میرزا محمدعلی صائب تبریزی یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین شاعران سده یازدهم هجری قمری است که در دوران صفویه زندگی می‌کرد. او به عنوان بزرگ‌ترین غزلسرای آن زمان و شاخص‌ترین شاعر سبک هندی شناخته می‌شود. زندگی و آثار او نمایانگر ویژگی‌های خاص شعر فارسی در این دوران است و تأثیرات زیادی بر شعر فارسی و ادبیات هند داشت.
زندگی‌نامه:
صائب تبریزی در سال ۱۰۰۰ هجری قمری در اصفهان یا تبریز به دنیا آمد. او در خانواده‌ای از طبقهٔ برجسته به دنیا آمد؛ پدرش عبدالرحیم تبریزی تاجر شناخته‌شده‌ای بود و عمویش، شمس‌الدین تبریزی، خوشنویس معروف زمان خود بود. احتمالاً صائب خط خوشی داشت و نزد عمویش خوشنویسی آموخت. به گفته منابع تاریخی، صائب از خانواده‌ای بوده است که به دستور شاه عباس اول از تبریز به اصفهان کوچ کرده‌اند.