گیبون‌ها که به نام درازدست‌ها نیز شناخته می‌شوند، یک خانواده از کپی‌ها به نام هیلوباتید (Hylobatidae) هستند. این خانواده به چهار سرده مختلف تقسیم شده‌است که عبارتند از: هیلوبات، هولاک، نوماسکوس و سیامانگ. هر یک از این سرده‌ها تعداد خاصی از گونه‌ها را در خود جای داده‌اند. به‌طور کلی، گیبون‌ها دارای ۲۰ گونه هستند که در مناطق گرمسیری و جنگل‌های بارانی زیراستوایی در کشورهای مختلف آسیای شرقی پراکنده‌اند، از شمال شرق هند تا اندونزی، جزایر سوماترا، بورنئو و جاوه، و بخش‌هایی از چین.
ویژگی‌های ظاهری و ساختار بدن گیبون‌ها
یکی از ویژگی‌های منحصر به‌فرد گیبون‌ها، مفصل‌های مچ دست آنها است که به‌صورت توپ و کاسه‌ای طراحی شده است. این ساختار امکان چرخش آزادانه دست‌ها را فراهم می‌کند و در نتیجه فشار کمتری بر مفاصل شانه وارد می‌آید. گیبون‌ها دست‌ها و پاهای دراز و انگشتان بلند دارند، و فاصله زیادی میان انگشتان اول و دوم دست‌شان وجود دارد. رنگ موی گیبون‌ها معمولاً از سیاه تا قهوه‌ای روشن متغیر است و گاهی نقاط سفید رنگی روی دست‌ها، پاها و صورت آنها مشاهده می‌شود.
رفتار اجتماعی و حرکت