کتاب بهرام

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۸۳
ارادت بی چون یکی را از تخت شاهی فرو آرد و دیگری را در شکم ماهی نکو دارد
وقتیست خوش آن را که بود ذکر تو مونس ور خود بود اندر شکم حوت چو یونس.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۸۴
گر به محشر خطاب قهر کند انبیا را چه جای معذرتست.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۸۵
نیک بختان به حکایت و امثال پیشینیان پند گیرند زان پیشتر که پسینیان به واقعه او مثل زنند. دزدان دست کوته نکنند تا دستشان کوته کنند.
پند گیر از مصائب دگران تا نگیرند دیگران به تو پند.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش 86

اَجَلّ کائنات از روی ظاهر آدمیست و اَذلّ موجودات سگ، و به اتّفاقِ خردمندان سگِ حق شناس به از آدمی ناسپاس. سگی را لقمه‌ای هرگز فراموش نگردد ور زنی صَد نوبتش سنگ و گر عمری نوازی سفله‌ای را به کمتر تندی آید با تو در جنگ.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۸۷
شب تاریک دوستان خدای می‌بتابد چو روز رخشنده
از تو بکه نالم که دگر داور نیست وز دست تو هیچ دست بالاتر نیست.

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت :بخش ۸۸
گدای نیک انجام به از پادشای بد فرجام

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۸۹
زمین را ز آسمان نثار است و اسمان را از زمین غبار. کلُّ اِناءِ یَتَرشّحُ بما فیه

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۹۰
حق جل و علا می‌بیند و می‌پوشد و همسایه نمی‌بیند و می‌خروشد
نعوذ بالله اگر خلق غیب دان بودی

کسی به حال خود از دست کس نیاسودی

دو نان نخورند و گوش دارند

گویند امید به که خورده

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۹۱
هر که بر زیر دستان نبخشاید به جور زبر دستان گرفتارآید.

نه هر بازو که در وی قوتی هست

به مردی عاجزان را بشکند دست
ضعیفان را مکن بر دل گزندی

که درمانی به جور زورمندی

گلستان سعدی: باب هشتم : در آداب صحبت : بخش ۹۲
هزار باره چرا گاه خوشتر از میدان

ولیکن اسب ندارد به دست خویش عنان