دارکوب، (به انگلیسی: Woodpecker این پرنده با منقاری قوی، به نظر میرسد که با توکانها ارتباط نزدیکی دارد، اما در واقع جزو خانوادههای متفاوتی است. هر دو این پرندگان دارای پاهایی با چهار چنگال هستند، دو عقب و دو جلو. هنگام پرواز، بالهایشان سریع به هم زده میشوند که باعث حرکت ارتفاعی آنها در هوا میشود.
جهان بیش از ۲۰۰ گونه دارکوب را به خود اختصاص داده است، این پرندگان تقریباً در هر جایی که درخت باشد قابل مشاهده هستند.
دارکوبها از منقارهای قوی خود برای سوراخ کردن پوست درختان و جستجوی حشرات استفاده میکنند. آنها طعمه خود را با استفاده از زبانی بلند و دارای نوک چسبناکی از مخفیگاه خود بیرون میکشند. تحقیقات نشان میدهند که بیش از ۹۹ درصد انرژی بدن دارکوب به عنوان "انرژی کرنشی" ذخیره میشود، که ناشی از ضربات است.
دارکوب ((Woodpecker) چگونه لانه می سازد؟
دارکوبها برای ساخت لانه از مناطق مختلفی استفاده میکنند، اما عموماً از ساختارهای چوبی مانند درختان یا تنههای درختان استفاده میکنند. فرایند ساخت لانه توسط دارکوبها به طریق زیر انجام میشود:
1. انتخاب مکان: دارکوب ابتدا یک درخت یا تنه مناسب را برای ساخت لانه انتخاب میکند. آنها ممکن است یک مکان مناسب با چوب نرم و یا دچار ترک و سختی نشده انتخاب کنند.
2. سوراخ کردن: با استفاده از منقار قوی و تیز خود، دارکوب پوسته چوب را سوراخ میکند. این فرایند زمانبر است و بسته به اندازه لانه ممکن است مدتها به طول بینجامد.
3. شکل دادن به لانه: با پرتاب بازوها و پایینآمدنهای سریع، دارکوب پوسته چوب را از سوراخهایش بیرون میکشد و شکل دهی به لانه را آغاز میکند. آنها از پوستهای چوبی نازک و چاقوی چوبی برای پرکردن و پاک کردن لانه استفاده میکنند.
4. پایان دادن به لانه: بعد از ایجاد یک لانه مناسب، دارکوب ممکن است با افزودن مواد نرم به داخل لانه به منظور ایجاد یک صفحه فرازی برای جلوگیری از افتادن تخم، پایان دهد.
5. مراقبت از لانه: بعد از اتمام ساخت لانه، دارکوب ممکن است برای افزودن مواد نرم مانند چوب خرد شده و یا جلوگیری از نفوذ در لانه اقدام کند.
این فرآیند ساخت لانه توسط دارکوبها یک فرآیند پیچیده و زمانبر است که نیازمند تلاش و تمرکز زیاد از سوی آنها است.
دارکوب چگونه از بچه هایش نگهداری می کند؟
دارکوبها برای نگهداری از بچههایشان اقداماتی را انجام میدهند که شامل موارد زیر است:
1. ساخت لانه: دارکوبها برای انجاب بچهها لانهای درختچوبی میسازند. این لانه در تنه یک درخت یا سایر سطوح چوبی حفر میشود و به عنوان آشیانه و مکان امن برای بچهها استفاده میشود.
2. تغذیه بچهها: پدر و مادر دارکوب با استفاده از منقار خود به دنبال شکار حشرات و لاروها میروند و این غذاها را برای تغذیه بچهها به لانه میآورند.
3. حفاظت و نگهداری از لانه: دارکوبها برای حفظ امنیت بچهها و جلوگیری از حملات حیوانات صفحهیات تولد به لانه نزدیک میمانند و آماده به دفاع از آن هستند.
این رفتارها به دارکوبها کمک میکند تا بچههایشان را بهطور موثر و کارآ نگه دارند تا آنها بزرگ شوند و بتوانند بهطور مستقل جستجوی غذا کنند. بچههای دارکوب در ابتدا کاملاً بسته به والدین خود هستند و تقریباً تمام زمان خود را در لانه سپری میکنند. والدین برای غذای دادن به آنها فعالیت فراوانی انجام میدهند و با شکار حشرات به لانه باز میگردند.
وقتی بچهها بزرگتر میشوند، آموزش والدین در مورد شکار و تغذیه به آنها کمک میکند تا مهارتهای مورد نیاز برای زندگی مستقل را یاد بگیرند. پس از یادگیری این مهارتها، بچهها به تدریج شروع به خودکفایی کرده و از لانه خارج شده و به زندگی بیرون از آشیانه آماده میشوند.
بنابراین، والدین دارکوب با تامین غذا، حفاظت از لانه و آموزش مهارتهای ضروری، به بهترین شکل ممکن بچههای خود را نگه میدارند تا آنها به بزرگی و بقای بیشتر برسند.
دارکوب ها چه غذایی می خورند؟
دارکوبها از غذاهای پروتئینی که اغلب حاوی حشرات، لاروها، مورچهها، مورچهخواران، و حتی گاهی موشها و کوچکترین پرندگان استفاده میکنند. آنها با استفاده از منقار تیز خود این موارد را شکار میکنند. به طور معمول، دارکوبها به شکار حشرات مانند شاهبلوط، زنبور، پروانه، کرم و... وابسته هستند ولذا آنها از گونههای گوناگونی از شکارچیهای زنده استفاده میکنند.
آیا دارکوب همان هدهد است؟
دارکوب و هدهد دو پرنده متفاوت هستند، اما بسیاری از اوقات افراد هدهد را نوعی دارکوب میپندارند. در واقع، هدهد از خانواده هدهدیان است و تنها نماینده این خانواده در دنیا است. شناختن تفاوت بین دارکوب و هدهد کار سختی نیست. هدهدها بر روی زمین قرار میگیرند و با پیدا کردن غذا به وسیله قدم زدن روی زمین میآشنید، در حالیکه دارکوبها بر روی درختها زندگی میکنند.