جلبک‌ها به عنوان میکروارگانیسم‌ها در دسته موجودات زنده قرار می‌گیرند که به دلیل اندازه کوچک و ویژگی‌های خاصشان، معمولاً با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند. در ادامه به دلایل این مسئله می‌پردازیم:
۱. اندازه کوچک
جلبک‌ها معمولاً در اندازه‌های میکروسکوپی قرار دارند. هرچند که برخی از انواع جلبک‌ها مانند جلبک‌های سبز بزرگ‌تر هستند، اما بسیاری از آن‌ها به صورت میکروسکوپی و در اندازه‌های چند میکرون وجود دارند. این اندازه کوچک باعث می‌شود که آن‌ها در دسته میکروارگانیسم‌ها قرار بگیرند.
۲. ساختار سلولی
جلبک‌ها به صورت سلول‌های تک‌سلولی (مانند میکروجلبک‌ها) یا چندسلولی (مانند جلبک‌های بزرگ‌تر) وجود دارند. آن‌ها دارای ساختارهای ساده‌تری نسبت به گیاهان بزرگ هستند و به همین دلیل در گروه میکروارگانیسم‌ها طبقه‌بندی می‌شوند.
۳. نقش در اکوسیستم
جلبک‌ها به عنوان تولیدکنندگان اولیه در اکوسیستم‌های آبی عمل می‌کنند و می‌توانند در چرخه‌های بیوشیمیایی مانند چرخه کربن و اکسیژن نقش مهمی ایفا کنند. آن‌ها از نور خورشید برای تولید غذا از طریق فتوسنتز استفاده می‌کنند و به این ترتیب به تأمین اکسیژن و مواد غذایی برای دیگر موجودات زنده کمک می‌کنند.
۴. تنوع
جلبک‌ها دارای تنوع زیادی هستند و می‌توانند در محیط‌های مختلف (آب‌های شیرین، آب‌های شور و خاک) زندگی کنند. این تنوع و توانایی آن‌ها در سازگاری با شرایط محیطی مختلف، آن‌ها را به گروهی مهم از میکروارگانیسم‌ها تبدیل می‌کند.
نتیجه‌گیری
به طور کلی، جلبک‌ها به دلیل اندازه کوچک، ساختار سلولی ساده، نقش اکولوژیکی و تنوع بالا در دسته میکروارگانیسم‌ها قرار می‌گیرند. آن‌ها نه تنها جزء مهمی از اکوسیستم‌های آبی هستند، بلکه در بسیاری از فرآیندهای بیوشیمیایی و تولید مواد غذایی نیز نقش دارند.