استفاده از نام‌های خاص برای شناسایی قاره‌ها، برگرفته از تاریخ قدیم است. در اوایل تاریخ، مردم به دلیل آنکه قادر به سفر به دور دنیا نبودند، فقط با توجه به اطلاعات و شنیده‌هایی که از سفرهای دیگران شنیده بودند، شکل و جغرافیایی مناطق مختلف را تصور می‌کردند. به همین دلیل، برخی از قاره‌ها اولین بار توسط فیلسوفان و نویسندگان قدیمی یونانی مانند ارسطو، پیفائوس و هرودوت نامگذاری شدند.
قاره‌ی اروپا به‌طور کلی از وجود صحراهای بزرگ و گسترده‌ای مانند آنچه در قاره‌های دیگر مانند آفریقا یا آسیا وجود دارد، برخوردار نیست. اما این بدان معنا نیست که در اروپا هیچ نوع مناطق خشک یا کم‌باران وجود ندارد.
قاره‌ی اروپا بیشتر به‌خاطر تنوع جغرافیایی و اقلیمی‌اش شناخته می‌شود. از مناطق کوهستانی آلپ و پیرنه گرفته تا دشت‌های وسیع و مناطق جنگلی، این قاره به هیچ وجه فاقد مناطق خشک نیست. با این حال، این مناطق خشک به اندازه‌ی صحراهای بزرگ در سایر قاره‌ها مثل صحراهای آفریقا یا آسیا قابل مقایسه نیستند.
در شمال اروپا مناطق سردسیر و مرطوب قرار دارند، در حالی‌که در جنوب این قاره، مناطقی با تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های ملایم وجود دارند. در برخی از این نواحی جنوب اروپا، می‌توان شرایط شبیه به اقلیم مدیترانه‌ای را مشاهده کرد که گرچه خشک‌تر از مناطق دیگر است، اما به‌طور کلی نمی‌توان آن را به‌عنوان یک صحرا توصیف کرد.
