انرژی آزاد شدن شراره های خورشیدی معادل انفجار یکباره میلیون ها بمب اتمی 100 مگاتنی است. این چیزی است که جو زمین از ما در برابر تشعشعات آنها محافظت می کند.
مطلب بالا را می‌توان به صورت زیر تفسیر کرد:
1. انرژی آزاد شدن شراره‌های خورشیدی: شراره‌های خورشیدی یا پرتوهای خورشیدی، ناشی از فعالیت‌های هسته ای در هسته خورشید هستند. وقتی این پرتوها از خورشید خارج می‌شوند، انرژی فراوانی با قدرت بسیار زیاد دارند.
2. مقایسه با انفجارهای اتمی:
عمر سیاره زمین تخمین زده می‌شود که حدود 4.5 میلیارد سال است. این محاسبه بر اساس سن نمونه‌های سنگی که از زمین برداشت شده‌اند، مطالعات رادیواکتیویته و فرایندهای جغرافیایی صورت گرفته است.
این تخمین از سن زمین بر اساس مطالعات مختلفی از جمله:
1. سن نمونه‌های سنگی: از زمین برداشته شده و با استفاده از روش‌های رادیومتری، نسبت ایزوتوپ‌هایی مانند اورانیم و توریم برای تعیین سن استفاده می‌شود.
2. مطالعات رادیواکتیویته: بررسی تجزیه نیوکلایدها و مدل‌سازی رادیواکتیویته داخلی زمین به ارزیابی سن زمین کمک می‌کند.
3. فرایندهای جغرافیایی: بررسی رخدادهای زمین‌شناسی مانند رخساره‌های لایه‌بندی شده در سنگ‌ها و گسل‌ها برای تخمین سن زمین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به طور کلی، سن 4.5 میلیارد ساله‌ای که برای زمین تخمین زده شده، نشان از این دارد که زمین از آغاز ساماندهی منظومه شمسی تاکنون به وجود آمده و فرآیندهای ژئولوژیکی، زیست‌شناسی و اقلیمی را تجربه کرده است.
فصلها در سایر سیارات چگونه اند؟ 
در سیارات دیگر، مفهوم فصلها ممکن است با تفاوت‌های قابل توجهی نسبت به زمین همراه باشد. این تفاوت‌ها بستگی به عوامل زیر دارد:
مدار سیاره: مدار سیاره حول ستاره اصلی (مثلاً خورشید) تأثیر بسیاری بر روی فصلها دارد. فاصله سیاره از ستاره و شیب محور سیاره می‌توانند تغییرات شدیدی در دما و فصلها ایجاد کنند.
نزدیک ترین سیاره قابل سکونت به زمین 
نزدیکترین سیاره قابل سکونت به زمین پروکسیما بی (Proxima b) است که در سال 2016 توسط دانشمندان کشف شد. این سیاره در مدار حول ستاره Proxima Centauri قرار دارد که یکی از نزدیکترین ستاره ها به خورشید ماست و فاصله آن از زمین حدود 4.24 سال نوری می باشد.
Proxima b یک سیاره سنگی با جرم مشابهی به زمین دارد و در ناحیه مسکونی ستاره Proxima Centauri قرار دارد. این سیاره در منطقه قابل سکونت ستاره خود قرار دارد که به دلیل فاصله نزدیک به ستاره، دمای سطح آن حدوداً چندین درجه کلوین افزایش می یابد. به عنوان مثال، دمای متوسط سطح Proxima b حدود -39 درجه سانتیگراد است، البته با توجه به مشخصات سیاره، نیاز به بررسی های بیشتر برای اثبات این ادعا است.
هرچند که اطلاعات بسیاری در مورد Proxima b وجود دارد، اما هنوز نمی توان به طور قطعی ادعا کرد که آیا این سیاره قابل سکونت است یا خیر. به هر حال، کشف این سیاره می تواند یک گام بزرگ در جهت شناخت بهتر و جستجوی سیارات قابل سکونت در کهکشان ما باشد.
یک انسان ۷۰ کیلویی روی سایر سیارات چند کیلو می شود؟ 
وزن یک فرد 70 کیلوگرم بر روی سطح سیارات دیگر با توجه به جاذبهٔ هر سیاره متفاوت است. وزن اشخاص در هر سیاره به ارتفاع نسبت دارد و بسته به جرم و شعاع سیاره، جاذبهٔ آن تغییر می‌کند. برای محاسبهٔ وزن یک فرد در سیارات مختلف، از قانون گرانش نیوتن (قانون یکسانیت) استفاده می‌شود.
مقدار جاذبهٔ یک سیاره معمولاً به صورت عددی به نسبت جاذبهٔ زمین (که به عنوان مبنا در نظر گرفته می‌شود) بیان می‌شود. در ادامه، وزن این فرد 70 کیلوگرم را در سطح سیارات دیگر بر اساس نسبت جاذبه به زمین محاسبه خواهیم کرد:
مریخ: سطح مریخ حدود 0.38 برابر جاذبهٔ زمین است. بنابراین، وزن این فرد بر روی سطح مریخ حدوداً 26.6 کیلوگرم خواهد بود (70 × 0.38).
ماه: گرانش ماه حدوداً 0.17 برابر جاذبهٔ زمین است. بنابراین، وزن این فرد بر روی سطح ماه حدوداً 11.9 کیلوگرم خواهد بود (70 × 0.17).
ژوپیتر: گرانش ژوپیتر حدوداً 2.53 برابر جاذبهٔ زمین است. بنابراین، وزن این فرد بر روی سطح ژوپیتر حدوداً 177 کیلوگرم خواهد بود (70 × 2.53).
سوال درباره اینکه آیا زمین (Earth) اول به وجود آمد یا خورشید (Sun) یکی از سوالات مهم در علم نجوم و زمین‌شناسی است. برای پاسخ به این سوال، باید به فرآیندهای تشکیل منظومه شمسی (solar system) نگاه کنیم.
تئوری تشکیل منظومه شمسی:
