گفت آرزو کن یاد آبادی نیفتاد.
یاد همان چیزی که افتادی نیفتاد.
*
غول چراغ آمد کلاغی آرزو کرد
طوطی به یاد حرف آزادی نیفتاد.
*
طوطی به تلقینی و تکرار دو تا حرف
هرگز عقب از عرصه ی شادی نیفتاد.
*
طوطی صفت تا هست ای قوی مهاجر
از رونق این بازار صیادی نیفتاد.
*
هرگز عقاب تیز بین قله ی عشق
در دام پر تزویر جلادی نیفتاد.
*
بر قله با حفظ غرورش لانه ای ساخت
چون لاشخور در فکر شیادی نیفتاد.
بهرام بهرامی
خورده گیرم کل دنیا بر سرش سوگندها.
می کند رفتار مثل قهرمان مانند ها.
*
او مگر داروغه ی بد ذات مردم خوار نیست؟
من که شک دارم به رابین هود ثروتمند ها.
*
نانوا منّت سر ما می گذارد بعد هم
می دهد نان را بدون صف به خویشاوندها.
*
بر سر هر دانه بنوشته که این رزق فلان
گر نجنبد می رود در کام نیرومند ها.
*
شرط روی اسب مزدور ریاکاری نبند
زین فروش این اسب را زین کرده با ترفندها.
*
او اگر سهم از غنیمت ها نبرده پس چرا
پوزخندی کرده پنهان زیر پوزه بندها؟
*
خوش نکن دل را به این آرامش آتش فشان
بر دهان آن نشسته زورکی لبخند ها.
*
آن سر چوبی که سمت ما بلندش کرده ای
گر ستم باشد در این سو هست غرّولندها.
*
باش تا آتش زند ایمان هر کبریت را
جیغ و دادی که به پا کردیم ما اسفندها.
*
زیر بار وزن غول و درد ما خواهد شکست.
این پل چوبی که بین ما زده پیوندها.
بهرام بهرامی
اسب سفید آمد و بر آن سوار نیست.
شهزاده ی امید میان غبار نیست.
*
به قوی عشق، برکه ی قالی دخترک
محتاج هست ولی چشم انتظار نیست.
*
آنقدر طول قطار زمستان بلند شد
دیگر گلی با خبر از نو بهار نیست.
*
امروز لطف به نا اهل کرده باغبان
فردا کلاغ هست و به باغش چنار نیست.
*
صندوق پیله پر از گنج رهایی است.
بازی فکری عاشق قمار نیست.
*
زرّاد خانه داشت و به دنبال گنج بود!
گاهی تلاش چیزی به جز انتحار نیست.
بهرام بهرامی حصاری
تور انداخت ولی ماهی کف را برداشت.
گندمی کاشت ولی هرزه علف را برداشت.
*
به خیالش که درون همه مروارید است.
آمد از ساحل ما هرچه صدف را برداشت.
*
پنجره ها همه تصویر مشابه دارند.
یک نفر مرز تکامل و تلف را برداشت.
*
راه دزد است نه یک راهزن ساده که او
مانع ایجاد نکرد بلکه هدف را برداشت.
*
بعد هم گفت در این صف همه اول هستید
و کلاه از سر هر آخر صف را برداشت!
*
شیر یا خط شده تعیین گر کفر و ایمان
گویی از فضل خدا شرط شرف را برداشت.
*
یک طرف بود فرشته طرف دیگر دیو
دیو دیوان هنر هر دو طرف را برداشت.
*
هر کجا دید که با غم به جلو خواهد رفت.
کرد ممنوعه تصاویر شعف را برداشت.
*
هر کجا دید که با غم به زمین خواهد خورد
زود رقاص شد از طاقچه دف را برداشت.
*
گر که او زاده ی او نیست چرا اهریمن
دست از خوردن فرزند خلف را برداشت.
بهرام بهرامی
تو نگو پایه ی بیداد نلرزیده هنوز!
تاج اگر از سرش افتاد نفهمیده هنوز!
*
دل جریان پر از وزوز این باغ خوش است
عنکبوت از وزش باد نرنجیده هنوز.
*
مگس آینده ی ده روزه ی خود را دیده
که از آینده ی میعاد نترسیده هنوز.
*
دیو دانسته محال است زمان برگردد
به همان روز که صیاد نزاییده هنوز
*
به همان روز که ناخواسته خورشید به زور
به نوک ارّه ی جلاد نتابیده هنوز.
