چه ازدحام غریبی است ، تن به تن ، تنها!
دلم درون تن و تن به پیرهن ، تنها
♥️♥️♥️
به غارت آمده امروز یادهای قدیم
منم ، مقابل یک دسته راهزن ، تنها
♥️♥️♥️
اتاق درهم من صحنه ی نبرد شده است
تمام خاطره ها با همند و من تنها
♥️♥️♥️
صدای بدرقه ها ، رفته رفته شد خاموش
و ماند آخر سر ، ریل با ترن تنها
♥️♥️♥️
دلش به فتح کدامین نبرد خوش باشد
کنون که چاه شغاد است و تهمتن تنها؟
♥️♥️♥️
چه غربتی است به قانون مرد بودن ما
که خنده با هم ، اما گریستن تنها
مهدی شهابی
شب است و باغچه‌‌های تهی ز میخک من
و بـــوی خاطــــره‌‌ها در حیــــاط کوچک من
☆
حیاط خلوت من از سکوت سرشار است
کجاست نغمه غمگینت ای چکاوک من؟
☆
به سکّه سکّه اشکم تو را خریدارم
تویی بهــای پس‌اندازهای قلّک من
☆
بگیر دست مرا ای عـــروس دریایی
بیا به یاری دنیای بی عروسک من
☆
تورا به رشته‌ای از آرزو گـره زده‌اند
به پشت پنجره سینه مشبّک من
☆
کسی نیامده - حتّی کلاغ‌‌های سیاه –
به قصد غارت جالیــــز بی مترسک من
☆
کبوترانه بیـــا تخـــم آشتـــــی بگذار
میان گودی انگشت‌‌های کوچک من
☆
شب است و خواب عمیقی ربوده شهر مرا
کجــاست شیطنت کودکـــی و سوتک من؟
☆
بترس ازاین همه لولو که پشت پنجره اند
بخواب شعر قشنگم، بخواب کودک من...
سعید بیابانکی
