کتاب بهرام

قوانین کپلر( به انگلیسی: Kepler's Laws) ، که توسط یوهانس کپلر در اوایل قرن هفدهم میلادی فرموله شدند، به توصیف حرکت سیارات در منظومه شمسی پرداخته و پایه‌گذار مکانیک سماوی مدرن شدند. این قوانین به شرح زیر هستند:

1. قانون مداری: سیارات به دور خورشید در مدارهای بیضوی حرکت می‌کنند، به طوری که خورشید یکی از دو کانون بیضی است.

2. قانون مساحت: خطی که سیاره را به خورشید وصل می‌کند، در زمان‌های برابر مساحت‌های برابر می‌سازد. به عبارت دیگر، سرعت حرکت سیاره در مدارش تغییر می‌کند؛ سیاره در نزدیک‌ترین نقطه به خورشید سریع‌تر حرکت می‌کند و در دورترین نقطه کندتر.

3. قانون دوره‌ ای سیاره‌ای: نسبت مربع دوره تناوب مداری دو سیاره (زمانی که طول می‌کشد تا هر یک از سیارات یک دور کامل به دور خورشید بزنند) برابر است با نسبت مکعب‌های میانگین فاصله آن‌ها از خورشید. به صورت ریاضی، \(\frac{T_1^2}{T_2^2} = \frac{a_1^3}{a_2^3}\) که در آن \(T\) دوره تناوب و \(a\) فاصله میانگین سیاره از خورشید است.

این قوانین به توضیح و پیش‌بینی حرکات سیارات کمک می‌کنند و در نهایت به تبیین قوانین گرانش نیوتن منجر شدند.