نظریه نسبیت عام (General Theory of Relativity) یکی از برجسته‌ترین و تأثیرگذارترین دستاوردهای علمی در تاریخ بشر است که توسط آلبرت انیشتین در سال 1915 معرفی شد. این نظریه به طور اساسی نظریه گرانش نیوتن را تغییر داد و دنیای فیزیک را به‌طور کلی متحول کرد. در این مطلب، به تبیین مفاهیم اصلی، کاربردها، پیش‌فرض‌ها و پیامدهای نظریه نسبیت عام خواهیم پرداخت.
1. مفاهیم بنیادین نظریه نسبیت عام
نظریه نسبیت عام، در حقیقت، توضیحی جدید و عمیق‌تر از گرانش و نحوهٔ تعامل اجسام با یکدیگر در فضا-زمان است. در این نظریه، انیشتین مفهومی را به‌نام فضا-زمان معرفی کرد که ترکیبی از سه بعد فضا (طول، عرض و ارتفاع) و یک بعد زمان است. این فضا-زمان یک ساختار چهاربعدی است که در آن جرم و انرژی می‌توانند تأثیر بگذارند و باعث انحراف آن شوند.