونه‌ای انعطاف‌پذیر هستند که از منابع مختلف غذایی استفاده می‌کنند و به راحتی به شرایط مختلف محیطی سازگاری پیدا می‌کنند.

کلاغ چگونه از بچه هایش نگهداری می کند؟

کلاغ‌ها به طور عمومی از مراقبت والدینی کمتری نسبت به بسیاری از پرندگان دیگر برخوردار هستند. زندگی کلاغ‌ها بیشتر مستقل و غیراجتماعی است و اغلب به صورت تکی یا جفتی زندگی می‌کنند. این باعث می‌شود که رفتار پرورشی آنها به شکلی خاص و متفاوت با پرندگانی مثل عقاب ها و یا لک لک ها باشد.

پس از تخم‌گذاری و قرار گرفتن تخم‌ها در لانه، کلاغ های نر و ماده به طور مشترک نقشی در مراقبت از تخم‌ها دارند. آنها به طور منظم تخم‌ها را چرخانده و نگهداری می‌کنند تا حرارت و رطوبت بهینه برای تخم‌ها حفظ شود.

پس از اینکه جوجه‌ها از تخم خارج می‌شوند (پس از حدود ۲۰ تا ۲۵ روز)، کلاغ ها معمولاً غذایی برای آنها فراهم می‌کنند. غذا عمدتاً شامل حشرات، کرم‌ها و مواد غذایی دیگری است که از زمین برداشت می‌شوند.

هرچند که کلاغ ها به نوبه خود نقشی در پرورش جوجه‌ها دارند، اما پس از مدت کوتاهی (حدود چند هفته)، جوجه‌ها به طور کامل به استقلال خود می‌رسند و دیگر نیازی به مراقبت والدین ندارند.

کلاغ چگونه باردار می شود؟

کلاغ‌ها، مانند بسیاری از پرندگان دیگر، جانوران تخم‌گذار هستند. به  زمانی که ماده کلاغ تخم می‌گذارد، او تخم‌های خود را در لانه‌ای که از موادی مانند ساقه‌ها، چوبهای خراب، و شاخه‌ها ساخته شده است، قرار می‌دهد.

ماده کلاغ برای تخم‌گذاری، اغلب در اوایل بهار آماده می‌شود. تخم‌گذاری معمولاً در شرایطی آغاز می‌شود که ماده ها به مناطق مناسب برای لانه‌گذاری برمی‌گردند. در این زمان، کلاغ های نر، ماده های خود را انتخاب می کنند و به جفت گیری می پردازند.

حرکت کلاغ ها چگونه است؟

کلاغ‌ها حیوانات پرنده‌اند که برای پرواز از بالهای خود استفاده می‌کنند. آن‌ها با بال طولانی و متراکمی که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به خوبی در هوا حرکت کنند و از ارتفاعات مختلفی پرواز کنند. 

کلاغ‌ها با استفاده از بال‌های خود که به شکل بزرگ و کشیده هستند، می‌توانند در هوا به خوبی منعطف حرکت کنند. این بال‌ها به آن‌ها اجازه می‌دهند که به راحتی در هوا چرخش کنند، سرعت و ارتفاع تغییر دهند، و همچنین به صورت صاف و استوار پرواز کنند.

حرکت کلاغ‌ها در هوا معمولاً شامل پروازهای مختلفی است، از جمله پرواز در ارتفاعات مختلف از زمین، چرخش‌های هوایی برای شکار حشرات، و حرکات آکروباتیک برای نمایش قدرت پروازشان. آن‌ها همچنین می‌توانند به راحتی از صحنه به صحنه حرکت کنند و در زمین‌های باز و شهری هم فعالیت داشته باشند.

در مجموع، بال‌های طولانی و قوی کلاغ‌ها به آن‌ها اجازه می‌دهند تا به عملکرد بی‌نظیری در پرواز دست یابند و به راحتی در محیط‌های مختلف و با شرایط هوایی متغیر عمل کنند.

