کتاب بهرام

ضرب‌المثل «آب در کوزه و ما تشنه‌لبان می‌گردیم» یکی از اصطلاحات پرمعنی و تأمل‌برانگیز در زبان فارسی است که برای اشاره به موقعیت‌هایی به کار می‌رود که فرد یا گروهی، بدون آنکه متوجه باشند، راه حل مشکل خود را در دسترس دارند، اما به دلیل بی‌توجهی یا ناآگاهی، همچنان در جست‌وجوی آن هستند. این ضرب‌المثل بیانگر این مفهوم است که گاهی اوقات، پاسخ مشکلات ما در نزدیکی‌مان قرار دارد، اما به دلیل عدم دقت یا شناخت، از آن غافل می‌شویم.

ریشه و مفهوم ضرب‌المثل:

این ضرب‌المثل از یک تصویر ساده اما گویا استفاده می‌کند: فردی که تشنه است و کوزه‌ای پر از آب در کنارش دارد، اما به جای استفاده از آن، به جست‌وجوی آب در جای دیگری می‌پردازد. این تصویر نشان‌دهنده‌ی این است که گاهی اوقات، ما به دلیل بی‌دقتی یا ناآگاهی، از منابع و امکاناتی که در اختیار داریم، استفاده نمی‌کنیم و به دنبال راه‌حل‌های دور و دراز می‌گردیم.

کاربردهای ضرب‌المثل:

1. بی‌توجهی به امکانات موجود:
   این ضرب‌المثل معمولاً در موقعیت‌هایی به کار می‌رود که فرد یا گروهی از امکانات و منابعی که در اختیار دارند، غافل هستند و به جای استفاده از آنها، به دنبال راه‌حل‌های دیگر می‌گردند.
   مثال: «چرا برای حل این مشکل به سراغ مشاوران خارجی می‌روی؟ خودت توانایی حل آن را داری؛ آب در کوزه و ما تشنه‌لبان می‌گردیم.»

2. عدم شناخت از داشته‌ها:
   این ضرب‌المثل می‌تواند به موقعیت‌هایی اشاره کند که فرد یا گروهی از ارزش و اهمیت داشته‌های خود بی‌خبر هستند.
   مثال: «ما این همه استعداد در تیم داریم، اما از آنها استفاده نمی‌کنیم؛ آب در کوزه و ما تشنه‌لبان می‌گردیم.»

3. جست‌وجوی بی‌فایده:
   این ضرب‌المثل گاهی برای اشاره به افرادی به کار می‌رود که به جای استفاده از امکانات موجود، به دنبال چیزهایی می‌گردند که در دسترس‌شان نیست.
   مثال: «چرا به دنبال خرید خانه‌ی جدید هستی؟ همین خانه‌ات را می‌توانی renovate کنی؛ آب در کوزه و ما تشنه‌لبان می‌گردیم.»

نکته‌ی اخلاقی:

این ضرب‌المثل به ما یادآوری می‌کند که قبل از جست‌وجوی راه‌حل‌های جدید، باید به داشته‌ها و امکانات موجود خود توجه کنیم. گاهی اوقات، پاسخ مشکلات ما در همان چیزهایی است که از آنها غافل هستیم. این ضرب‌المثل همچنین بر اهمیت دقت و شناخت از خود و محیط اطراف تأکید می‌کند.

جمع‌بندی:

ضرب‌المثل «آب در کوزه و ما تشنه‌لبان می‌گردیم» بیانگر این مفهوم است که گاهی اوقات، راه حل مشکلات ما در نزدیکی‌مان قرار دارد، اما به دلیل بی‌توجهی یا ناآگاهی، از آن غافل می‌شویم. این عبارت به ما یادآوری می‌کند که قبل از جست‌وجوی راه‌حل‌های دور و دراز، به داشته‌ها و امکانات موجود خود توجه کنیم. این ضرب‌المثل نه تنها در زندگی شخصی، بلکه در مدیریت منابع، کار گروهی و حتی تصمیم‌گیری‌های کلان نیز کاربرد دارد و نشان‌دهنده‌ی نگاهی عمیق و حکیمانه به حل مسائل است.