کتاب بهرام

ضرب‌المثل «آمد زیر ابروشو برداره، چشمش را کور کرد!» یکی از اصطلاحات طنزآمیز و پرمعنی در زبان فارسی است که برای اشاره به موقعیت‌هایی به کار می‌رود که فردی با هدف بهبود یا اصلاح یک وضعیت، اقدام به انجام کاری می‌کند، اما نتیجه‌ی کار بدتر از قبل می‌شود. این ضرب‌المثل بیانگر این مفهوم است که گاهی اوقات، تلاش برای حل یک مشکل، به جای بهبود وضعیت، باعث ایجاد مشکل بزرگ‌تری می‌شود.

ریشه و مفهوم ضرب‌المثل:

این ضرب‌المثل از یک تصویر طنزآمیز استفاده می‌کند: فردی که می‌خواهد ابروی خود را مرتب کند، اما در این کار چنان بی‌دقت عمل می‌کند که به جای مرتب کردن ابرو، چشم خود را کور می‌کند. این تصویر نشان‌دهنده‌ی این است که گاهی اوقات، تلاش برای بهبود یک وضعیت، به دلیل بی‌دقتی یا ناآگاهی، به نتیجه‌ی بدتری منجر می‌شود.

کاربردهای ضرب‌المثل:

1. تلاش ناموفق برای بهبود وضعیت:
   این ضرب‌المثل معمولاً در موقعیت‌هایی به کار می‌رود که فردی با هدف بهبود یا اصلاح یک وضعیت، اقدام به انجام کاری می‌کند، اما نتیجه‌ی کار بدتر از قبل می‌شود.
   مثال: «او می‌خواست مشکل کامپیوتر را حل کند، اما در نهایت همه‌ی اطلاعات را پاک کرد؛ آمد زیر ابروشو برداره، چشمش را کور کرد!»

2. بی‌دقتی و ناآگاهی:
   این ضرب‌المثل می‌تواند به موقعیت‌هایی اشاره کند که فردی به دلیل بی‌دقتی یا ناآگاهی، در انجام کاری شکست می‌خورد و نتیجه‌ی کار بدتر از قبل می‌شود.
   مثال: «او می‌خواست دیوار را رنگ کند، اما در نهایت همه‌جا را کثیف کرد؛ آمد زیر ابروشو برداره، چشمش را کور کرد!»

3. طنز و شوخی:
   این ضرب‌المثل گاهی با لحنی طنزآمیز نیز به کار می‌رود، به ویژه زمانی که فردی در انجام کاری شکست می‌خورد و نتیجه‌ی کار بدتر از قبل می‌شود.
   مثال: «تو که همیشه در کارها بی‌دقت هستی، چطور می‌خواهی این کار را انجام دهی؟ آمد زیر ابروشو برداره، چشمش را کور کرد!»

نکته‌ی اخلاقی:

این ضرب‌المثل به ما یادآوری می‌کند که قبل از انجام هر کاری، باید دقت و آگاهی لازم را داشته باشیم تا نتیجه‌ی کار بدتر از قبل نشود. این عبارت بر اهمیت دقت و آگاهی در انجام کارها تأکید می‌کند و به ما می‌آموزد که به جای اقدامات عجولانه، با دقت و برنامه‌ریزی پیش برویم.

جمع‌بندی:

ضرب‌المثل «آمد زیر ابروشو برداره، چشمش را کور کرد!» بیانگر این مفهوم است که گاهی اوقات، تلاش برای بهبود یا اصلاح یک وضعیت، به دلیل بی‌دقتی یا ناآگاهی، به نتیجه‌ی بدتری منجر می‌شود. این عبارت به ما یادآوری می‌کند که قبل از انجام هر کاری، باید دقت و آگاهی لازم را داشته باشیم تا نتیجه‌ی کار بدتر از قبل نشود. این ضرب‌المثل نه تنها در زندگی شخصی، بلکه در کار و روابط اجتماعی نیز کاربرد دارد و نشان‌دهنده‌ی نگاهی طنزآمیز و حکیمانه به رفتارهای انسانی است.