واژه "زرافه" از ترکیب دو کلمه پارسی "زرد" و "آف" به معنی نوعی آهو گرفته شده است که به شباهت سر زرافه با سر آهو اشاره دارد. این نام در واقع ویژگی‌های ظاهری حیوان را در نظر می‌گیرد. علاوه بر این، برخی معتقدند که واژه "زرافه" از کلمه سریانی ܙܵܪܝܼܦܵܐ (زَرافَه) به معنای "پیاده‌روی سریع" آمده است، اشاره‌ای به حرکت سریع این حیوان. در زبان‌های دیگر نیز این نام تغییراتی داشته است. به عنوان مثال، در انگلیسی واژه "Gerfauntz" و در ایتالیایی "Giraffa" در قرن شانزدهم برای این حیوان استفاده شده‌اند.
در فارسی نیز، این حیوان گاهی "شترگاوپلنگ" نامیده می‌شود که ریشه‌ای از واژه‌های فارسی میانه "uštar-gāw-palang" دارد. این نام‌ها به ویژگی‌های ترکیبی حیوان اشاره دارند که به نظر می‌رسد ترکیب‌هایی از حیوانات مختلف را در ذهن می‌آورد.
واژه‌های مختلف برای زرافه در زبان‌های مختلف نشان‌دهنده تاریخچه و تأثیرات فرهنگی مختلفی است که بر این حیوان گذاشته شده است. در زبان فارسی، نام "شترگاوپلنگ" که در گذشته برای زرافه به کار می‌رفته، ترکیب ویژگی‌های ظاهری این حیوان را به وضوح نشان می‌دهد. به عبارت دیگر، بدن بلند و شتر مانند، گردن کشیده مانند شتر، و لکه‌های بدن شبیه به الگوهای پوست پلنگ باعث شده تا چنین نامی به این حیوان داده شود.
این که چرا در فارسی به زرافه "شترگاوپلنگ" می‌گویند، احتمالاً به این دلیل است که ایرانیان قدیم با زرافه از طریق مبادلات تجاری یا سفرهای خود به افریقا و آسیای میانه آشنا شدند. همان‌طور که می‌دانیم، زرافه حیوانی غیر بومی برای ایران است و زمانی که برای اولین بار به ایران معرفی شد، مردم آن زمان به دلیل ناآشنایی با آن، از نام‌های ترکیبی و قابل فهم برای توصیف این حیوان استفاده می‌کردند.
در دیگر زبان‌ها نیز داستان مشابهی وجود دارد. به عنوان مثال، نام علمی زرافه، Giraffa camelopardalis، که به لاتین برگرفته از ترکیب دو واژه "camelus" (شتر) و "pardalis" (پلنگ) است، به شباهت ظاهری زرافه با این دو حیوان اشاره دارد. این نام نشان‌دهنده تفکری است که در آن زمان در ذهن مردم بود که زرافه نوعی ترکیب از شتر و پلنگ است، زیرا بدنش مانند شتر بلند و کشیده است و لکه‌های روی پوستش مشابه پوست پلنگ است.
در زبان‌های دیگر نیز، واژه‌های مختلف برای زرافه در طی زمان ایجاد شده‌اند. مثلاً در فرانسه، این حیوان "Girafe" نامیده می‌شود که از کلمه‌ای در زبان ایتالیایی، "Giraffa"، گرفته شده است. این واژه ایتالیایی هم از زبان‌های عربی و یونانی ریشه گرفته و در نهایت به شکل امروزی در آمده است. جالب است که در بسیاری از زبان‌ها، این تغییرات تلفظ و املای واژه‌های زرافه، نمایانگر روند فرهنگی و تاریخی مبادلات و تعاملات میان جوامع مختلف است.
در نهایت، نام‌های مختلفی که برای زرافه در زبان‌های مختلف وجود دارد، نشان‌دهنده این است که این حیوان با ویژگی‌های خاص و منحصر به فرد خود، در طول تاریخ ذهن انسان‌ها را به خود جلب کرده است. چه در نام‌های فارسی، چه در نام‌های علمی و چه در زبان‌های دیگر، همه این‌ها بازتابی از تلاش بشر برای توصیف و فهم ویژگی‌های این موجود منحصر به فرد است.
کدام کشورهای آسیایی زرافه دارند؟
چرا به زرافه می گویند شتر گاو پلنگ؟
آیا شیر زرافه برای انسان قابل خوردن است؟
زرافه در کدام کشورها یافت می شوند؟
زرافه چگونه از بچه های خود نگهداری می کند؟
آیا زرافه ها در خطر انقراض قرار دارند؟
فرق و شباهت پوست زرافه و پوست پلنگ چیست؟