تشی‌ها (Porcupines) جوندگان بزرگی هستند که به دلیل وجود خارهای تیز و بلند بر روی بدنشان، از خود در برابر شکارچیان محافظت می‌کنند. این جانوران به دو خانواده اصلی تقسیم می‌شوند:
- تشی‌های بر جدید (Erethizontidae): این خانواده شامل گونه‌هایی است که بومی آمریکای شمالی و جنوبی هستند.
- تشی‌های بر قدیم (Hystricidae): این خانواده شامل گونه‌هایی است که در اروپا، آسیا و آفریقا یافت می‌شوند.
در ایران تنها یک گونه از تشی‌ها وجود دارد. این جانوران معمولاً بین ۶۰ تا ۹۰ سانتی‌متر طول دارند و دُم آن‌ها بسته به گونه، بین ۵ تا ۲۵ سانتی‌متر است. وزن تشی‌ها معمولاً بین ۵ تا ۱۶ کیلوگرم متغیر است و رنگ آن‌ها معمولاً ترکیبی از قهوه‌ای، خاکستری و سفید است. تشی‌ها به طور کلی سرعت کمی دارند، جثه‌ای بزرگ دارند و حس بویایی بسیار قوی‌ای دارند. همچنین، آن‌ها شناگران ماهری هستند.
رژیم غذایی
تشی‌ها گیاه‌خوار هستند و رژیم غذایی آن‌ها شامل تمامی بخش‌های گیاهان می‌شود؛ از جمله پیاز، ریشه، ساقه، میوه و برگ.
زیستگاه
تشی‌های جهان قدیم (Hystricidae) در انواع زیستگاه‌ها از جمله جنگل‌ها، کوهستان‌ها، استپ‌ها و بیابان‌ها زندگی می‌کنند و گاهی در حواشی باغات و اراضی کشاورزی نیز دیده می‌شوند. در مقابل، تشی‌های جهان جدید (Erethizontidae) بیشتر عمر خود را بر روی درختان سپری می‌کنند و مناطق جنگلی و پُردرخت را برای زندگی انتخاب می‌کنند.
این اطلاعات به درک بهتر ویژگی‌ها و زیستگاه‌های تشی‌ها کمک می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه این جانوران با محیط زیست خود سازگار شده‌اند.