رباعی شمارهٔ ۱۷۷ : هان کوزه گرا بپای اگر هشیاری
تا چند کنی بر گل مردم خواری
انگشت فریدون و کف کیخسرو
بر چرخ نهاده! چه می پنداری؟
خیام