بنفش رنگی ( به انگلیسی: Purple) است که در میان ارغوانی و آبی قرار دارد و از ترکیب آبی و قرمز به دست می‌آید، با این تفاوت که مقدار آبی آن بیشتر است. این رنگ در محدوده‌ی طول موج ۳۸۰ تا ۴۵۰ نانومتر قرار دارد.
بنفش ارتباط نزدیکی با ارغوانی دارد. از نظر اپتیکی، بنفش یک رنگ طیفی است که به طول موج‌های مختلف نور اشاره دارد، در حالی که ارغوانی ترکیبی از نور قرمز و آبی (یا بنفش) است که برخی افراد آن‌ها را مشابه می‌بینند. در کاربردهای عمومی، هر دو رنگ به رنگ‌های بین آبی و قرمز اشاره دارند، با این که بنفش به آبی نزدیک‌تر و ارغوانی به قرمز نزدیک‌تر است. در چرخ رنگی نقاشان سنتی، بنفش و ارغوانی هر دو در میان آبی و قرمز قرار دارند، و بنفش به آبی نزدیک‌تر است.
بنفش در تاریخ به عنوان نماد اصالت و خاندان سلطنتی شناخته شده است، زیرا رنگ ارغوانی صوری (Tyrian purple) در دوران باستان بسیار گران‌قیمت بود. امپراتوران روم و بیزانس نیز از لباس‌های بنفش استفاده می‌کردند. در قرون وسطی، این رنگ به طور خاص توسط اسقف‌ها و استادان دانشگاه به کار می‌رفت و در هنر نیز معمولاً برای نمایش لباس‌های مریم باکره استفاده می‌شد. در هندوئیسم و بودیسم، بنفش با چاکره تاج ارتباط دارد. براساس تحقیقاتی که در اروپا و ایالات متحده انجام شده، بنفش رنگی است که اغلب با ویژگی‌هایی چون برونگرایی، فردگرایی، غیرمتعارف بودن، مصنوعی بودن و ابهام مرتبط دانسته می‌شود.
روانشناسی رنگ بنفش:
رنگ بنفش همزمان ویژگی‌های ثبات و آرامش رنگ آبی و انرژی رنگ قرمز را به نمایش می‌گذارد. این رنگ نمادی از شجاعت، اصالت، صداقت و وفاداری است. در طبیعت کمیاب است و نشان‌دهنده محبت، ثروت و حس رمانتیک به شمار می‌آید. بنفش می‌تواند احساس آرامش را به ارمغان آورد و به تحریک خلاقیت و هنر در فرد کمک کند.