کتاب بهرام

نخستین اشاره به انسانِ انوشه را می‌توان در داستانی سومری یافت که بعداً به اساطیر بابل هم راه یافت. در این داستان اوتنپیشتی انسان پرهیزگاری بود که خدایان به او مأموریت دادند از هر جانوری جفتی برگزیند و درون کشتی ببرد تا از طوفان بزرگ که برای نابودی بددینان به راه می‌افتاد جان به درد ببرند. خدایان او را برای یادبود این واقعه جاودان کردند. گیلگمش، شاه اساطیری بابل بعدها پس از مرگ دوستش انکیدو به پویشی پا نهاد تا او را ببیند و راز جاودانگی را در یابد.

اشارهٔ قدیمی دیگر، داستانی در اساطیر یونان است که در آن زئوس کوزه‌ای آب حیات به انسان‌ها داد تا بنوشند و جاودان شوند و از فرسودگی جاودانی عذاب بکشند. در اساطیر یونان همسر ائوس هم به خواست او جاودانه شد. اما ائوس تنها بی‌مرگی خواسته بود و نه جوانی جاودان و همسرش آن قدر فرسوده شد که ائوس او را به زَنجره بدل کرد. اشارهٔ متأخرتر مربوط به داستان سفرهای گالیور اثر جاناتان سوییفت است. گالیور در بخش سوم این داستان به سرزمین لاپوتا می‌رود و شوربختانی را می‌بیند که جاودان زاده شده‌اند.

جاودانگی، نامیرایی یا انوشگی به معنای زندگی ابدی و معافیت از مرگ است؛ به عبارتی وجودی بی‌پایان. این مفهوم به دوران اساطیری برمی‌گردد که در آن مردم خدایان خود را بی‌مرگ می‌دانستند. برخی از گونه‌های جانوری ممکن است دارای نوعی نامیرایی زیستی باشند.

بسیاری از دانشمندان، آینده‌پژوهان و فلاسفه دربارهٔ امکان جاودانگی بدن انسان نظریه‌پردازی کرده‌اند. برخی بر این باورند که ممکن است جاودانگی انسان در چند دهه اول قرن ۲۱ به حقیقت بپیوندد. عده‌ای دیگر معتقدند که ادامه زندگی در کوتاه‌مدت هدفی قابل دستیابی است و جاودانگی به موفقیت‌های بیشتری در تحقیقات آینده وابسته است. عدم پیری می‌تواند به انسان این امکان را بدهد که به نوعی جاودانگی بیولوژیکی دست یابد، اما او همچنان در برابر بیماری‌ها یا آسیب‌های جسمی آسیب‌پذیر خواهد بود. اگر امکان بارگذاری ذهن وجود داشته باشد، این مشکل ممکن است حل شود. تحقق فرآیند جاودانگی در سال‌های آینده به طور عمده به تحقیقات علمی (به ویژه در زمینه نورون‌ها و جاودانگی داخلی از طریق رده‌های سلولی جاودانه) بستگی دارد و ممکن است هدفی باشد که به انتظار دستیابی به آن نشسته‌ایم.

کلمه “جاودانگی” در زبان انگلیسی به چندین شکل ترجمه می‌شود که اصلی‌ترین معادل‌ها شامل موارد زیر هستند:

Eternity: این واژه به معنای زمان بی‌پایان یا زندگی ابدی است و بیشتر در زمینه‌های فلسفی و مذهبی استفاده می‌شود.
Immortality: این کلمه به معنای نامیرایی و عدم مرگ است و بیشتر در زمینه‌های علمی و ادبی به کار می‌رود.
Everlasting life: این عبارت به معنای زندگی ابدی است و معمولاً در متون مذهبی و فلسفی به کار می‌رود.

از لحاظ علمی، واژه “Immortality” بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، به ویژه در زمینه‌های زیست‌شناسی و تحقیقات مربوط به پیری و نامیرایی. این واژه به طور خاص به عدم توانایی موجودات زنده در مردن اشاره دارد و در مباحث علمی و پزشکی به کار می‌رود.