کتاب بهرام

قتی به یک میدان نگاه می‌کنیم، چگونه تشخیص می‌دهیم که جسمی که از ما فاصله دارد، از آن دیگری بزرگ‌تر است یا آن یکی پشت دیگری واقع شده است؟ چرا هر چیزی را به صورت سه‌بعدی و با نسبتی معین نسبت به هم می‌بینیم، و چرا به جای آنکه همه چیز را در یک سطح مشاهده کنیم، این گونه است؟

حقیقت این است که وقتی ما چیزی را می‌بینیم، تنها آن را با چشم خود مشاهده نمی‌کنیم، بلکه مغز ما نیز در این فرآیند نقش اساسی دارد. اشیاء را ما با نور تجربه می‌کنیم، و مغز ما بر اساس تجربیات گذشته‌ی خود، کمک می‌کند تا آنچه را که به چشم می‌بینیم، تفسیر کنیم.