آیا کلاغ واقعاً صد سال عمر می کند؟

اگر از اطرافیانتان این سؤال را بپرسید، خواهید دید که بیشترشان نمی‌پذیرند که عمر پرندگان کمتر از ۱۰۰ سال است. واقعاً، اینکه افراد از این اطلاعات تعجب نمی‌کنند، خودش موضوع تعجب‌انگیزی است! حتی با یک دانش زیست‌شناس یا حتی با یک دقیقه تفکر، این تضاد با اصول زیست‌شناسی، به‌ویژه پرنده‌شناسی، آشکار می‌شود.

اما حقیقت عمر کلاغ ها چیست؟

میانگین عمر انواع کلاغ متفاوت است؛ از ۳ تا ۱۷ سال. اما دو نوع کلاغ خاص به نام‌های کلاغ ابلق (Hooded Crow) و کلاغ سیاه (Raven Crow) برای مردم ایران شناخته شده‌اند. کلاغ ابلق، که می‌تواند تا ۲۱ سال و ۹ ماه عمر کند، دارای طولانی‌ترین عمر ثبت‌شده است. از سوی دیگر، کلاغ سیاه که می‌تواند تا ۲۳ سال و ۳ ماه عمر کند، دارای طولانی‌ترین عمر ثبت‌شده در حیات وحش است.

دشمن کلاغ ها کدام جانوران هستند؟

دشمنان طبیعی کلاغ‌ها شامل چند دسته حیوان می‌شوند که به طور معمول به دنبال شکار آن‌ها هستند. این شامل موارد زیر می‌شود:

۱. شاهین‌ها و عقاب‌ها: این پرندگان شکارچی قدرتمند هستند که به دنبال پرندگانی مانند کلاغ‌ها برای تأمین غذای خود می‌روند.

۲. گربه‌ها: گربه‌ها نیز به عنوان شکارچی‌های کلاغ‌ها شناخته می‌شوند، به ویژه در مناطق شهری که کلاغ‌ها به راحتی دسترسی دارند.

۳. راکون‌ها و انواع دیگری از گوشت‌خواران: این حیوانات نیز ممکن است به کلاغ‌ها حمله کنند، به ویژه به تخم‌های لانه‌گذاری آن‌ها.

۴. حیوانات شکاری بزرگ‌تر مانند گرگ‌ها و روباه‌ها: این حیوانات نیز ممکن است به کلاغ‌ها حمله کنند، به خصوص به جوانب ضعیف و غیرمحافظت شده آن‌ها.

در کل، کلاغ‌ها به عنوان جزء زنجیره غذایی در بسیاری از اکوسیستم‌ها حضور دارند و از حملات مختلف شکارچیان باید محافظت شوند تا بتوانند بقای خود و جوانان خود را تضمین کنند.

۱. زمان جفت‌گیری و انتخاب قلمرو
کلاغ‌ها تا سن ۲ تا ۴ سالگی به بلوغ جنسی می‌رسند، با این حال، ماده‌ها ممکن است زودتر بلوغ یابند. پس از برقراری ارتباط با همسرشان، کلاغ‌ها به انتخاب قلمرو می‌پردازند. این انتخاب ممکن است معیار مهمی برای سال‌های آینده زندگی آن‌ها باشد و به بررسی دقیق کلاغ‌ها توسط برخی افراد کمک می‌کند! با وجود وجود استثناها، کلاغ‌ها معمولا در مناطقی ساکن می‌شوند که شبیه به محیطی است که در آن بزرگ شده‌اند. به عبارت دیگر، کلاغ‌های روستایی در مناطق روستایی، و کلاغ‌های حاشیه شهر در حاشیه شهر ساکن می‌شوند. فاصله پراکندگی آن‌ها ممکن است بین ۰ تا ۶۰ کیلومتر باشد و برخی از آن‌ها تا حدودی نزدیک به محل تولدشان باقی می‌مانند.

در مورد جفت‌گیری کلاغ‌ها، آن‌ها را اجتماعی تک‌همسر می‌شناسیم، به این معنا که زوج‌ها تمام عمر با هم می‌مانند، اما از نظر ژنتیکی مستقل هستند. بیشتر جوجه‌ها (تقریباً ۸۲٪) به عنوان نتیجه‌ی زندگی پدری کلاغ نر به دنیا می‌آیند، در حالی که بقیه جوجه‌ها از جفت‌گیری‌های دیگر به وجود می‌آیند. اگرچه تقاضای ماده‌ها برای جفت‌گیری مشخص نیست، اما اطلاعات نشان می‌دهد که ماده‌ها کنترل کاملی بر شرکای خارج از رابطه خود ندارند و ارتباطات جنسی خارج از رابطه نیز برای آن‌ها طبیعی است.

