یک افسانه وجود دارد که در قرن 11 میلادی، یک چوپان به نام کالدی (در بعضی منابع اتیوپیایی)، برای اولین بار اثر بخشی این دانه محبوب را کشف کرد. او متوجه شد که زمانی که بزهای گله را به چراگاه میبرد و آنها از یک گیاه خوراکی مشابه به قهوهای تغذیه میکنند، بسیار پرانرژی میشوند و شبها نمیخوابند.
این اتفاق را با یک راهب بزرگ در صومعهی محله به اشتراک گذاشت که همچنین متوجه شد با نوشیدن قهوه، میتواند ساعات طولانی را بیدار بماند.
راهب بزرگ این کشف را با دیگر راهبان به اشتراک گذاشت و خاصیت انرژیزا این دانه به سرعت در میان عموم پخش شد. راهبان محلی آنها را خشک کردند و