سِر فردریک ویلیام مایرز (Frederick William Myers) یکی از چهرههای برجسته علمی و ادبی قرن نوزدهم بود که علاوه بر فعالیتهای آکادمیک خود در زمینههای مختلفی چون ادبیات و روانشناسی نیز تأثیرات شایانی بر جای گذاشت. او در کالج چلتنهام و سپس در کالج ترینیتی دانشگاه کمبریج تحصیل کرد و در سال ۱۸۶۴ مدرک کارشناسی خود را دریافت نمود. مایرز نه تنها از جوایز دانشگاهی بهرهمند شد، بلکه در ادامه به مدت نه سال، از ۱۸۶۵ تا ۱۸۷۴، به عنوان همکار علمی در کالج ترینیتی مشغول به کار شد و در همین دوران از ۱۸۶۵ تا ۱۸۶۹ به تدریس مطالعات کلاسیک نیز پرداخت. در سال ۱۸۷۲ به عنوان بازرس مدرسه منصوب شد و در این مدت نیز در فعالیتهای آموزشی و پژوهشی خود پیشرفتهای قابل توجهی داشت.
فعالیتهای ادبی
مایرز همچنین نویسندهای با آثار برجسته در زمینه شعر و نقد ادبی بود. در سال ۱۸۶۷، شعر بلند خود با عنوان قدیس پولس را منتشر کرد که مورد توجه قرار گرفت. در سال ۱۸۸۲ مجموعهای از اشعار خود تحت عنوان احیاء جوانی و دیگر اشعار منتشر کرد که بازتابی از افکار و دیدگاههای او نسبت به مسائل انسانی و فلسفی بود. علاوه بر این، مایرز کتابهایی نیز در زمینه نقد ادبی نوشت، از جمله اثر مهمی در سال ۱۸۸۱ با نام وردزورث و کتاب دو جلدی کلاسیکال و مدرن که در سال ۱۸۸۳ منتشر شد. این اثر دوم شامل جستاری در خصوص شاعر بزرگ رومی، ویرجیل، بود و نشاندهنده علاقه او به مطالعه و تحلیل آثار کلاسیک و ارتباط آنها با دنیای مدرن بود.