ضرب‌المثل‌ها بخش مهمی از فرهنگ هر جامعه‌ای هستند که از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند. این جملات کوتاه و پرمعنا، نه تنها تجربه‌های زندگی و حکمت‌های گذشتگان را در خود جای داده‌اند، بلکه به نوعی از رفتار، اخلاق و ویژگی‌های انسانی نیز اشاره دارند. در میان این ضرب‌المثل‌ها، بسیاری از آن‌ها به بررسی ویژگی‌های فردی و اجتماعی انسان‌ها پرداخته و نکاتی در خصوص رفتارها، نگرش‌ها و تعاملات انسان‌ها با یکدیگر ارائه می‌دهند. در این مطلب، به برخی از معروف‌ترین ضرب‌المثل‌ها در مورد آدم‌ها خواهیم پرداخت که هرکدام بازتاب‌دهنده نگرش‌های جامعه و فرهنگ ایرانی به ویژگی‌های مختلف انسان‌ها هستند. این ضرب‌المثل‌ها نه تنها به ما می‌آموزند که چگونه بهتر زندگی کنیم، بلکه به درک عمیق‌تری از ویژگی‌های انسانی و تأثیر آن‌ها بر روابط اجتماعی می‌پردازند.
آدم زنده، زندگی می‌خواد.
این ضرب‌المثل به این معناست که هر انسان سالم و زنده به طور طبیعی خواهان زندگی و ادامه‌ی آن است. یعنی وقتی انسان زنده است، به دنبال لذت‌ها و خواسته‌های مختلف زندگی می‌رود و نمی‌خواهد از آن دست بکشد.آدم گدا، اینهمه ادا؟
این ضرب‌المثل به وضعیتی اشاره دارد که فردی که خود را در وضعیت سخت یا نیازمند می‌بیند، خود را در موقعیت‌های خاص و پر ادعا می‌بیند. این جمله نشان‌دهنده نوعی تضاد است که فرد در شرایط دشوار، خود را خیلی مهم و با آداب می‌نماید.آدم گرسنه، خواب نان سنگک می‌بینه.