کتاب بهرام

شب و هوس (از کتاب اسیر)
در انتظار خوابم و صد افسوس

خوابم به چشم باز نمی آید
اندوهگین و غمزده می گویم

شاید ز روی ناز نمی آید

☂
چون سایه گشته خواب و نمی افتد

در دامهای روشن چشمانم
می خواند آن نهفتهٔ نامعلوم

در ضربه های نبض پریشانم

☂
مغروق این جوانی معصومم

مغروق لحظه های فراموشی
مغروق این سلام نوازش بار

در بوسه و نگاه و هم آغوشی

☂
می خواهمش در این شب تنهایی

با دیدگان گمشده در دیدار
با درد ، درد ساکت زیبایی

سرشار ، از تمامی خود سرشار

☂
می خواهمش که بفشردم بر خویش

بر خویش بفشرد من شیدا را
بر هستیم بپیچد و پیچد

سخت آن بازوان گرم و توانا را

☂
در لابلای گردن و موهایم

گردش کند نسیم نفسهایش
نوشد ، بنوشد که بپیوندم

با رود تلخ خویش به دریایش

☂
وحشی و داغ و پر عطش و لرزان

چون شعله های سرکش بازیگر
در گیردم ، به همهمه در گیرد

خاکسترم بماند در بستر

☂

در آسمان روشن چشمانش

بینم ستاره های تمنا را
در بوسه های پر شررش جویم

لذات آتشین هوسها را

☂
می خواهمش دریغا ، می خواهم

می خواهمش به تیره ، به تنهایی
می خوانمش به گریه ، به بی تابی

می خوانمش به صبر ، شکیبایی

☂

لب تشنه می دود نگهم هر دم

در حفره های شب ، شب بی پایان
او ، آن پرنده ، شاید می گرید

بر بام یک ستارهٔ سرگردان