مقدمه
«نحوست» واژه‌ای است آشنا برای بسیاری از ما. ممکن است شنیده باشیم که فلان روز، فلان ساعت یا حتی فلان فرد «نحس» است؛ یعنی بدیمن، بدشگون یا همراه با بدبیاری. اما واقعاً این مفهوم از کجا آمده؟ چرا برخی چیزها در فرهنگ‌های مختلف «نحس» تلقی می‌شوند؟ و آیا این باورها هیچ پشتوانه‌ی علمی دارند یا تنها ریشه در روان انسان‌ها و نیاز آن‌ها به یافتن معنا در تصادف‌های زندگی دارد؟
در این مقاله به بررسی جامع واژه‌ی «نحوست»، خاستگاه‌های تاریخی آن، مصادیق فرهنگی و دیدگاه علم نسبت به آن می‌پردازیم.
معنای لغوی و ریشه‌شناسی
«نحوست» از ریشه‌ی عربی «نَحس» گرفته شده و در لغت به معنای بدیمنی، بداقبالی یا شومی است. واژه‌هایی مانند «روز نحس»، «ساعت نحس» یا «طالع نحس» از همین ریشه هستند.
در فارسی نیز این واژه در شعرها، داستان‌ها و گفتگوهای روزمره به کار رفته است. مثلاً گفته می‌شود: