تفسیر رباعی شمارهٔ ۱۶۹ خیام
متن شعر:
چندان که نگاه می‌کنم هر سویی
در باغ روانست ز کوثر جویی
صحرا چو بهشت است ز کوثر گم گوی
بنشین به بهشت با بهشتی رویی
تفسیر و تحلیل شعر:
این رباعی خیام به زیبایی‌های زندگی دنیوی و لذت‌های آن اشاره دارد و به نوعی به نقد تصورات سنتی از بهشت می‌پردازد. خیام با استفاده از تصاویری زیبا و شاعرانه، به ما یادآوری می‌کند که بهشت واقعی می‌تواند در همین دنیا و در میان زیبایی‌های طبیعی و لذت‌های آن یافت شود. بیایید هر بیت را به تفصیل بررسی کنیم:
بیت اول:
چندان که نگاه می‌کنم هر سویی
در باغ روانست ز کوثر جویی