نوشیدنی‌های گازدار به طور عمده به دلیل کشف گاز کربنیک (دی‌اکسید کربن) و خواص خاص آن در ترکیب با مایعات به وجود آمدند. این روند توسعه به چندین مرحله تاریخی مرتبط است که در زیر توضیح داده شده است:
1. کشف آب گازدار
در قرن 18 میلادی، دانشمند انگلیسی جوزف پریستلی کشف کرد که می‌توان گاز کربنیک را در آب حل کرد. او ابتدا با حل کردن گاز کربنیک در آب، نوعی نوشیدنی تولید کرد که به دلیل حباب‌های گازی‌اش، خاص و متفاوت بود. پریستلی این گاز را از واکنش اسید سولفوریک و کربنات سدیم به دست آورد و در واقع اولین نوع نوشیدنی گازدار را اختراع کرد. در ابتدا، این نوشیدنی برای خواص درمانی به فروش می‌رسید و به عنوان یک درمان برای مشکلات گوارشی معرفی می‌شد.
2. پیشرفت در تولید نوشیدنی‌های گازدار
پس از کشف پریستلی، کاترین دیوید از آلمان (که گاهی به عنوان مخترع آب گازدار شناخته می‌شود) در اواخر قرن 18 میلادی، دستگاه‌هایی را برای تولید نوشیدنی‌های گازدار طراحی کرد. این دستگاه‌ها قادر بودند گاز کربنیک را به طور یکنواخت در آب حل کنند و نوشیدنی‌هایی با طعم و گاز کافی تولید کنند.
3. ظهور نوشابه‌های طعم‌دار
در اواسط قرن 19 میلادی، نوشیدنی‌های گازدار ساده به نوشابه‌های طعم‌دار تبدیل شدند. در این دوران، شرکت‌های مختلفی شروع به تولید نوشیدنی‌هایی با طعم‌های مختلف مانند لیمو، پرتقال و زنجبیل کردند. اولین نوشابه‌های طعم‌دار به‌طور معمول از عصاره‌های طبیعی میوه‌ها و گیاهان تهیه می‌شدند.
4. توسعه صنعتی
با پیشرفت در تکنولوژی تولید و بسته‌بندی، در قرن 20 میلادی نوشابه‌های گازدار به یکی از محبوب‌ترین نوشیدنی‌ها در سراسر جهان تبدیل شدند. در این دوران، برندهای بزرگ مانند کاکولا و پپسی محصولات خود را تولید و عرضه کردند و نوشیدنی‌های گازدار به بخش عمده‌ای از فرهنگ مصرفی جهانی تبدیل شدند.
در مجموع، نوشیدنی‌های گازدار از کشف خواص گاز کربنیک و ترکیب آن با آب شروع شدند و با گذشت زمان به شکلی صنعتی و تجاری در دنیای مدرن توسعه یافتند.