اگر کلاغ نر آسیب ببیند، میزان از دست دادن رفتار پدرانه افزایش می‌یابد، هرچند شریکش او را تنها نمی‌گذارد، اما ممکن است تعداد جوجه‌ها کاهش یابد و احتمال از دست دادن ویژگی‌های پدرانه به ۴۸٪ می‌رسد. این مسئله ممکن است ناشی از مشکلات در جفت‌گیری و مراقبت از جفت باشد و همچنین کاهش اسپرم به دلیل استرس ممکن است وجود داشته باشد. در این شرایط، ممکن است ماده‌ها تمایل بیشتری به پذیرش باروری از افراد خارج از رابطه نشان دهند، با این حال، مدرک محکمی برای این ادعا وجود ندارد.

روش جفت‌گیری کلاغ‌ها
برای کسانی که علاقه‌مندند به جزئیات زندگی جنسی کلاغ‌ها و روش جفت‌گیری آن‌ها، باید بگوییم که کلاغ نر، مانند بیشتر پرندگان، آلت تناسلی خارجی ندارد. بنابراین، جفت‌گیری با آغاز شدن از سوی ماده آغاز می‌شود، که سپس کلاغ نر بر روی ماده نشسته و ریزشگاه خود را برای انتقال اسپرم به ماده استفاده می‌کند. این عمل مشهور به "بوسه ریزشگاه" است و تمام این فرآیند تنها چند ثانیه طول می‌کشد.

لانه سازی

کلاغ‌ها از اواخر دسامبر به ساخت لانه می‌پردازند و هر دو نر و ماده در این فعالیت شرکت می‌کنند. لانه‌ها از موادی مانند چوب، کاه، شاخه‌ها و پرهایی ساخته می‌شوند. معمولاً ماده‌ها 3 تا 4 تخم را در پوسته‌های آبی و قهوه‌ای با نقاط سفید تخم می‌گذارند. هرچند نرها ممکن است در نهاد ماده‌ها بنشینند اما به دلیل ناتوانی در انتقال حرارت، قادر به تخم‌گذاری مؤثر نیستند. جوجه‌ها حدود 19 روز پس از تخم‌گذاری درشانه می‌آیند و پرهایشان در مدت 30 تا 45 روز تکامل می‌یابد. بسته به والدین خود، جوان‌های کلاغ حدود 1.5 تا 2 ماه پس از رشد پرها، قادر به پرواز مستقل می‌شوند.

کلاغ‌ها، مانند برخی از پرندگان همچون مرغ سنگ و مرغ ماهی‌خوار، باروری مشارکتی دارند، اگرچه باروری مشارکتی در آن‌ها اجباری نیست، یعنی می‌توانند بدون کمک جوان‌ها پرواز کنند. باروری مشارکتی به این معناست که هر دوی آن‌ها در مراقبت از یک جوجه نقش دارند. برای کلاغ‌ها به این معناست که علاوه بر جفت پرورش‌دهنده، تا ۱۰ پرنده دیگر هم می‌توانند در پرورش جوجه‌های آن سال کمک کنند.

معمولاً این پرندگان جوان نر کلاغ هستند که نزدیک به نر پرورش‌دهنده هستند. انگیزه پشت باروری مشارکتی تا حدی مرموز است، زیرا هزینه‌ها به طور مساوی بر والدین و کمک‌کنندگان تقسیم می‌شود. هزینه‌های والدین شامل تأمین و تقسیم غذا برای کمک‌کنندگان، در حالی که نرها با تهدید از دست دادن ویژگی‌های پدری در میان کمک‌کنندگان مواجه هستند. هزینه‌های کمک‌کنندگان به طور واضح‌تر است؛ آن‌ها تلاش‌های برای تولید مثل خود را به تعویق می‌اندازند تا جوجه‌ها را پرورش دهند که فقط برخی از ویژگی‌های ژنتیکی خود را به ارث ببرند.