*
آیه ی رقص فرود آمده و پروانه
یک دل سیر وفقط شاد نرقصیده هنوز.
*
ابر هم عقده ی تبعیض گرفته است چرا
برف روی همه آزاد نباریده هنوز؟
*
آن که پنداشت که با زور دل از ما برده
قلب را در همه ابعاد نسنجیده هنوز.
*
(فکر بهبود خود ای دل ز دری دیگر کن)
گورکن روح به اجساد نبخشیده هنوز.
*
قول آمرزش جاوید به ما داده ولی
به جز از ژاژ در این باد نخاییده هنوز.
بهرام بهرامی حصاری
شب است و باغچه‌‌های تهی ز میخک من
و بـــوی خاطــــره‌‌ها در حیــــاط کوچک من
☆
حیاط خلوت من از سکوت سرشار است
کجاست نغمه غمگینت ای چکاوک من؟
☆
به سکّه سکّه اشکم تو را خریدارم
تویی بهــای پس‌اندازهای قلّک من
☆
بگیر دست مرا ای عـــروس دریایی
بیا به یاری دنیای بی عروسک من
☆
تورا به رشته‌ای از آرزو گـره زده‌اند
به پشت پنجره سینه مشبّک من
☆
کسی نیامده - حتّی کلاغ‌‌های سیاه –
به قصد غارت جالیــــز بی مترسک من
☆
کبوترانه بیـــا تخـــم آشتـــــی بگذار
میان گودی انگشت‌‌های کوچک من
☆
شب است و خواب عمیقی ربوده شهر مرا
کجــاست شیطنت کودکـــی و سوتک من؟
☆
بترس ازاین همه لولو که پشت پنجره اند
بخواب شعر قشنگم، بخواب کودک من...
سعید بیابانکی
مرا ببخش اگر واژه‌های معصومم
خبررسان خبرهای ناگوار شدند
☂
خبر درشت، خبر سنگدل، خبر این بود:
پرنده‌ها همه در آسمان غبار شدند...
سعیدبیابانکی
تحت تعقیب
یک روز از بهشتت
دزدیده ایم یک سیب
عمری است در زمینت
هستیم تحت تعقیب!
♥️
خوردیم در زمینت
این خاک تازه تاسیس
از پشت سر به شیطان
از روبرو به ابلیس
♥️
از سکر نامت ای دوست
با آن که مست بودیم
مارا ببخش یک عمر
شیطان پرست بودیم...
♥️
حالا در این جهنم
این سرزمین مرده
تاوان آن گناه و
آن سیب نیم خورده
♥️
باید میان این خاک
در کوه و دشت و جنگل
عمری ثواب کرد و
برگشت جای اول ...!
سعید بیابانکی
ای مانده در محاصره ی سیم خاردار
ای کشور گرامی سرمایه دار دار
❉
یک ذره از فشار اجانب به خود ملرز
ای کشور عزیز گروه فشار دار
❉
اسباب عیش داری و کاری نمی کنی
نفت دلار دار ،سفیر بخار دار
❉
درمان ما دو جرعه از آن زهرماری است
ما را ببر به میکده ی زهرمار دار
❉
اندامم از فشار تورم بر آمده است
مانند ماه آخر نسوان بار دار
❉
باید خیار کاشت عزیزم خیار شور
در شوره زار بایر لخت شیار دار
❉
قدری هم التفات به قلاب ما کنید
ای ماهیان سنگدل خاویار دار
❉
هم کاردان و کارشناسیم و کار دوست
ما را بدل کنید وزیران به کار دار...
سعید بیابانکی
مگر چه ریخته ای در پیاله ی هوشم
که عقل و دین شده چون قصه ها فراموشم
✔
تو از مساحت پیراهنم بزرگ تری
ببین نیامده سر رفته ای از آغوشم
✔
چه ریختی سر شب در چراغ الکلی ام
که نیمه روشنم از دور و نیمه خاموشم
✔
همین خوش است همین حال خواب و بیداری
همین بس است که نوشیده ام ... نمی نوشم
✔
خدا کند نپرد مستی ام چو شیشه ی می
معاشران بفشارید پنبه در گوشم
✔
شبیه بار امانت که بار سنگینی است
سر تو بار گرانی است مانده بر دوشم ...
سعید بیابانکی
