جزایر لانگرهانس (Islets of Langerhans) مجموعه‌ای از بافت‌های غده‌ای هستند که در پانکراس (لوزالمعده) قرار دارند. این جزایر نقش مهمی در تنظیم قند خون و سایر فرآیندهای متابولیک بدن ایفا می‌کنند. جزایر لانگرهانس به مجموعه‌ای از سلول‌های مختلف تقسیم می‌شوند که هرکدام وظیفه خاص خود را دارند:
سلول‌های آلفا (α-cells): این سلول‌ها هورمون گلوکاگون را ترشح می‌کنند. گلوکاگون باعث افزایش سطح قند خون با تحریک کبد به آزادسازی گلوکز ذخیره شده می‌شود.
سلول‌های بتا (β-cells): این سلول‌ها انسولین را ترشح می‌کنند، که وظیفه کاهش سطح قند خون را دارد. انسولین باعث می‌شود گلوکز از خون به داخل سلول‌ها منتقل شود.
سلول‌های دلتا (δ-cells): این سلول‌ها هورمون سوماتوستاتین تولید می‌کنند که ترشح انسولین و گلوکاگون را مهار می‌کند و بدین ترتیب به تنظیم دقیق قند خون کمک می‌کند.
سلول‌های پانکراس (PP-cells): این سلول‌ها هورمون پانکراس پلی‌پپتید تولید می‌کنند که به تنظیم فرآیندهای گوارشی و متابولیسم کمک می‌کند.
جزایر لانگرهانس به‌طور کلی به تنظیم قند خون و متابولیسم بدن کمک می‌کنند و اختلالات در عملکرد این سلول‌ها می‌توانند منجر به بیماری‌هایی مانند دیابت نوع 1 و نوع 2 شوند.